Page 19 - ประวัติศาสตร์การสงคราม บทที่ 6-9
P. 19

19




                                                                                       ี่
                  นายพลวอล์เกอร์ พิจารณาเห็นว่าเมื่อเตกูตกอยู่ในสภาพอันตรายจึงได้ส่งกรมผสมท 27 และ 23 ซึ่งเป็นกำลัง
                                                                                                          ื
                                                        ี่
                                                                                                        ุ
                  หนุนของกองทัพไปช่วยหนุนกองพลเกาหลีใต้ท 1 ในพื้นที่นั้น ใน 18 สิงหาคม 1950 จึงเกิดการรบอย่างดเดอด
                  ชิงพื้นที่กลับไปกลับมาทางเหนือและทางใต ตามถนนบนที่ราบลุ่มจากซอย (Soi) ไปยังเตเบ (Taby) ในที่สด
                                                                                                           ุ
                                                       ้
                  ข้าศึกก็ต้องหยุดชะงักลง
                                                                                                          ี
                         การเข้าตีของเกาหลีเหนือที่กระทำในระยะนี้ ปรากฏว่ามีกำลังไม่พอที่จะทำการขยายผลการเข้าตแต ่
                                                                                                      ้
                  ละครั้งกระทำไม่เกินสามวัน ทั้งนี้เพราะการติดต่อสื่อสารและการส่งกำลังบำรุงไม่สามารถจะสนับสนุนไดเกินกว่า
                                                             ี่
                  นั้น ความรุนแรงสุดยอดของการเข้าตีมักจะเป็นวันทสองเสมอ ต่อมาในวันที่สามการเข้าตีก็เพลามือลง เมื่อการ
                                            ้
                                                                                                         ึ
                  เข้าตีของระยะนี้ได้สิ้นสุดลงแลวจากการลาดตระเวนทั้งทางอากาศและทางภาคพื้นดิน ปรากฏชัดว่าข้าศกได ้
                  พยายามทุกวิถีทางที่จะรวบรวมกำลังเพื่อจะปิดฉากการเข้าตีอย่างขนานใหญ่ในโอกาสต่อไป
                         ระยะที่สอง (27 สิงหาคม 1950 ถึง 15 กันยายน 1950) ข้าศึกเข้าตีอย่างรุนแรงเกือบโดยรอบแนว

                                                                                                        ั
                  ป้องกันปรากฏชัดว่ายุทธศาสตร์ของจอมพล ชอย (Choi) นั้นมุ่งที่จะมิให้นายพลวอล์เกอร์ โยกย้ายกำลงหนุน
                  จากด้านหนึ่งไปช่วยอีกด้านหนึ่ง ดังเช่นที่เคยปฏิบัติมาในระยะแรก
                         เกาหลีเหนือเปิดฉากการรุกด้วยการเข้าตีรอบเมืองโปแฮง เมื่อ 26 สิงหาคม 1950 เนื่องจากข้าศึกมี

                  กำลังเหนือกว่ากองทัพน้อยเกาหลีใต้ที่ 1 ซึ่งเป็นฝ่ายต้านทาน จึงจำเป็นต้องส่งกำลังหนุนเข้าช่วยโดยด่วน
                  ต่อมาใน 31 สิงหาคม 1950 เวลา 2400 น. ข้าศึกใช้กำลัง 6 กองพล รวมกับรถถังอีก 2 - 3 กรม เปิดการเข้าต ี

                  หลักตลอดแนวด้านตะวันตกคิดเป็นแนวยาวประมาณ 45 ไมล์ ซึ่งมีกำลังของกองพลที่ 2 และ 45 ยึดอยู่
                  ด้านของกองพลที่ 25 มีการต่อสู้อย่างทรหด ข้าศึกหยุดชะงักลงหลังจากยึดพื้นที่ได้มากโข อย่างไรก็ดีภายใน

                  5 กันยายน 1950 กองพลนี้สามารถผลักดันข้าศึกให้กลับไป แล้วเข้ายึดแนวเดิมไว้ได้ในด้านของกองพลที่ 2

                  ต้องต่อสู้กับข้าศึกอย่างทรหด ข้าศึกสามารถเจาะแนวป้องกันข้ามแม่น้ำแนคตองเข้ามาได้ถึง 17 แห่งด้วยกัน
                  และยึดพื้นที่และลึกเข้าไปเป็นระยะ 4-6 ไมล์ ด้วยความช่วยเหลือของกองหนุนและกองพลน้อยนาวิกโยธินท 1
                                                                                                          ี่
                  ฝ่ายสหรัฐจึงสามารถลงหัวสะพานต่างๆ ของข้าศึกที่กล่าวเป็นผลสำเร็จภายใน 1 สัปดาห์ ทางด้านเหนือเตกู

                  ระหว่าง 3-10 กันยายน 1950 การรบคงดำเนินไปอย่างดุเดือดเกาหลีเหนือสามารถเจาะแนวเข้ามาได้ประมาณ
                  6,000-8,000 หลา ตรงแนวป้องกันของกองพลทหารม้าที่ 1 และกองพลเกาหลีใต้ อย่างไรก็ดี ฝ่ายเราก็ยังรักษา
                  เมืองเตกูไว้ได
                             ้

                                                                                          ่
                                                                                                           ้
                                                                                                  ่
                         แม้กองทัพที่ 8 จะสามารถรักษาสถานการณ์อันล่อแหลม ที่บริเวณหัวหาดที่กลาวนี้ ให้ผานพ้นไปไดก็
                                                                                                       ั
                  ตามการยุทธโดยทั่ว ๆ ไปก็คงดำเนินไปด้วยความหนักหน่วงตลอดแนวการยุทธทดำเนินไปเป็นเวลาหกสปดาห์
                                                                                    ี่
                  นั้น ฝ่ายป้องกันได้ใช้เสนทางคมนาคมภายในและความคล่องแคล่วในการเคลื่อนที่ต่อสู้กับกำลังที่เหนือกว่าฝาย
                                     ้
                                                                                                          ่
                  รุกรานไม่มีโอกาสที่จะรวบรวมพลังการส่งกำลังบำรุง เพื่อสนับสนุนในการขยายผล เมื่อเจาะเข้าไปได้แล้วแม้แต ่
                  ครั้งเดียว
                         นับแต่เกิดสงครามในเกาหลีเป็นต้นมา กำลังทางอากาศของสหประชาชาติได้ออกปฏิบัติการ 28,000
                  ครั้ง ส่วนใหญ่เป็นการช่วยสนับสนุนการยุทธทางภาคพื้นดิน การโจมตีทิ้งระเบิดเพื่อขัดขวางการปฏิบัติของ

                                                                ั
                                    ่
                  ข้าศึกก็นับว่าได้ผลกลาวคือ เกาหลีเหนือไม่สามารถปฏิบติการเป็นหน่วยใหญ่ไดจนกระทั่งปลายเดอนสงหาคม
                                                                                                      ิ
                                                                                                   ื
                                                                                   ้
                  นอกจากนั้นยังได้ทำลายที่หมายทางยุทธศาสตร์เป็นผลสำเร็จหลายแห่ง
   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24