Page 118 - คู่มือส่งเสริมและพัฒนากิจกรรมลูกเสือทักษะชีวิตในสถานศึกษา ประเภทลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่ เครื่องหมายลูกเสือชั้นพิเศษ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2

มากได้อ้อนวอนขอให้สิงโตอนุญาตให้ตนอยู่ในถิ่นนี้ต่อไปเถิด เพราะที่นี้ตนได้อยู่ตั้งแต่เกิดแล้ว และก็
้
ั
่
่
ิ
มีอาหารอุดมสมบรณ์ด้วย แตสงโตไม่ยอม เมื่อกบเห็นวาจะพูดอย่างไรสิงโตก็ไม่ยอมฟังทงนั้น จง
ู
ทุกวันนี้เรามีชีวิตอยู่ได้ก็เพราะอาศัยลมหายใจแต่ลมหายใจยังมีคุณค่าอื่นที่เรามักมองข้ามก็
บอกกับสิงโตว่า “เอาละ เมื่อท่านไม่ยอมให้อยู่ก็ไม่เป็นไร แต่ก่อนจะจากไปขอชมความงามรอบภูเขา
คือลมหายใจนั้นเป็นเพื่อนเตือนใจเราได้
นี้สักหนึ่งรอบเถิด” สิงโตก็อนุญาต แล้วกบก็พูดต่อไปว่า
เวลาโกรธใครสักคน ลองหายใจเข้าลึก ๆแล้วผ่อนออกมาช้า ๆ สัก 5 เที่ยวความอัดอั้นเก็บ
“เอาอย่างนี้ดีไหม เรามาวิ่งแข่งขันกันในวันพรุ่งนี้ให้รอบภูเขานี้ หากใครชนะผู้นั้นก็จะได้อยู่ที่
กดอยากระบายโทสะจะลดลงไปมากสติที่เกือบจะหลุดไปกลับคืนมาอย่างรวดเร็ว ลมหายใจจึงเป็นยา
ภูเขานี้ต่อไป หากใครแพ้ผู้นั้นต้องจากภูเขานี้ไป”
สลายความโกรธชั้นดี หรือจะใช้สลายความกลัวก็ได้ สลายความเครียดก็ยิ่งดีเข้าไปใหญ่
ิ
ี
่
้
้
สงโตได้ยินกบพูดดังนันก็หัวเราะ พรอมกับพูดวา “ได้ซิ อย่ามาทาแข่งให้เสยเวลาเลย
้
ร่างกายกับจิตใจนั้นมีความสัมพันธ์กันอย่างใกล้ชิด เวลาเกิดโทสะหัวใจจะเต้นเร็ว ลมหายใจ
อย่างไรเสียท่านก็ต้องแพ้แน่ๆ”
ถี่กระชั้นเรียกว่าใจมีผลต่อกาย ขณะเดียวกันกายก็มีผลต่อใจด้วยลองหายใจเร็ว ๆ สั้น ๆ สักพัก จะ
ฝูายกบเมื่อได้ตกลงนัดหมายเวลาและสถานที่กับสิงโตเรียบร้อยแล้ว ก็กลับไปเรียกประชุม
รู้สึกเครียดคนที่หายใจตื้นและถี่จะเป็นคนหงุดหงิดง่าย ตรงกันข้ามการหายใจเข้าลึก ๆ และหายใจ
กบทั้งหลาย วางแผนที่จะเอาชนะสิงโตให้ได้
ออกยาว ๆ ใจจะเบาคลาย
วันรุ่งขึ้นกบกับสิงโตก็ไปยังที่นัดหมาย สิงโตพูดขึ้นก่อนว่า “กบโว้ย เริ่มแข่งขันแล้วหรือยัง”
ถ้าเรารู้ตัวจับความรู้สึกของตัวเองทันรีบเอาลมหายใจมาใช้ให้เป็นประโยชน์ด้วยการกําหนด
แล้วสิงโตก็ได้ยินเสียงกบตอบว่า “เริ่มแข่งขันได้เลย เดี๋ยวนี้แหละ”
ลมหายใจเข้าออกลึก ๆความรู้สึกโปร่งโล่งจะเข้ามาแทนที่ความเร่าร้อนวุ่นวายใจ
เมื่อสิงโตวิ่งไปได้สักครู่ก็เหนื่อย ก็คิดว่าจะหยุดนอนหลับซักพักหนึ่งก็วิ่งไปทันกบ ถมเถไป
นอกจากนี้ยังพบอีกว่าในลมหายใจนั้นมีทรัพย์ล้ําค่าที่ใช้เท่าไรก็ไม่มีวันหมด คือความสุขสงบ
