Page 47 - นาวิกศาสตร์ ฉบับเดือนธันวาคม ๒๕๖๔
P. 47

ึ
                                                                 ี
                                                   ี
                “… ด้วยความมืดมนของข้าพระพุทธเจ้าท่มิได้เห็นความเปล่ยนแปลงของยุทธวิธีการทางเรือซ่งในคราวน  ี ้
            ได้เปลี่ยนแปลงมากมาย ไม่อาจกราบบังคมทูลพระกรุณาให้ถูกต้องได้ … ถ้าแม้จะรับราชการสนองพระเดชพระคุณ
                                            �
            ในตาแหน่งเสนาธิการทหารเรือต่อไป ก็จาเปนจะต้องขอพระราชทานพระบรมราชวโรกาสกราบถวายบังคมลาออก
                �
                                   ุ
                                       ้
                         ี
                         ่
                                  ี
                                       ึ
                                                              ิ
                                                               �
                                                                                     ื
                                               ื
                                               ่
                                                            �
            ไปตรวจการเปลยนแปลงท่อบัติขนใหม่ เพอจะได้เป็นทางดารสาหรับวางระเบียบการในเบ้องหน้า ให้เหมาะกับ
                                                                                        �
            พระราชประสงค์ และถูกยุทธนิยมทุกประการ กับท้งจะได้ไม่ให้เปลืองพระราชทรัพย์ ในเร่องการดาเนินการผิดทาง
                                                    ั
                                                                                  ื
            และต้องย้อนกลับหาทางใหม่ …”
                การทรงถือ “ประโยชน์ของประเทศชาติ” เป็นหลัก ยังได้สะท้อนผ่านลายพระหัตถ์กราบบังคมทูลพระบาทสมเด็จ
            พระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ฉบับลงวันที่ ๒๖ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๖๒ เป็นช่วงเวลาทรงมีพระประชวร และประทับอยู่ที่
            โรงพยาบาล ณ ประเทศสิงคโปร์ ระหว่างทางเสด็จไปทรงซื้อเรือหลวงพระร่วง












                                               ภาพที่ ๖  เรือหลวงพระร่วง
                                              ที่มา  ชุมพรภาพเก่าย้อนวันวาน
                                                    ่
                                                         ี
                “… ขาพระพทธเจาไดเคยไดยนอยมากถงคากลาววา มทาไมทหารบก ? มทาไมทหารเรอ ? ซอทาไมเรอ ? เปนการ
                                          ู
                                      ้
                                       ิ
                                                                       ี
                                                                         �
                                          ่
                                                           �
                    ้
                                                                                     ้
                                                                                     ื
                                                                                            ื
                                                 �
                                                                                        �
                                                       ่
                              ้
                                                                                 ื
                                 ้
                          ุ
                                               ึ
            น่าพิศวงจริงหนอท่มีบุคคลเช่นน้อยู่มาก ซาจะมากข้นอีกด้วย จะเปนการเเสดงว่าเลือดไทยจืดลงกระมัง การทามาหากิน
                                           ้
                                           �
                                    ี
                           ี
                                                   ึ
                                                                                             �
                                                          ั
                                                                                             �
            การค้าขายก็ตกอยู่ในมือชาวต่างประเทศเกือบหมดหรือท้งหมดก็ว่าได้ ยังเหลือแต่การป้องกัน การทามาหากิน
                  ี
            ต่อไปน้ดูถ้าจะกร่อยลงไปทุกทีโดยมีอุปสรรคต่าง ๆ ในท่สุดหากินก็จะไม่หา ป้องกันก็จะไม่ป้องกัน เลือดไทยจะสูญหรือ
                                                      ี
            บางทีก็จะเปนได้ ถึงกรุงสยามคงเปนสยามอยู่ แต่สยามไม่ใช่เปนของคนไทย สูญพืช สูญพันธุ์เพราะหมดยาง
            หมดทุน หมดมานะ หมดอุตสาหะ แม้มีอุปสรรคนิดหน่อยก็ทอดอาลัย หมดความพยายาม …… ถ้าบุคคลจาพวกใด
                                                                                               �
            เปนเช่นนี้ จ�าพวกนั้นจ�าเปนต้องสูญหมด หมดทางไชยชนะ หมดชาติ …”
                                                          ี
                                                                               ่
                                                          ่
                                                                                                 ิ
                                                                                  ั
                                                                               ี
                                                                       ่
                                                                     ึ
                                                                 ์
                                                                            ั
                                                                          ื
                                                                       ั
                                           ั
                                     ้
                                             ุ
                    ็
                                              ั
                             ี
                                 ้
                             ่
                        ั
                ซงเปนหลกฐานทสะทอนใหเราในปจจบนไดเหนวา สงทพระองคทรงยดมนถอม่นทจะพฒนาประเทศ และกจการ
                 ่
                 ึ
                                                        ่
                                                        ิ
                                                      ่
                                                   ็
                                                  ้
                                                                                         ิ
                  ื
                                                                                                  ั
            ทหารเรอให้เจรญก้าวหน้าทดเทยมประเทศตะวนตกเพอป้องกนประเทศจากการรกรานของต่างชาต คงจะเป็นหวใจ
                        ิ
                                                 ั
                                     ี
                                                            ั
                                                      ่
                                                      ื
                                                                           ุ
                                  ั
            ส�าคัญที่พระองค์ทรงยึดถือมาตลอดระยะเวลาแห่งพระชนม์ชีพนั่นเอง
            บทที่ ๒ มรดกจากตราประจ�าพระองค์ และพระนิพนธ์ “กยิรา เจ กยิราเถน”
                                                                        �
                  จากพระอัจฉริยภาพ และความสนใจในพุทธศาสนา ซ่งพระองค์เป็นลูกศิษย์ของหลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า
                                                       ึ
                                                                          ี
            กรมหลวงชุมพรฯ ทรงได้นาพระคาถาจากพระบาลีในพระไตรปิฎกเล่ม ๑๕ ท่ว่า “กยิรา เจ กยิราเถน� ทฬฺหเมน�
                                 �
                                                 �
            ปรกฺกเม สิถิโล หิ ปริพฺพาโช ภิยฺโย อากิรเต รช” แปลว่า “ถ้าบุคคลจะพึงท�าความเพียร พึงท�าความเพียรนั้นจริง ๆ
                                                                                    นาวิกศาสตร์   45
                                                                                    ปีที่ ๑๐๔  เล่มที่ ๑๒  ธันวาคม ๒๕๖๔
   42   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52