Page 50 - นาวิกศาสตร์ ธันวาคม ๒๕๖๒
P. 50

ื
                                                                                                 ี
                                        ี
              ไต้หวันก็ไม่ใช่เร่องยาก ในขณะท่ไต้หวันเองก็มีกระแส  ๑๐๐  ไมล์  แต่ทางสหรัฐฯ  ได้ส่งกองเรือท่  ๗  มา
                                                                                 ั
                                                                                        ิ
                                                                             ี
                                                   ั
                                                                                            ่
              ประกาศเอกราชให้จีนแผ่นดินใหญ่เดือดเป็นคร้งคราว   ลาดตระเวน ในทะเลจนตะวนออกบรเวณชองแคบไตหวัน
                                                                                                    ้
              ต้งแต่ท่สาธารณรัฐจีนซ่งเป็นประเทศท่ร่วมก่อต้งองค์การ  จีนจึงพยายามท่จะผลักดันให้สหรัฐฯ ออกจากบริเวณ
                                           ี
                                                 ั
                               ึ
               ั
                    ี
                                                                         ี
                                                              ี
                                                                                                      ั
                                                                    �
              สหประชาชาติได้สูญเสียสมาชิกภาพในฐานะตัวแทน    น้ด้วย ทาให้สหรัฐฯ มองว่าจีนเป็นผู้รุกราน ดังน้น
                                                                                                     ั
                                                                   ่
                                                                   ี
                                                                ั
              ชาวจีนให้กับ สปจ. ในปี พ.ศ.๒๕๒๑ สหประชาชาต ิ  ในวนท ๒๙ มกราคม ค.ศ.๑๙๕๕ รฐสภาสหรฐฯ
                                                                                            ั
              ก็ประกาศรับรองจีนเดียว คือ จีนแผ่นดินใหญ่ (สปจ.)   สมัย ปธน. Eisenhower ได้ผ่าน “Formosa Resolution”
                                                              ื
              และตัดสัมพันธ์ทางการเมืองกับสาธารณรัฐจีน ท้ง  เพ่อปกป้องไต้หวัน และเกาะโดยรอบจากการรุกรานของ
                                                        ั
              สหรัฐอเมริกาก็ได้ถอนการรับรองว่าสาธารณรัฐจีน   คอมมิวนิสต์ จากนั้น สหรัฐฯ ได้ส่งกองทหารไปประจ�า
                               ั
                                                ิ
                                                                                                      ื
                                                      ี
              มฐานะเป็นรฐ ไต้หวนจึงกลายเป็นเพียงดนแดนท่จีน   ท่ไต้หวันและได้ลงนามในสัญญาพันธมิตรทางทหารเพ่อ
                        ั
               ี
                                                              ี
                                              ั
                                                                                         ื
                            ึ
              อ้างว่าเป็นส่วนหน่งของประเทศสาธารณรฐประชาชนจีน  การป้องกันร่วมกันกับไต้หวัน และเม่อจีนเห็นว่าวิธีการ
              ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา                          ของตนไม่ประสบผลส�าเร็จ แต่กลับท�าให้สหรัฐฯ มีความ
                                                                                 ิ
                                                                                   ึ
                  ในวันที่ ๑๔ กุมภาพันธ์ ค.ศ.๑๙๕๐ สหรัฐฯ มองว่า   สัมพันธ์ใกล้ชิดกับไต้หวันย่งข้น จีนจึงเลิกการระดมยิง
              จีนเป็นตัวแทนของสหภาพโซเวียต  (ในสมัยน้น)     และยุติไปในที่สุด
                                                      ั
                                                                             ั
              เพราะจีนได้ลงนามในสัญญามิตรภาพพันธมิตร และ        ความขัดแย้งคร้งท่ ๒ เกิดข้นในปี ค.ศ.๑๙๕๘
                                                                                ี
