Page 53 - หนังสือประวัติศาสตร์ชาติไทย ม.ปลาย

43

ขอมูลที่ไดจากหลักฐานทั้งความจริงและขอเท็จจริง
ี่
ํ
ในการสรุปขอมลที่ไดจากหลักฐาน สิ่งทผูทาการศึกษาคนควาจะมทงขอเทจจริง

ั้
ี
ู
็
ั
และความจริงที่ปรากฏอยูบนหลักฐาน ผูที่ทําการศึกษาจะตองทําความเขาใจกอนวาขอเท็จจริงกบ
ความจริงที่ไดจากหลักฐานนั้นแตกตางกันอยางไร
ขอเท็จจริง คือ เรื่องราวหรือสิ่งที่ปรากฏอยูในหลักฐานซึ่งมีทั้งสวนที่เปนจริง (ขอจริง)
และสวนที่ไมเปนความจริง (ขอเท็จ) ปะปนกันอยู จึงตองไดรับการประเมินและตรวจสอบความนาเชื่อถือ
อยางรอบคอบ
ความจริง คือ เรื่องราวซึ่งไดรับการประเมิน และใหการยอมรับวามีความนาเชื่อถือ

เปนเรื่องราวที่ใกลเคียงกับความเปนจริงมากที่สุด และมีหลักฐานที่นาเชื่อถือไดใหการสนับสนุน
ั
ดังนั้น การศึกษาเรื่องราวทางประวติศาสตร โดยใชขอมลจากหลักฐานนั้น
ู

จึงตองมีการแยกแยะถึงขอเทจจริงและความจริงเสมอ เพราะเรื่องราวในประวติศาสตรเปนสิ่งท ี่
ั
็
ี่
เกิดขึ้นมาแลวในอดีต เราจึงไมสามารถทราบไดวาเรื่องราวทเกิดขึ้นนั้นเปนอยางไร การใชขอมล


ู
ู

จากหลักฐานจึงตองทาการพิจารณาอยางถี่ถวนจนกวาจะไดขอมลทมความนาเชื่อถือเพื่อใหได
ี

ํ
ี่
เรื่องราวที่ใกลเคียงกับความจริงมากที่สุด
3. การประเมินคุณคาของหลักฐาน/การวิเคราะหและตีความขอมูลทางประวัติศาสตร
ี่
ํ
หลักฐานทางประวัติศาสตรทคนความาได กอนทจะทาการศึกษาจะตองม ี
ี่

ี่

ิ
การประเมนคุณคาวาเปนหลักฐานทแทจริงเพียงใด การประเมินคุณคาของหลักฐานนี้เรียกวา
ี
“วิพากษวิธีทางประวัติศาสตร” ม 2 วิธ ดังตอไปนี้
ี
ิ
1) การประเมนคุณคาภายนอกหรือวิพากษวิธภายนอก หมายถึง การประเมน
ี
ิ
คุณคาของหลักฐานจากลักษณะภายนอกของหลักฐานทางประวัติศาสตร บางครั้งก็มการปลอมแปลง
ี
เพื่อการโฆษณาชวนเชื่อ ทําใหหลงผิด หรือเพื่อเหตุผลทางการเมอง การคา ดังนั้น จึงตองมการ
ี

ื
ประเมินวาเอกสารนั้น เปนของจริงหรือไม ในสวนวิพากษวิธีภายนอก เพื่อประเมินหลักฐานวาเปน



ของแท พิจารณาไดจากสิ่งที่ปรากฏภายนอก เชน เนื้อกระดาษ ของไทยแตเดิมจะหยาบและหนา

สวนกระดาษฝรั่งที่ใชกันอยูในปจจุบัน เริ่มเขามาในรัชสมยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกลาเจาอยูหว
ั
ั
(รัชกาลท 3) แตทางราชการจะใชกระดาษฝรั่งหรือสมดฝรั่งมากขึ้น ในตนรัชสมยพระบาทสมเด็จ
ั
ี่
ุ
ู
ั
ั
ี่
พระจุลจอมเกลาเจาอยหว (รัชกาลท 5) เกยวกับตัวพิมพดีดเริ่มใชมากขึ้นในกลางรัชสมย
ี่
พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกลาเจาอยูหัว ถาปรากฏวามีหลักฐานทางประวัติศาสตรไทยในรัชสมัย
พระบาทสมเด็จพระนั่งเกลาเจาอยูหัวใชตัวพิมพดีด ก็ควรสงสัยวาหลักฐานนั้นเปนของปลอม