Page 47 - นาวิกศาสตร์ ธันวาคม ๒๕๖๒
P. 47
ี
�
ึ
จะเป็นมหาอานาจระดับโลกซ่งมีเส้นทางคมนาคม ประเทศมากท่สุด แล้วเสนอเป็นแผนเสริมสร้าง
�
๑๒
ึ
�
ท้งทางทะเล และทางบกผ่านเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ กาลังรบต่อไป ซ่งกาลังรบทางเรือย่อมจะอยู่ภายใต้
ั
และประเทศเอเชียตะวันออกเฉียงใต้จะรวมกันแน่นขึ้น แนวความคิดของกองทัพเรือสมัยใหม่และหลังสมัยใหม่
จากการมีประชาคมอาเซียน สหรัฐอเมริกาจะมีบทบาท อย่างแน่นอน เช่น การใช้เรือระบายพลขนาดใหญ่สามารถ
ื
�
ั
�
ทางการทหารลดลง และจะคงกาลังเอาไว้ในจุดยุทธศาสตร์ เป็นไปได้ท้งในเร่องการทาสงครามตามแบบอย่าง
้
�
ื
�
ี
ั
ท่สาคัญจริง ๆ เท่าน้น เป็นต้น แต่การทานายอนาคต การปฏิบัติการยุทธสะเทินนาสะเทินบก และในเร่อง
�
ั
จะต้องใช้หลักทฤษฎีสัจนิยมและเสรีนิยมเป็นฐานใน การช่วยเหลือผู้ประสบภัยทางทะเลท้งคนชาติตนเอง
ื
การคิด และอธิบายว่าความร่วมมือและความขัดแย้งท ี ่ และคนชาติอ่น เป็นต้น
ประเทศต้องเผชิญน้นมีอะไรบ้าง และเป็นไปได้มากน้อย
ั
ั
เพียงใด จากน้นผู้กาหนดยุทธศาสตร์จึงจะประมวลภาพรวม สรุป
�
ของไทยและกองทัพเรือว่ามีจุดยืนอย่างไรภายใต้สภาวะ กองทัพเรือสมัยใหม่ และกองทัพเรือหลังสมัยใหม่
ี
ื
ึ
ี
แวดล้อมน โดยมองถึงผลประโยชน์ท่รัฐบาลต้องการ เป็นแนวความคิดท่ทิลล์พัฒนาข้นมาเพ่ออธิบายหน้าท ่ ี
้
ี
ิ
ึ
ซ่งปรากฏในเอกสาร เช่น ยุทธศาสตร์ชาต นโยบาย ของกองทัพเรือในโลกยุคโลกาภิวัตน์ กองทัพเรือสมัยใหม่
ิ
ื
้
ั
้
้
่
ี
�
�
ความม่นคง เป็นต้น แล้วจากัดความให้ชัดเจนว่าจะม ี ทาหนาทหลักเพ่อการปกปองผลประโยชน์ของชาตนน ๆ
ั
ี
แนวความคิดในการรักษาผลประโยชน์ของไทยอย่างไร สอดคล้องกับทฤษฎีสัจนิยมท่อธิบายว่าความอยู่รอดของรัฐ
ื
ี
�
�
ภายใต้กาลังอานาจท่มีอยู่ในปัจจุบัน ตนเองเป็นปัจจัยพ้นฐาน ในความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ
ี
�
ื
เม่อพิจารณาแนวความคิดในการรักษาผลประโยชน์ ส่วนกองทัพเรือหลังสมัยใหม่ทาหน้าท่หลักในการรักษา
�
ื
ี
�
�
และกาลังท่มีในปัจจุบันจะพบช่องว่างในเร่องกาลังว่า ระบบโลกาภิวัตน์ให้ดาเนินได้ต่อไป มากกว่าจะเพียงแค่
ั
ึ
�
ไม่เพยงพอในการรกษาผลประโยชน์จนทาให้เกดความ รักษาผลประโยชน์ของรัฐตนเองเท่าน้น ซ่งสอดคล้องกับ
ิ
ั
ี
ี
ั
เส่ยงต่อความม่นคงของประเทศ เช่น เม่อตรวจสอบ ทฤษฎีเสรีนิยมท่มองเห็นว่ามีผลประโยชน์ร่วมกันระหว่าง
ี
ื
ี
ั
ื
สภาวะแวดล้อมเร่องการเสริมสร้างขีดความสามารถ ประเทศต่าง ๆ ท้งน้เพราะโลกยุคโลกาภิวัตน์มีระดับของ
ี
ึ
ื
ทางเรือของเพ่อนบ้านแล้วพบว่าไทยยังขาดเคร่องมือ การข้นต่อกัน (interdependent) มากกว่าท่เคยเป็นมาใน
ื
�
ี
�
้
�
�
ท่จะใช้ในการสร้างดุลอานาจ เช่น เรือดานา เป็นต้น อดีตหลายเท่า เช่น หากระบบการค้าทางทะเลไม่ทางาน
�
ึ
ี
่
ก็จาเป็นต้องหาวิธีลดความเส่ยงลง อาจปรับ จะส่งผลต่อเศรษฐกิจระหว่างประเทศท่พงพาการนาเข้า
ี
�
ุ
่
ี
ี
วตถประสงค์ใหม หรือเปลยนวธการรักษาผลประโยชน์ ส่งออก และความเป็นอยู่ของประชาชนในประเทศ
ิ
ั
่
�
แต่วิธีท่ง่ายท่สุด คือ การจัดหากาลังรบเพ่มเติม ผู้กาหนด ที่มีเศรษฐกิจแบบเสรี เป็นต้น ดังนั้นจึงต้องมีหน่วยงาน
ิ
ี
�
ี
ึ
ี
ี
�
ี
�
ยุทธศาสตร์ และกาลังรบจะทากระบวนการน ี ้ ทาหน้าท่ปกป้องระบบประเภทน้เอาไว้ ซ่งเป็นหน้าท่ของ
�
ั
้
ซาไปมาจนกระท่งได้ยุทธศาสตร์ และกาลังรบ กองทัพเรือหลังสมัยใหม่น้นเอง
�
ั
�
ท่ตรงกับสภาวะความเป็นจริงทางการเมืองระหว่าง
ี
๑๒ Mackubin Thomas Owens, “Strategy and the Logic of Force Planning,” in Strategy and Force Planning, 4th ed. (Newport, RI: Naval
War College Press, 2004), pp. 483-496.
นาวิกศาสตร์ 45
ปีที่ ๑๐๒ เล่มที่ ๑๒ ธันวาคม ๒๕๖๒