                                                                                        ึ
              ความช่วยเหลือซึ่งกันและกัน (Sino-Soviet Treaty of     โดย สปจ. ระดมยิงเกาะ Kinmen และ Matsu เพื่อให้
              Friendship, Alliance and Mutual Assistance) เป็น  ประชาชนไต้หวันแยกตัวจากพรรคก๊กมินต๋ง มีการยุทธ
                                                                                             ั
              เวลา ๓๐ ปี ต่อมาในเดือนกันยายน ค.ศ.๑๙๕๔ สหรัฐฯ   ทางทะเลรอบเกาะ Dongding เมื่อไต้หวันพยายามที่ขัด
              จึงเริ่มนโยบายปิดล้อม (Containment Policy) เข้ามา   ขวางการยกพลขึ้นบกของ สปจ. ในขณะที่สหรัฐฯ ได้ส่ง
                   ี
                                                                   ี
              ในทวปเอเชยโดยได้ทาสญญาพนธมตรทางทหาร           กองเรือท่ ๗ เข้ามาคุมเชิงและสนับสนุนไต้หวันในการดูแล
                        ี
                                             ิ
                                   ั
                                         ั
                                 �
              (Southeast Asia Treaty Organization : SEATO) หรือ   เส้นทางคมนาคมทางทะเลหลักของไต้หวันให้ปลอดภัย
              Manila Pact ณ กรุงมะนิลา กับประเทศฝร่งเศส อังกฤษ   ตามสนธิสัญญาการป้องกันไต้หวัน (ROC-United States
                                               ั
              นิวซีแลนด์ ออสเตรเลีย ฟิลิปปินส์ ปากีสถาน และไทย   mutual defense treaty) และความขัดแย้งคร้งท่ ๓
                                                                                                  ั
                                                                                                     ี
                                                                                                 ื
                              ื
              รวม ๘ ประเทศ เพ่อป้องกันอิทธิพลของคอมมิวนิสต์   ในปี ค.ศ.๑๙๙๖ (1996 Taiwan Strait Crisis) เม่อ สปจ.
                                                                                                   ี
              เข้ามาในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้         ทดลองขีปนาวุธในช่องแคบไต้หวันระหว่างวันท่ ๒๑
                  เมื่อจีนมองว่าไต้หวันเป็นส่วนหนึ่งของจีน จึงท�าให้  กรกฎาคม ค.ศ๑๙๙๕ จนถึง ๒๓ มีนาคม ค.ศ.๑๙๙๖
              มีความไม่ชัดเจนของเขตปกครองบนบก ปัญหาข้อพิพาท  รวมทั้งการฝึกของ ทร.สปจ. เพื่อส่งสัญญาณเตือน ปธน.
                                                                                     ิ
               ั
                                                                                    ี
              ท้งทางทะเลและทางอากาศก็ย่อมเกิดข้น โดยได้เคย   Lee Teng-hui ของไต้หวันท่เร่มตีตัวออกห่างนโยบาย
                                              ึ
              เกิดวิกฤตการณ์ช่องแคบฟอร์โมซา (The Taiwan Strait   จีนเดียว (One China Policy) ของจีนแผ่นดินใหญ่และ
                            ั
                                         ื
              Crisis) ถึง ๓ คร้ง คือ คร้งแรกเม่อต้นปี ค.ศ.๑๙๕๔    จะจัดการเลือกตั้งภายในไต้หวัน ฝ่ายสหรัฐฯ โดย ปธน.
                                   ั
                                                                      ั
              ที่ สปจ. มีนโยบายที่จะรวมไต้หวันกลับคืนมาเป็นของจีน   คลินตัน  ส่งการตอบโต้ด้วยการส่งเรือบรรทุก
                             ื
              จึงพยายามแย่งชิงพ้นท่ด้วยการระดมยิงหมู่เกาะนอกฝั่ง   เคร่องบิน  ๒  ลา  ได้แก่  USS  Nimitz  และ  USS
                                ี
                                                                          �
                                                               ื
               ี
              ท่ช่องแคบไต้หวัน อันได้แก่ เกาะคิวมอย (Quemoy) ๑   Independence เข้าประชิดเกาะไต้หวัน เพ่อแสดง
                                                                                                 ื
              และเกาะมัทสุ (Mazu)  ที่ห่างเกาะไต้หวันทางตะวันตก   ก�าลังในการที่จะปกป้องไต้หวันอย่างเต็มที่
                               ๒
              ๑  เกาะ Quemoy ห่างจากฝั่งเมือง Xiamen สปจ. ๒ ไมล์
              ๒  เกาะ Mazu ห่างจากฝั่งเมือง Fuzhou สปจ. ๑๐ ไมล์
                  นาวิกศาสตร์    48
                   ปีที่ ๑๐๒  เล่มที่ ๑๒  ธันวาคม ๒๕๖๒
   45   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55