Page 50 - ๘๐ ปี ยุทธนาวีเกาะช้าง พ.ศ. ๒๔๘๔ กับทฤษฎีและการรบทางเรือสมัยใหม่
P. 50
ี
ิ
ั
ี
่
ี
ไฟค่อย ๆ ดบลงไปแล้ว แต่มเสยงระเบดทเหนอศรษะ
ื
ี
ั
�
ี
ความกระเทือนคร้งน้รุนแรงมาก จนทาให้หมวกบนศีรษะ
�
ี
ของข้าพเจ้าปลิว และถังนาท่อยู่ในมือกระเด็นหลุดไป
้
�
ี
ั
ข้าพเจ้ากลับล้มไปข้างหน้า ความกระเทือนคร้งน้ทาให้
ขาพเจาเปนหวงเครองแรงนามนทอยในความควบคมของ
ั
่
็
่
�
้
ุ
ื
่
ี
้
ู
่
้
ทหารในบังคับบัญชาของข้าพเจ้าในห้องเครองยนต์อยใต ้
ื
ู่
่
ดาดฟ้าลงไปใต้ป้อมปืน ๑ ลงไปจากดาดฟ้าเกรงว่าจะ
เกิดความขัดข้องขึ้น และเห็นมีทหารอีกหลายคนมาช่วย
ดับไฟอีก จึงรีบกลับลงไปดูเหตุการณ์ในห้องเคร่องยนต์
ื
ขับป้อมปืน ๑ ถามทหารท่ควบคุมอย ได้รับรายงานว่ายัง นาวาตรี โสภณ ทิมกระจ่าง ต้นกล เรือหลวงธนบุรี
ี
ู่
เรียบร้อยดีอยู่ แต่อีกประมาณสัก ๕ นาทีต่อมาก็ได้ยิน ๑๐. Fog กับ Friction และภาวะผู้น�า วีรกรรม
ุ
ั
ี
้
่
้
ั
้
ั
่
ื
เสยงเปรยงสนน ครงนรนแรงกวาครงใด ๆ ทงหมด จนเรอ ทหารพรรคกลินในห้องเครื่องเรือหลวงธนบุรี
ี
้
ี
ั
้
�
ั
ี
สะท้านไปท้งลา จนทาให้ข้าพเจ้า และทหารท่อยู่ด้วยกัน ทหารเหล่าพรรคกลินเรือหลวงธนบุร ทางานในห้องเคร่อง
�
ี
�
ื
เซล้มปะทะกัน ไฟฟ้าแสงสว่างกับสวิตซ์เคร่องต่าง ๆ ขณะท่มีการรบติดพัน ทางานในท่ามกลางกลุ่มควันไฟและ
ื
ี
�
ตกหมด มืดดุจเข้าถา เคร่องแรงนามันในความควบคุม ควันแก๊สพลุ่งลงไปในห้องเคร่องไม่ขาดสายด้วยความอดทน
้
ื
้
�
�
ื
หยุดน่ง เสียงนาไหลเข้ามาในเรือได้ยินถนัด ทาให้คิดไปว่า และเสียสละท่สุด เพราะห้องเคร่องเรือหลวงธนบุรีในขณะ
ื
�
�
ี
้
ิ
ั
ั
้
พวกเราท้งหมดอยู่ในน้นคงจะถูกขังในห้องใต้นาเสียแน่ ท�าการรบคือนรกชัด ๆ ทีเดียว
�
�
ื
เพราะห้องเคร่องก็อยู่ใต้ระดับน้าลึกประมาณ ๔ เมตร เรือตรี อุดม สุทัศน์ ณ อยุธยา นายช่างกล
ั
อยู่แล้ว แต่ยังแข็งใจรีบพูดปลอบพวกเราท้งหมดให้สงบสติไว้ เรือหลวงธนบุรี (นักเรียนนายเรือ เลขที่ ๖๒๓ รุ่น ๓๓
ู
ื
ด้วยความเช่อม่นอย่างหน่งของข้าพเจ้าคิดว่ายังคงจะพอแก้ไข ต้น พ.ศ. ๒๔๗๘ ต่อมา พลเรอโท เจ้ากรมอ่ทหารเรอ
ื
ึ
ื
ั
่
ี
ิ
ได้นิดหน่อยเท่าน้น พวกเราอย่าท้งหน้าท ความคาดหมาย ๑ ตุลาคม ๒๕๐๗ ถึง ๑๙ ธันวาคม ๒๕๑๔) ได้รายงาน
ั
ของข้าพเจ้าตรงกับความจริง เพราะไฟฟ้าได้ติดสว่าง สถานการณ์รบในห้องเคร่องเรือหลวงธนบุรีดังน ้ ี
ื
ิ
ี
ี
่
อีกครั้งหนึ่ง แต่ในห้องเครื่องของข้าพเจ้าไฟขาดมืดสนิท “ก่อนท่จะว่งจากท้ายเรือลงไปปฏิบัติหน้าท ทหารคนหน่ง
ึ
�
ั
ู
่
ึ
คงมีเฉพาะไฟของเครื่องแรงน�้ามันยังติดอยู่ จึงสับสวิตซ์ ได้ชให้ข้าพเจ้าดเรือลามอตต์ปิเกต์ซงกาลงบงเกาะอยู่
ั
ี
้
ี
ื
ั
�
อีกครั้งหนึ่ง โชคยังเข้าข้างเรา เครื่องได้เดินอีกครั้งหนึ่ง” คร่งลา ข้าพเจ้าลงไปท่ห้องเคร่อง ส่งทหารปลดเกียร์
ึ
ื
ื
หมุนเคร่องออก ขณะน้ทางห้องเคร่องจักรช่วย ได้เดินเคร่อง
ี
ื
ื
ดีเซล ๒๕๐ kw จ่ายไฟมาท่ห้องเคร่องแล้ว นาวาตร ี
ี
โสภณ ทิมกระจ่าง (นักเรียนนายเรือ หมายเลข ๔๑๐
รุ่น พ.ศ. ๒๔๖๒) เรือเอก อู๊ด นุชเนตร รองต้นกล
เรือตรี แฉ่ง เพื่อนสา สรั่งช่างกล (แม่บ้านแผนกช่างกล)
ื
ั
�
พร้อมท้งข้าพเจ้า ได้ประจาอยู่ในห้องเคร่องหมด
�
ู่
ี
ื
เรือกาลังหะเบสสมออย ทหารคนหน่งว่งลงมาท่ห้องเคร่อง
ิ
ึ
ื
บอกต้นกลว่า แผนกปืนให้เปิดลม จ่าเอก เพ่อน สุดสงวน
ี
ได้จัดการเปิดให้ ในขณะน้ทุกคนแทบไม่หายใจ สายตาต่างก ็
ี
�
ั
ื
ั
เรือตรี อุดม สุทัศน์ ณ อยุธยา จับจ้องดูท่เคร่องส่งคาส่งจากสะพานเดินเรือ ทุกคนพร้อม
นาวิกศาสตร์ 13
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๓ มีนาคม ๒๕๖๕
