Page 51 - ๘๐ ปี ยุทธนาวีเกาะช้าง พ.ศ. ๒๔๘๔ กับทฤษฎีและการรบทางเรือสมัยใหม่
P. 51
ื
ี
ิ
เวลา ๐๖.๒๕ น. ได้รับค�าสั่งให้เดินหน้า ต่อมาเร่ง เดินพัดลมเพ่อให้อากาศบริสุทธ์เข้า ระยะใดท่มีควันพลุ่ง
ื
ี
ี
�
ึ
คร่งตัว และเต็มตัวตามลาดับ เราได้เดินเคร่องอัดลมท่ใช้ เข้ามาเราก็หยุด พัดลมเสียดังน้เร่อยไป แต่อย่างใดก็ตาม
ื
ในการยิงปืนใหญ่ ก�าลังดันลมที่ ๑๕๐–๒๐๐ กิโลกรัม เราไม่สามารถจะแก้อุปสรรคข้อน้ให้ตกไปได้ ควันคงคลุ้งลง
ี
ต่อช่วโมง ตลอดเวลาเม่อเรือเร่มออกแล่นไปได้สักครู่ กระจายอยู่เต็มห้องเคร่อง ข้าพเจ้าพยายามมองดูนาฬิกา
ิ
ั
ื
ื
ก็ได้ยินเสียงโครมสนั่นข้างบนเรือเรา กระเทือนไปทั้งล�า ในห้องเคร่องว่าจะเป็นเวลาเท่าใด แต่ไม่สามารถมอง
ื
ื
ึ
ี
ข้าพเจ้าดูนาฬิกาในห้องเคร่องเป็นเวลา ๐๖.๔๕ น. เห็นได้ ... มีคร้งหน่งท่ได้ยินเสียงระเบิดอย่างหนักข้างบน
ั
ี
ื
�
จะเป็นเสียงปืนของเรายิง หรืออานาจกระสุนท่มาถูกเรือ ตอนเหนือของห้องเคร่อง ข้าพเจ้ามาทราบในภายหลังว่าถูก
็
ี
้
็
ั
ิ
ั
เรากไม่ทราบ ต่อจากนนกมีเสยงยงกนตลอดเวลา ทหาร บอมบ์จากเครื่องบินข้าศึก (อันที่จริงเป็นการถูกทิ้งระเบิด
ิ
่
ื
พรรคกลินคนหนึ่งว่งลงไปในห้องเครองเลือดเต็มไปหมด ขนาด ๕๐ กิโลกรัม ใส่พวกเดียวกัน หรือ Friendly Fire)
ื
ในขณะนี้เริ่มมีควันพลุ่งลงไปในห้องเครื่องบ้างแล้ว จากเคร่องบินขับไล่แบบ ๑๗ ฮอร์ค ๓ (ข.๑๐) ซ่งบินโดยนักบิน
ึ
ี
่
้
ั
บางครั้งลูกไฟร่วงกราวลงไป ขณะนี้เสียงปืนยังคง ชนยศพนจาอากาศเอก นกบนเวรเตรยมพรอม -ผเขยน)
้
ั
้
ิ
ู
ั
ี
ั
�
ี
ี
ี
คารามอยู่ตลอดเวลาม ๒-๓ คร้ง ท่รู้สึกว่าเรือกระโชกจน สวิตซ์ไฟฟ้าตกทันท ไฟฟ้าดับหมด มอเตอร์ต่าง ๆ
ิ
ื
ิ
ั
ตัวเซ ช่วเวลาประมาณ ๑๐ นาท ต่อมารู้สึกว่ามีการระเบิด เร่มหยุด แต่เคร่องคงเดินต่อไปตามปกต ขณะน้รู้สึก
ี
ี
�
ั
ึ
ุ
ึ
อย่างรุนแรงอีกคร้งหน่ง เรือกระเทือนมาก สักครู่หน่ง ขลกขลักเป็นกาลัง ควนก็ทาให้มองเกือบไม่เห็นอะไร
ั
�
้
ื
ื
ต้นเรอวงมาบอกต้นกลว่า เคร่องหางเสือเสยใช้ไม่ได้ อยู่แล้ว ซาไฟฟ้ายังดับเสียอีก เคราะห์ของเรายังด ี
ี
่
ิ
�
ึ
ึ
