Page 79 - หลักสูตรนิติศาสตรบัณฑิต
P. 79

79





                                   4.3  การได้เงินมาโดยสุจริต กล่าวคือ บุคคลผู้ได้เงินตรามาโดยสุจริตย่อมได้กรรมสิทธิ์
                       ในเงินที่ได้มานั้น ถึงแม้ภายหลังจะพสูจน์ได้ว่าเงินนั้นมิใช่ของบุคคลซึ่งได้โอนให้มาก็ตาม กล่าวคือ ผู้
                                                     ิ

                       ได้เงินตราที่รัฐทำขึ้นโดยกฎหมายประกาศให้เป็นเงินและชำระหนี้ได้ตามกฎหมาย ตาม
                       พระราชบัญญัติเงินตรา พ.ศ.2501 ไม่ว่าจะเป็นเหรียญกษาปณ์หรือธนบัตร ทั้งนี้เงินตราต้องเป็น


                       เงินตราไทยเท่านั้น ถ้ารัฐประกาศเลิกใช้แล้วไม่ใช่เงินตราแม้จะเคยเป็นเงินตราไทยก็ตาม ดังนั้นถ้าได้

                       เงินมาโดยสุจริตแล้วแม้จะไม่มีค่าตอบแทนก็ได้รับความคุ้มครองตามมาตรานี้ เช่น การได้เงินมาโดย

                       เสน่หา โดยไม่รู้ว่าเงินนั้นได้มาจากการขายทรัพย์สินที่ขโมยมา เจ้าของไม่มีสิทธิเรียกเงินคืน เพราะ

                       ทรัพย์สินที่ถูกลักไม่ใช่เงิน และผู้ได้เงินไม่ได้ละเมิดต่อเจ้าของทรัพย์สินแต่อย่างใด (ประมูล  สุวรรณ

                       ศร.  2525 : 210)

                                   4.4  การซื้อทรัพย์สินมาโดยสุจริตในการขายทอดตลาดหรือในท้องตลาดหรือจาก

                        ่
                       พอค้า กล่าวคือ บุคคลผู้ซื้อทรัพย์สินมาโดยสุจริตในการขายทอดตลาด หรือในท้องตลาด หรือจาก
                       พ่อค้าซึ่งขายของชนิดนั้น จะส่งผลทำให้ผู้นั้นไม่ได้กรรมสิทธิ์ แต่มีสิทธิยึดหน่วง โดยไม่จำต้องคืนให้แก่

                       เจ้าของแท้จริง เว้นแต่เจ้าของจะชดใช้ราคาที่ซื้อมา ดังนี้

                                        4.4.1 ขายทอดตลาด หมายถึง ขายโดยประมูลราคาโดยเปิดเผยกันเองตาม

                                        ่
                       ประมวลกฎหมายแพงและพาณิชย์ มาตรา 509-517 เช่น ผู้รับจำนำเปิดประมูลทรัพย์สินที่ลูกหนี้ไม่
                       มาไถ่ถอน เป็นต้น

                                        4.4.2 ท้องตลาด (open market) หมายถึง ที่ชุมนุมแห่งการค้าซึ่งมีสินค้าไว้

                       เสนอขายแก่ประชาชนทั่วไปโดยปกติ (บัญญัติ  สุชีวะ.  2550 : 172) การซื้อขายจะต้องได้ทำกันใน

                                                           ั
                       เวลาเปิดค้าขายตามปกติ และในสถานที่อนเป็นตลาดสำหรับซื้อขายตามปกติด้วย (ม.ร.ว. เสนีย์
                                                        ่
                       ปราโมช. 2521 : 211) ไม่ต้องซื้อจากพอค้าก็ได้ เช่น ซื้อสลากกินแบ่งรัฐที่สี่แยกคอกวัว เช่าพระที่
                       ตลาดพระท่าพระจันทร์ เป็นต้น

                                        คำพพากษาศาลฎีกาที่ 3110/2539 จำเลยตั้งร้านค้าอยู่ในท้องตลาด ซื้อสลาก
                                           ิ
                       กินแบ่งของโจทก์ซึ่งถูกคนร้ายลักขโมยไป ไม่ถือว่าซื้อสลากในท้องตลาดจึงต้องคืนให้โจทก์ การซื้อ

                       ทรัพย์สินในท้องตลาด คือซื้อจากร้านค้าที่ตั้งอยู่ในท้องตลาด ไม่ใช่ร้านค้าในท้องตลาด ซื้อทรัพย์สิน

                       จากคนนำมาขายให้ร้านค้า

                                            ิ
                                        คำพพากษาศาลฎีกาที่ 493/2536 ห้างโจทก์ได้รับอนุญาตจากทางการให้
                                                                                               ิ
                       ประกอบธุรกิจ ซื้อขายแลกเปลี่ยนรถยนต์ ไม่ทำให้ร้านโจทก์เป็นตลาด โจทก์รับซื้อรถพพาทจากนาย
   74   75   76   77   78   79   80   81   82   83   84