ว่าแล้วสิงโตก็นอนหลับไปพักใหญ่ๆ พอตื่นขึ้นมาก็รีบวิ่งไปอย่างรวดเร็วทันที พอวิ่งไปได้สักครู่หนึ่ง
การหายใจเข้าออกช้า ๆเป็นบันไดเบื้องต้นสู่ความสงบถ้าจะให้ได้ผลดียิ่งขึ้นก็เอาใจไปจดจ่ออยู่ที่ลม
สิงโตตะโกนว่า “กบโว้ย ข้าชนะแล้ว”
หายใจด้วยยิ่งจิตใจแนบชิดสนิทกับลมหายใจมากเท่าไร ก็ยิ่งดีมากเท่านั้นหรือจะนับด้วยก็ได้ เช่น
้
พอสิ้นเสียงของสิงโต ก็ได้ยินเสียงกบรองตะโกนอยู่ข้างหน้าว่า “ข้าอยู่ที่นี่ ท่านยังตามข้าไม่
หายใจเข้านับ 1 หายใจออกนับ 1จากนั้นหายใจเข้านับ 2 หายใจออกนับ 2 เรียงไปจนถึง 5 หรือ
ทันหรอก”
ต่อไปถึง 10 ก็ได้
สิงโตพอได้ยินดังนั้นก็ตกใจวิ่งอย่างสุดแรงเกิดเพื่อเอาชนะกบให้ได้ พอสิงโตวิ่งไปได้สักครู่
ใหญ่ๆ ก็คิดว่าตนต้องวิ่งเลยกบมามาแล้ว จึงตะโกนออกไปว่า “กบโว้ย ฉันชนะแล้ว”
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า: คนเรามักแสวงหาความสุขนอกตัว หารู้ไม่ว่าในลมหายใจนั้นมีทั้งสติทั้งความ
แต่แล้วก็ได้ยินเสียงกบตอบทางหน้าสิงโตอีกว่า “ท่านจะชนะข้าได้อย่างไร เมื่อท่านยังวิ่งอยู่
ผ่อนคลายและความสุขสงบข้อสําคัญคือเราต้องใส่ใจกับลมหายใจของเราให้มากกว่านี้ แทนที่จะ
ข้างหลังข้า”
ละเลยจนลืมตัวบ่อย ๆ ว่าเรากําลังหายใจอยู่.
สิงโตพอได้ยินดังนั้นก็ตกใจสุดขีด รีบกระโดดออกวิ่งไปอย่างรวดเร็วอีกครั้ง วิ่งไปได้สักพัก
ที่มาของเรื่อง: www.guitarthai.com/webboard/question.asp?QID=389191
หนึ่งก็ตะโกนออกไปใหม่ว่า “กบโว้ย ข้าชนะเจ้าแน่ๆ คราวนี้”
แล้วสิงโตก็ได้ยินเสียงกบตอบอยู่ข้างหน้าว่า “ท่านยังวิ่งอยู่ข้างหลังข้า ท่านจะชนะได้อย่างไร”
สิงโตหมดแรงวิ่งต่อไปแล้ว คิดว่าเราแพ้กบแล้ว ถ้าขืนอยู่ต่อไปเราต้องได้รับความอับอายจาก
บรรดาสรรพสัตว์ทั้งหลายแน่ๆ ว่าวิ่งแข่งขันแพ้กบแล้วสิงโตก็ไปแอบเสียที่ในปาตรงเชิงภูเขานั่นเอง
ู
และแล้วสิงโตก็ได้ยินเสียงกบพูดขึ้นว่า
“ท่านแพ้ข้าแล้ว แต่ข้าจะไม่ไล่ท่านจากภูเขานี้หรอก ขอให้ท่านท าใจให้สบาย และจงอยู่ต่อที่นี่
ต่อไปเถิด”
สิงโตพอได้ยินเสียงกบพูดดังนั้นยิ่งให้รู้สึกอับอายมาก จึงรีบวิ่งหนีออกจากภูเขาแห่งนั้นไป ึ
และไม่กลับมาที่ภูเขานั้นอีกเลย
กบกับสิงโต เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า: เมื่อเป็นใหญ่เป็นโตแล้วอย่าเที่ยววางอํานาจ และอย่าเที่ยวไปท้าทายแข่งขันกับ
กบตัวหนึ่งกระโดดเล่นน้ําฝน และหาเหยื่ออยู่ที่เชิงเขาแห่งหนึ่งด้วยความสุขใจ ในขณะนั้นก็ ผู้ที่มีกําลังน้อยกว่าถ้าชนะก็ไม่เป็นสิ่งที่น่าภาคภูมิใจ แต่เมื่อแพ้จะได้รับความอับอายการแข่งขันนั้น
