Page 45 - นาวิกศาสตร์ ธันวาคม ๒๕๖๒

ี
้
ในประเด็นน ฮอฟแมนอ้างถึงปรัชญาการเมือง (justice) ว่าใครได้ประโยชน์ รัฐหรือปัจเจกบุคคล
ึ
ี
ื
ของ อิมมานูเอล คานท์ (Immanuel Kant) ซ่งเสนอว่า สรุปว่าปัญหาน้เป็นเร่องของความเสมอภาคระหว่าง
จุดเร่มต้นในการท่มนุษย์จะร่วมกันสร้างสังคมระหว่าง ปัจเจกบุคคลท่จะได้รับการปฏิบัติอย่างเท่าเทียมกันภายใต้
ี
ี
ิ
ื
ประเทศเกิดข้นภายในรัฐ น่นคือรัฐจะต้องปกครอง กฎเกณฑ์อย่างเดียวกัน และเป็นเร่องสิทธิของปัจเจกบุคคล
ั
ึ
ด้วยรัฐบาลภายใต้รัฐธรรมนูญหรือหลักนิติธรรม หรือ (human rights) ท่สัมพันธ์กับสิทธิของรัฐ (state rights)
ี
ด้วยระบอบประชาธิปไตยในปัจจุบันเพราะในระบอบ ว่าสิทธิของฝ่ายใดมีความสาคัญมากกว่ากัน
�
ื
ประชาธิปไตยจะมีการตรวจสอบถ่วงดุลจากประชาชน ส่วนปัญหาเร่องการสร้างกฎเกณฑ์ระหว่างประเทศ
�
ี
ี
และองค์การต่าง ๆ โอกาสท่จะเกิดผู้นาแบบเผด็จการ ประการท่สอง คือ คาถามท่ว่ากฎเหล่าน้เป็นกฎประเภทใด
�
ี
ี
ิ
ก็จะมีน้อย คานท์ทานายว่าประเทศต่าง ๆ มีเป้าหมาย (what kinds of rules) ตอบสนองต่อส่งใด หากเจาะจง
�
�
�
ื
สู่สันติภาพเน่องจากความจาเป็นจะต้องเอาตัวรอด ลงไปก็คือประเด็นเร่อง “ผลประโยชน์กับจริยธรรม” ผู้นารัฐ
ื
ึ
�
ิ
จากอาวุธสมัยใหม่ท่มีอานุภาพสูงซ่งเป็นผลประโยชน์ จะทาหน้าท่ปกป้องผลประโยชน์แห่งชาต ได้แก่ ความอยู่รอด
ี
ี
ร่วมกันระหว่างประเทศต่าง ๆ ท่วโลก การมีชุมชนระหว่าง ความม่นคงและผลประโยชน์อ่น ๆ ตามมา แต่การพิจารณา
ั
ั
ื
ประเทศน สาหรับคานท์แล้วมีความเป็นไปได้เพราะมนุษย์ เร่องผลประโยชน์แห่งชาต โดยปกติผู้นารัฐจะมอง
�
ิ
้
ื
�
ี
ั
ี
ึ
ื
ั
รู้จักเรียนรู้ท่จะอยู่ร่วมกันอย่างสันติน่นเอง ในหลายมิติโดยมีจริยธรรมเป็นเพียงเร่องหน่งเท่าน้น
ื
ื
สุดท้ายข้อเสนอเร่องการสร้างกฎเกณฑ์ระหว่าง แต่จะไม่ให้ความสาคัญกับเร่องจริยธรรมเลยหากขัดกับ
�
ั
ื
ประเทศ (rules of behavior) ให้รัฐต่าง ๆ เห็นร่วมกันน้น ผลประโยชน์ข้นพ้นฐานของรัฐ สรุปได้ว่าข้อเสนอของ
ั
่
่
ี
ื
�
ิ
้
ื
ี
ั
ึ
มปญหาเกดขนสองประการ ปญหาแรก คอ คาถามทวากฎ ฮอฟแมนเป็นการมองประเด็นเร่องจริยธรรมในความ
ั
ึ
้
ึ
ี
