Page 24 - ประวัติศาสตร์การสงคราม บทที่ 6-9

24

ี่
การบุกเกาหลีใต้ครั้งที่ 2 ของเกาหลีเหนือ วันท 1-15 มกราคม 1951 การบุกครั้งที่สองของ
ี่
์
คอมมิวนิสต ด้วยการเตรียมล่วงหน้ามาเป็นเวลานานานคอมมิวนิสต์ได้บุกข้ามเส้นขนานท 38 ลงมาเมื่อรุ่งสาง
มุ่งสู่เขตตะวันตก ทหารจีน 400,000 คน รวมทั้งทหารเกาหลีเหนือ 100,000 คน ผลักดันกองทัพบกท 8
ี่
ี่
จำนวน 200,000 คน ถอยกลับลงมาทางใต้เกือบถึงโซล ครั้งแล้วในวันท 3 มกราคม คอมมิวนิสต์บุกหนักทาง
ตะวันออกของอ่างเก็บน้ำซุงปอง (Chungbong) ตีกองพลเกาหลใต้ทั้งสองปีกของกองพลท 2 สหรัฐ ซึ่งตองตอส ู้
ี่
ี
่
้
ี่
อย่างรุนแรงจึงจะผละออกมาได เมื่อกำลังหนุนของริดจ์เวย์ กองพลท 3 และท 7 รีบรุดมาช่วยเหลือ
้
ี่
ี่
วันท 7-31 มีนาคม 1951 ยุทธการ “ริปเปอร์” (Lipper) เป็นปฏิบัติการทำลายล้างทหารข้าศึกให้ได ้
ี
มากที่สุด และปลดปล่อยโซล และตัดเส้นทางลำเลยงสัมภาระของข้าศึกที่ซุนซอน (Chunchon) ทำให้ข้าศก
ึ
ต้องล่าถอย สหประชาชาติข้ามแม่น้ำฮานทางตะวันออกของโซล ในวันท 14 มีนาคม หน่วยลาดตระเวน
ี่
กองทัพน้อยที่เห็นว่าโซลถูกทิ้ง แต่แล้วทหารจีนก็ต่อตานอย่างเข้มแข็ง เมื่อทหารส่งทางอากาศ (ชุดการรบกรม
้
ี่
ทหารราบท 187) ลงที่มุมซาน (mumsan) 25 ไมล์ทางเหนือของโซล ทำให้คอมมิวนิสต์ต้องล่าถอย กองทัพบก
ท 8 บุกเข้าไปถึงแนวเดิม ตามเส้นขนานท 38 (31 มีนาคม) แมคอาร์เธอร์และริดจ์เวย์ ตกลงใจที่จะรุกขึ้นไปถง
ี่
ี่
ึ
“สามเหลี่ยมเหล็ก” (Iron Triangle) ที่เปียงกัง (Pyonggang) ซอร์วอน (Chorwon) กุมหว่า (Kumhwa) ซึ่งเป็น
แหล่งชุมนุมสัมภาระและชุมทางคมนาคมของจีน
ี่
ในวันท 11 เมษายน 1951 ประธานาธิบดีทรูแมนได้ปลดแมคอาร์เธอร์ ออกจากผู้บัญชาการทหาร
สหประชาชาต และ ผบ.ทหารสหรัฐในตะวันออกไกล ริดจเวย์ได้รับตำแหน่งแทน พลโทเจมส เอ.แวนฟลต
์
ี
ิ
์
(Lt.Gen James A. vanfleet) รีบเดินทางจากสหรัฐ เพื่อรับตำแหน่งผู้บัญชาการกองทัพบกท 8 สหรัฐ
ี่
การรุกเข้าหาสามเหลี่ยมหลัก (Iron triangle) แม้ว่า นายพลแวนฟลีท จะเชื่อมั่นว่ากองทัพท 8 จะ
ี่
ี่
สามารถผลักดันกำลังทหารจีนคอมมิวนิสต์ให้ถอยร่นไปทางเหนือเส้นขนานท 38 ก็ตาม แต่ตามข้อเท็จจริงแล้วมี
กำลังพลและอาวุธยุทโธปกรณ ไม่เพียงพอที่จะทำลายกำลังของข้าศึกได ดังนั้นจึงตกลงใจว่าในขณะที่กำลังหนุน
้
์
สร้างแนวที่มั่นตั้งแต่มันซานผ่านแยงกูไปถึงฝั่งตะวันออกอยู่นั้น ให้กำลังส่วนที่เหลือของกองทัพท 8 คงรุก
ี่
ื
คืบหน้าต่อไปโดยใช้ยุทธวิธีเดิมซึ่งเคยใช้แล้วตั้งแต่เดือน มกราคม ความมุ่งหมายของการรุกที่กล่าวนี้ก็คอ
ผลักดันข้าศึกในด้านตะวันออก เพื่อไปยังพื้นที่ทางเหนือของอินเจ (InJe) ซึ่งเป็นที่มั่นอันมั่นคงของคอมมิวนิสต ์

์
มีชื่อว่า “พันซ์โบวล” (Punch Bowl) ส่วนทางด้านตะวันตกก็รุกคืบหน้าไปสู่พื้นที่สามเหลี่ยมเหล็ก ชอร์วอน-
้
เบียงกัง-กุมหว่า (Chorwon-Pyonggang-Kumhwa) ทางสุดแนวรบทางดานตะวันตกไม่ไดกำหนดแผนการรุก
้
ไว้แต่อย่างใด ในด้านนี้ทราบว่าข้าศึกกำลังเสริมที่มั่นให้แข็งแรงยิ่งขึ้น หากกำหนดการรุกไว้ทางดานนี้จะทำให้
้
แนวรบขยายยาวออกไป
ทางด้านของกองทัพน้อยที่ 2 กองพลทหารเกาหลีใต้ซึ่งอยู่ทางด้านซ้ายสามารถยึดรักษาตามชายลำน้ำ

ไว้โดยตลอด กำลังอีกส่วนหนึ่งของกองทัพน้อยหน่วยนี้ได้แก่ กองพลทหารม้าและกองพลทหารราบที่ 3 และ

่
25 ได้รับหน้าที่ให้ปฏิบัติการในการเข้าตีหลักได้พบกับการต้านทานอย่างทรหดทามกลางพายุฝน และได้รับการ
สนับสนุนจากกำลังทางอากาศอย่างจำกัด จึงทำให้การรุกคืบหน้าของกองพลทั้งสามก่อนที่จะถึงสามเหลี่ยม

เหล็กเป็นไปอย่างเชื่องช้า แม้กระนั้นก็ตาม ชอว์วอน และกุมหว่า ไปทางเหนือและสามารถไปบรรจบกันภายใน