Page 37 - ๘๐ ปี ยุทธนาวีเกาะช้าง พ.ศ. ๒๔๘๔ กับทฤษฎีและการรบทางเรือสมัยใหม่
P. 37
ี
�
ี
รัฐเหยียบเรือ ๒ แคม เช่นเดียวกันกับรัฐบาลไทย หลังยุทธนาวีเกาะช้าง ญ่ปุ่นนาเรือไปซ่อมท่เมืองโอซะกะ
ในสมัยน้น หน้าฉากก็ทาตัวเป็นมิตรกับญ่ปุ่น แต่หลังฉาก ต่อมาถูกจากัดบทบาทลง และถูกปลดอาวุธเป็นเรือฝึก
�
ี
ั
�
ี
ก็เป็นมิตรกับสหรัฐอเมริกา อังกฤษ (ที่มีฝรั่งเศสพลัดถิ่น ของจักรวรรดิญ่ปุ่น ต้งแต่เดือนธันวาคม พ.ศ. ๒๔๘๔
ั
ี
ี
่
โดยนายพลเดอโกล พานักอยู่) ญ่ปุ่นท่พอจะทราบ ในวันท ๑๒ มกราคม พ.ศ. ๒๔๘๘ ปลายสงครามโลก
�
ี
ั
�
้
ื
ระแคะระคายของการทรยศของอินโดจีนฝร่งเศส คร้งท่ ๒ ถูกจมในแม่นาไซ่ง่อน จากลูกระเบิดของเคร่องบินรบ
ั
ี
ี
ึ
้
ั
้
ี
่
ี
้
ื
่
ไดจดงานเลยงขนเมอ ๙ มนาคม พ.ศ. ๒๔๘๘ ทโรงแรมโตวา ของกองก�าลังเฉพาะกิจที่ ๕๘ ของสหรัฐอเมริกา
ั
เมือง Lang-son เวียดนามเหนือ โดยเชิญนายพลฝร่งเศส
ชื่อ เลอมองนิเอ้ (Lemonnier) ไปร่วมงาน แต่ไม่ได้ไป
ิ
ให้ลูกน้องไปแทน เวลา ๒๐.๐๐ น. ใกล้ส้นสุดงาน
่
ุ
�
ี
้
ทหารญป่นประกาศยดอานาจจบตวทหารฝรงเศสทงหมด
ั
ั
่
ึ
ั
ั
และบุกยึดกองทหารฝร่งเศสท่วอินโดจีนฝร่งเศสทุกค่าย
ั
ั
ั
ี
นายพลเลอมองนิเอ้ ซ่งไม่ไปงาน ต่อสู้ในท่ล้อมจน
ึ
กระสุนหมด และไม่มีนากิน ต้องถูกญ่ปุ่นจับได้ในท่สุด
ี
�
้
ี
ญี่ปุ่นบังคับให้ลงนามในเอกสารยอมแพ้ แต่เลอมองนิเอ้
้
�
ี
ไม่ยอม จึงถูกนาไปท่ถา Kylua บังคับให้เลอมองนิเอ้ เรือลามอตต์ปิเกต์กำาลังจม
�
ุ
ุ
ั
ั
ขดหลมฝังศพตวเอง แล้วบงคับให้เลอมองนิเอ้ลงนาม
ในเอกสารยอมแพ้อีกคร้ง แต่เลอมองนิเอ้ปฏิเสธอีก จึงถูก
ั
ั
ส่งให้คุกเข่าเอามือไขว้หลังแล้วถูกตัดหัว ญ่ปุ่นเรียก
ี
ปฏิบัติการนี้ว่า “ยุทธการเดือนเพ็ญ (Meigo gukusen)”
ั
ี
้
สวน นาวาเอก เบรองเช่ หลงการรบท่เกาะชางแลว ได้รบ
่
้
ั
ั
ตาแหน่งผู้บัญชาการทหารเรือฝร่งเศสอินโดจีน แทน
�
พลเรือตรี แตรโร่ (Terreaux) ท่เกษียณอายุ ได้รับ เรือตาอูร์
ี
เล่อนยศเป็นพลเรือโท ใน พ.ศ. ๒๔๘๖ ในยุทธการ เรือสลุปตาอูร์ (Tahure) ซ่งมีลักษณะคล้ายเรือ
ื
ึ
ิ
ึ
ี
เดือนเพ็ญถูกญ่ปุ่นจับข้นไปกล่าวหน้าแถวบนเรือ สินค้าแต่ติดปืนใหญ่ขนาดหนัก ๑๓๘ มิลลิเมตร (๕.๕ น้ว)
ลามอตต์ปิเกต์ให้ทุกคนยอมแพ้ พวกนักบินไม่ยอมก่อกบฏ ถึง ๒ กระบอก เป็นเรือท่แล่นเฉียดเข้าใกล้เรือหลวง
ี
และบินหนีไปทางจีนคณะชาติ พลเรือโท เบรองเช่ สงขลา และเรือหลวงชลบุรีมากที่สุด (๒,๘๐๐ เมตร)
ี
กลายเป็นเชลยสงครามของญ่ปุ่นจนส้นสุดสงคราม ในยุทธนาวีเกาะช้าง เกือบจะปล่อยเรือช่วยชีวิตลงนา
�
ิ
้
�
เดือนสิงหาคม ๒๔๘๘ จึงถูกปล่อยตัว ต่อมาถูกนาตัว ไปช่วยลูกเรือไทยแต่ถูกห้าม ใน พ.ศ. ๒๔๘๗ เรือตาอูร์
ื
ึ
ี
�
ข้นศาลทหารแต่ได้รับการพิจารณาว่าไม่มีความผิด ขณะท่กาลังคุ้มกันเรือสินค้าช่อ ซองเชียงโก (Song Giango)
่
ุ
ั
ปจจบนกลางกรงปารส มถนนสายหนงมชอวา “Avenue ซึ่งแล่นตามขอบฝั่งเวียดนาม ถูกยิงด้วยตอร์ปิโดจากเรือ
ึ
่
ุ
ื
ี
ี
ั
่
ี
de général Lemonnier” และที่เมือง Dinard ใกล้ ๆ ด�าน�้าญี่ปุ่น ๑ ครั้ง แต่ลูกตอร์ปิโดพลาดเป้าหมายหมด
หาดนอร์มังดีทสมพนธมตรยกพลข้นบกฝรงเศส มถนน ต่อมาในวันที่ ๒๙ เมษายน พ.ศ. ๒๔๘๗ ก็ถูกเรือด�าน�้า
ั
ั
ิ
ี
ึ
่
ั
ี
่
ื
สายหนึ่งชื่อ Rue Amiral Béranger (ถนนนายพลเรือ อเมริกันช่อ “USS Flasher” ยิงด้วยตอร์ปิโดหลายลูก
เบรองเช่) เบรองเช่ถึงแก่กรรม พ.ศ. ๒๕๑๔ ลูกหน่งถูกคลังกระสุนทาให้เกิดระเบิด เรือหักเป็นสองท่อน
�
ึ
ั
้
ู
ื
ื
ู
ั
้
�
สาหรับเรือลาดตระเวนลามอตต์ปิเกต์ ๘ เดือน และจมลง ลกเรอตายเกือบทงหมด รวมท้งผบังคบการเรอ
ั
นาวิกศาสตร์ 20
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๕