เหล่านีน�าไปใช้กับใคร (rules for whom) ซ่งมีข้อพิจารณา สัมพันธ์ระหว่างประเทศท่กว้างข้นกว่าการมองเพียง
ปัญหาน้อย ๒ แนวทาง คือ เร่องสัมพัทธนิยม (relativism) เร่องของผลประโยชน์และความอยู่รอดของรัฐเท่าน้น
ั
ื
ื
ี
ู่
�
กับเร่องสากลนิยม (cosmopolitanism) ในเร่องแนวคิด หน้าท่ของผู้นารัฐนอกเหนือจากท่จะต้องปกป้องรัฐ และ
ี
ื
ื
ี
ั
�
สัมพัทธนิยมน้น อาจกล่าวได้ว่าประเทศในโลก ประชาชนของตนเองแล้ว ฮอฟแมนยังเสนอให้ผู้นารัฐ
มีความหลากหลายทางด้านโครงสร้างสังคมและวัฒนธรรม พิจารณามิติทางจริยธรรมให้มากข้น ด้วยตระหนักว่า
ึ
ึ
ึ
อย่างมาก ปัญหาจะเกิดข้นหากผู้คนในวัฒนธรรมหน่ง หากระบบระหว่างประเทศพัฒนาไปสู่ความเป็นชุมชน
ี
ี
มองว่าค่านยมของคนในวฒนธรรมอนเป็นภยคกคาม ระหว่างประเทศแล้ว ผลประโยชน์ท่พึงปรารถนาท่รัฐต่าง ๆ
ั
ั
ุ
่
ื
ิ
ต่อการอยู่รอดของวัฒนธรรมตนเอง เช่น การท่บุคคล จะได้รับร่วมกัน เช่น สันติภาพก็อาจเกิดข้นตามมา
ี
ึ
ื
ในหลายชาติพันธุ์ปฏิเสธวัฒนธรรมบริโภคนิยมจาก เม่อพิจารณาแนวความคิดของฮอฟแมนแล้วจะพบว่า
�
�
�
ตะวันตก เป็นต้น ปัญหาเป็นอุปสรรคต่อความพยายาม ในการดาเนินนโยบายทางการทูต ผู้นารัฐอาจทาให้ประเด็น
ื
สร้างกฎเพ่อนาไปบังคับใช้กับประเทศต่าง ๆ ในโลก ทางจริยธรรมเกิดขึ้นได้โดยไม่จ�าเป็นต้องขัดกับหลักการ
�
ิ
ี
ื
ในเร่องแนวคิดสากลนิยมท่มองว่ามนุษย์ต้องอยู่ร่วม เร่องผลประโยชน์แห่งชาต เพียงแค่ต้องเข้าใจก่อนว่า
ื
ื
กันภายใต้กฎแห่งจริยธรรม หรือกฎแห่งธรรมชาต เน่องจาก ผลประโยชน์ของตนเองกับผลประโยชน์ร่วมระหว่าง
ิ
มนุษย์อยู่ภายใต้กฎธรรมชาติเดียวกัน มนุษย์จึงไม่ตกอย ู่ ประเทศเป็นจริงได้ตามคาอธิบายของทฤษฎีสัจนิยม
�
ื
ภายใต้รัฐใดรัฐหนึ่ง แต่เป็นรัฐสากลในโลกน ข้อโต้แย้งในเชิง และเสรีนิยม จากน้นเม่อต้องนาไปกาหนดนโยบายและ
ั
�
้
ี
�
สากลนิยมน้เกิดจากความสงสัยว่ากฎเกณฑ์ต่าง ๆ ท่รัฐต่าง ๆ ยุทธศาสตร์จึงพิจารณาตามหลักการของฮอฟแมน
ี
ี
่
ื
สร้างข้นมาน้นตอบสนองต่อส่งใด หรือผลประโยชน์ เรองเป้าหมาย เคร่องมอหรือวธีการ และข้อจากัดทาง
ิ
ิ
ั
ื
ึ
ื
�
ื
่
ิ
ื
ของใคร กล่าวง่าย ๆ คอ เป็นประเด็นเรองของความยุตธรรม จริยธรรมให้สอดคล้องลงตัว
นาวิกศาสตร์ 43
ปีที่ ๑๐๒ เล่มที่ ๑๒ ธันวาคม ๒๕๖๒