ต้นกลส่งให้ พันจ่าเอก นกเล็ก กระหม่อมทอง ข้นไป สักครู่หน่งไฟก็กลับมาสว่างข้นอีก และมอเตอร์ต่าง ๆ
ึ
ั
ู
ั
ั
ั
็
ตรวจด พนจ่าเอก นกเลก ไปสกคร่ กกลบมารายงาน ซึ่งเกือบจะหยุดหมุนก็ท�างานเปนปกติตอไป เครื่องจักร
็
ู
่
็
�
ต้นกลว่า เคร่องหางเสือมิได้ชารุดเสียหายอย่างใด เข้าใจ คงหมุนด้วยความเร็วสูง ข้าพเจ้าเหลือบเห็นต้นกลทรุด
ื
ื
ว่าสายไฟคงขาด ขณะนี้ควันได้มาอบในห้องเครื่องมาก ลงน่งด้วยท่าทางอ่อนระโหย จ่าเอก เพ่อน ยืนพิงขวดลม
ั
ี
ี
�
ี
ี
ั
ี
เข้าทุกท สีดาก็ม เขียวก็ม เหลืองก็ม ต้นเรือ (เรือเอก ท่าทางหมดแรง หลายต่อหลายคร้งท่ข้าพเจ้าพยายาม
ั
ทองอยู่ สว่างเนตร) ทาหน้าท่ว่งข้นลงส่งเคร่องจักร ก้มหน้าเข้าไปใกล้เคร่องจักรเพ่อสูดลมหายใจ ท้งท ่ ี
ื
ื
�
ิ
ี
ึ
ั
ื
ุ
้
ื
ั
ั
ั
(เพราะขณะนนเรอหลวงธนบรถกยิงทหอบงคบการ การหายใจใกล้เคร่องในลักษณะเช่นน้นก็เหมือนกับการยืน
ู
ี
ื
่
ี
ั
ู
ุ
ั
ี
ื
ี
ิ
ื
ี
้
่
ผบญชาการเรอเสยชวต) พงงาถอทาย เครองสงจกรชารด หายใจท่อ่น แต่ความรู้สึกจากนัยน์ตาหลอกข้าพเจ้า
ั
ื
ั
่
้
�
ื
ั
�
ั
ทาให้เรือแล่นหมุนไปรอบ ๆ -ผู้เขียน) บางคร้งก็ม พันจ่าเอก ว่า ณ ที่นั้นไม่มีควัน”
ี
นกเล็ก และทหารคอยติดต่อสั่งให้เคร่องโน้นเบา เคร่อง
ื
ื
ี
น้หยุด เข้าใจว่ากาลงใช้เคร่องจกรช่วย ในการถือท้าย
�
ั
ื
ั
ึ
จากทางลงห้องเคร่องมีไฟแลบลงมาซ่งแสดงว่าเวลาน ้ ี
ื
ไฟไหม้อยู่ข้างบน รองต้นกล (เรือเอก อู๊ด นุชเนตร)
ได้ต่อสายสูบเข้ากับหัวต่อภายในห้องเคร่องกับสูบโยกมือ
ื
ท่ใช้สาหรับสูบนามันตก มาดัดแปลงเพ่อทาการดับไฟ
ื
�
�
ี
้
�
ึ
้
แต่ก็ไม่ได้ผลเพราะนาแรงไม่พอ ต้องไต่บันไดข้นไป
�
ื
เพ่อให้หัวฉีด ฉีดใกล้ ๆ กับตาบลท่ไฟแลบแต่ก็ไม่ได้ผลอีก
�
ี
ไม่มีอะไรจะเป็นอุปสรรคร้ายเท่ากับควัน และแก๊ส
ึ
ื
ซ่งถูกดูดลงไปในห้องเคร่องอย่างไม่ขาดสาย เราพยายาม แม้นว่าห้องเครื่องจะเต็มไปด้วยควันพิษ
ื
หยุดพัดลมเป็นระยะ ๆ เม่อรู้สึกว่าควันขาดสาย เราก ็ แต่ก�าลังพลก็ปฏิบัติหน้าที่ ท�าให้เครื่องเดินต่อไปตามปกติ
14
นาวิกศาสตร์
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๓ มีนาคม ๒๕๖๕