มีสิงโตตัวหนึ่งเดินมาพบเข้าพร้อมกับไล่กบให้ไปอยู่ที่อื่น มิฉะนั้น จะฆาเสียให้ตาย ฝูายกบนั้นตกใจ อย่านึกวาตนมีอะไรหลายอย่างเหนือกวาคู่ตอสมากจะชนะเสมอไปอาจจะพ่ายแพ้ด้วยความ
่
่
ู
้
่
่
รู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็เป็นได้
มากได้อ้อนวอนขอให้สิงโตอนุญาตให้ตนอยู่ในถิ่นนี้ต่อไปเถิด เพราะที่นี้ตนได้อยู่ตั้งแต่เกิดแล้ว และก็ คู่มือส่งเสริมและพัฒนากิจกรรมลูกเสือทักษะชีวิตในสถานศึกษา ลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 115
่
ู
มีอาหารอุดมสมบรณ์ด้วย แตสงโตไม่ยอม เมื่อกบเห็นวาจะพูดอย่างไรสิงโตก็ไม่ยอมฟังทงนั้น จง
่
้
ึ
ั
ิ
คู่มือส่งเสริมและพัฒนากิจกรรมลูกเสือทักษะชีวิตในสถานศึกษา ลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2
114
บอกกับสิงโตว่า “เอาละ เมื่อท่านไม่ยอมให้อยู่ก็ไม่เป็นไร แต่ก่อนจะจากไปขอชมความงามรอบภูเขา ที่มาของเรื่อง : www.nithantube.com/นิทานอีสป-เรื่อง-กบและสิงโต/
นี้สักหนึ่งรอบเถิด” สิงโตก็อนุญาต แล้วกบก็พูดต่อไปว่า
“เอาอย่างนี้ดีไหม เรามาวิ่งแข่งขันกันในวันพรุ่งนี้ให้รอบภูเขานี้ หากใครชนะผู้นั้นก็จะได้อยู่ที่
ภูเขานี้ต่อไป หากใครแพ้ผู้นั้นต้องจากภูเขานี้ไป” ความมีระเบียบวินัย
้
สงโตได้ยินกบพูดดังนันก็หัวเราะ พรอมกับพูดวา “ได้ซิ อย่ามาทาแข่งให้เสยเวลาเลย คุณแม่ของชัยยุทธเล่าว่า การจัดดอกไม้เข้าแจกันนั้น จะทําให้ดอกไม้ที่อยู่ในแจกันดูสวยงาม
ิ
้
ี
้
่
อย่างไรเสียท่านก็ต้องแพ้แน่ๆ” เหมาะสมที่จะนํามาบูชาพระ เป็นของขวัญกํานัลอันมีคุณค่า ตรงข้ามกับดอกไม้ประเภทเดียวกัน
ฝูายกบเมื่อได้ตกลงนัดหมายเวลาและสถานที่กับสิงโตเรียบร้อยแล้ว ก็กลับไปเรียกประชุม แต่เหลือทิ้งจากการจัดเข้าแจกันก็หาค่ามิได้ และจะถูกกวาดลงถังขยะไปในที่สุด คุณแม่จึงถามชัย
กบทั้งหลาย วางแผนที่จะเอาชนะสิงโตให้ได้ ยุทธว่า “ลูกคิดจะเลือกทําตนแบบไหน เป็นแบบดอกไม้ในแจกัน หรือนอกแจกัน” ชัยยุทธตอบว่า
วันรุ่งขึ้นกบกับสิงโตก็ไปยังที่นัดหมาย สิงโตพูดขึ้นก่อนว่า “กบโว้ย เริ่มแข่งขันแล้วหรือยัง” “ผมอยากเป็นดอกไม้ในแจกันครับ เพราะผมอยากเป็นคนที่มีคุณค่า”คุณแม่จึงชื่นชมชัยยุทธที่รู้จักคิด
แล้วสิงโตก็ได้ยินเสียงกบตอบว่า “เริ่มแข่งขันได้เลย เดี๋ยวนี้แหละ” อย่างมีเหตุผล
เมื่อสิงโตวิ่งไปได้สักครู่ก็เหนื่อย ก็คิดว่าจะหยุดนอนหลับซักพักหนึ่งก็วิ่งไปทันกบ ถมเถไป
ว่าแล้วสิงโตก็นอนหลับไปพักใหญ่ๆ พอตื่นขึ้นมาก็รีบวิ่งไปอย่างรวดเร็วทันที พอวิ่งไปได้สักครู่หนึ่ง เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า: เราควรทําตัวให้มีคุณค่าเหมือนดอกไม้ในแจกัน เพราะจะได้รับการยกย่อง
สิงโตตะโกนว่า “กบโว้ย ข้าชนะแล้ว” ว่าเป็นคนดี
้
พอสิ้นเสียงของสิงโต ก็ได้ยินเสียงกบรองตะโกนอยู่ข้างหน้าว่า “ข้าอยู่ที่นี่ ท่านยังตามข้าไม่
ทันหรอก”
สิงโตพอได้ยินดังนั้นก็ตกใจวิ่งอย่างสุดแรงเกิดเพื่อเอาชนะกบให้ได้ พอสิงโตวิ่งไปได้สักครู่
ใหญ่ๆ ก็คิดว่าตนต้องวิ่งเลยกบมามาแล้ว จึงตะโกนออกไปว่า “กบโว้ย ฉันชนะแล้ว”
แต่แล้วก็ได้ยินเสียงกบตอบทางหน้าสิงโตอีกว่า “ท่านจะชนะข้าได้อย่างไร เมื่อท่านยังวิ่งอยู่
ข้างหลังข้า”
สิงโตพอได้ยินดังนั้นก็ตกใจสุดขีด รีบกระโดดออกวิ่งไปอย่างรวดเร็วอีกครั้ง วิ่งไปได้สักพัก
หนึ่งก็ตะโกนออกไปใหม่ว่า “กบโว้ย ข้าชนะเจ้าแน่ๆ คราวนี้”
แล้วสิงโตก็ได้ยินเสียงกบตอบอยู่ข้างหน้าว่า “ท่านยังวิ่งอยู่ข้างหลังข้า ท่านจะชนะได้อย่างไร”
สิงโตหมดแรงวิ่งต่อไปแล้ว คิดว่าเราแพ้กบแล้ว ถ้าขืนอยู่ต่อไปเราต้องได้รับความอับอายจาก
บรรดาสรรพสัตว์ทั้งหลายแน่ๆ ว่าวิ่งแข่งขันแพ้กบแล้วสิงโตก็ไปแอบเสียที่ในปาตรงเชิงภูเขานั่นเอง
ู
และแล้วสิงโตก็ได้ยินเสียงกบพูดขึ้นว่า
“ท่านแพ้ข้าแล้ว แต่ข้าจะไม่ไล่ท่านจากภูเขานี้หรอก ขอให้ท่านท าใจให้สบาย และจงอยู่ต่อที่นี่
ต่อไปเถิด”
สิงโตพอได้ยินเสียงกบพูดดังนั้นยิ่งให้รู้สึกอับอายมาก จึงรีบวิ่งหนีออกจากภูเขาแห่งนั้นไป
และไม่กลับมาที่ภูเขานั้นอีกเลย แบบประเมินการเข้าร่วมกิจกรรมกลุ่มของลูกเสือ
เรือง......................................................................................
่
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า: เมื่อเป็นใหญ่เป็นโตแล้วอย่าเที่ยววางอํานาจ และอย่าเที่ยวไปท้าทายแข่งขันกับ
คู่มือการจัดกิจกรรมลูกเสือเสริมสร้างทักษะชีวิตประเภทลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่ เครื่องหมายลูกเสือชั้นพิเศษ 109
กลุ่มทีุุุุ่..ชั้นุุุุุุ
ผู้ที่มีกําลังน้อยกว่าถ้าชนะก็ไม่เป็นสิ่งที่น่าภาคภูมิใจ แต่เมื่อแพ้จะได้รับความอับอายการแข่งขันนั้น ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2
116 คู่มือส่งเสริมและพัฒนากิจกรรมลูกเสือทักษะชีวิตในสถานศึกษา ลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2
คู่มือส่งเสริมและพัฒนากิจกรรมลูกเสือทักษะชีวิตในสถานศึกษา ลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 115