Page 76 - หลักสูตรนิติศาสตรบัณฑิต

76

ั
ความระมัดระวังอนสมควรจนกว่าจะส่งมอบคืนแก่เจ้าของ หากผู้เก็บได้ไม่ส่งมอบคืนแต่เบียดบังเอา
ทรัพย์สินนั้นเป็นของตนเอง ผู้นั้นมีความผิดฐานยักยอกทรัพย์ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา

352 และไม่อาจได้กรรมสิทธิ์ตามมาตรา 1325 แต่หากผู้เก็บได้ปฏิบัติตามข้อใดข้อหนึ่งข้างต้นแล้ว
กฎหมายกำหนดให้ผู้เก็บได้มีสิทธิ 2 ประการ คือ สิทธิได้รับรางวัลตามมาตรา 1324 หรือได้กรรมสิทธิ์

ตามมาตรา 1325

3.1.2 ผู้เก็บได้ซึ่งทรัพย์สินหายที่จะมีสิทธิเรียกร้องรางวัลได้นั้น จะต้องปฏิบัติ

ตามมาตรา 1323 เสียก่อน หากไม่ปฏิบัติตามนั้นย่อมไม่มีสิทธิได้รางวัล โดยผู้เก็บทรัพย์สินหายมีสิทธิ

จะรับทรัพย์สินนั้นเป็นจำนวนร้อยละสิบแห่งค่าทรัพย์สินภายในราคาสามหมื่นบาทและถ้าราคาสูงกว่า

ี
นั้นขึ้นไปให้คิดให้อกร้อยละห้าในจำนวนที่เพมขึ้น แต่ถ้าผู้เก็บได้ซึ่งทรัพย์สินหายได้ส่งมอบทรัพย์สิน
ิ่
ี
แก่เจ้าพนักงานตำรวจ หรือพนักงานเจ้าหน้าที่อนให้เสียเงินอกร้อยละสองครึ่งแห่งค่าทรัพย์สินเป็น
ื่
ค่าธรรมเนียมแก่ทบวงการนั้นๆ เพมขึ้นเป็นส่วนหนึ่งต่างหากจากรางวัลซึ่งให้แก่ผู้เก็บได้ แต่
ิ่
ค่าธรรมเนียมนี้จำกัดไว้ไม่ให้เกินหนึ่งพันบาท

3.1.3 ผู้เก็บได้มีสิทธิได้กรรมสิทธิ์ กล่าวคือ ถ้าผู้เก็บได้ซึ่งทรัพย์สินหายได้ปฏิบัติ

ตามบทบัญญัติมาตรา 1323 แล้ว และผู้มีสิทธิจะรับทรัพย์สินนั้นมิได้เรียกเอาภายในหนึ่งปีนับแต่วันที่

เก็บได้ กรรมสิทธิ์จึงจะตกแก่ผู้เก็บได้ แต่ถ้าทรัพย์สินซึ่งไม่มีผู้เรียกเอานั้นเป็นโบราณวัตถุ กรรมสิทธิ์

แห่งทรัพย์สินนั้นตกแก่แผ่นดิน แต่ผู้เก็บได้มีสิทธิจะได้รับรางวัลร้อยละสิบแห่งค่าทรัพย์สินนั้น คำว่า

“โบราณวัตถุ” หมายความว่า สังหาริมทรัพย์ที่เป็นของโบราณไม่ว่าจะเป็นสิ่งประดิษฐ์หรือเป็นสิ่งที่

เกิดขึ้นตามธรรมชาติ หรือเป็นส่วนหนึ่งส่วนใดของโบราณสถาน ซากมนุษย์หรือซากสัตว์ซึ่งโดยอายุ

หรือโดยลักษณะแห่งการประดิษฐ์ หรือโดยหลักฐานเกี่ยวกับประวัติของสังหาริมทรัพย์นั้น เป็น

ประโยชน์ในทางศิลปะ ประวัติศาสตร์หรือโบราณคดี ตามมาตรา 4 แห่งพระราชบัญญัติโบราณสถาน

โบราณวัตถุ ศิลปวัตถุ และพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ พ.ศ. 2504 (ประมูล สุวรรณสร. 2525 : 199)

3.2 ทรัพย์สินตกน้ำทิ้งทะเล กล่าวคือ การเก็บได้ซึ่งทรัพย์สินที่ตกหรือทิ้งทะเลหรือ

ทางน้ำหรือน้ำซัดขึ้นฝั่งนั้น ให้บังคับตามกฎหมายและกฎข้อบังคับว่าด้วยการนั้นก่อน กล่าวคือ

ทรัพย์สินที่ตกหรือทิ้งทะเลหรือตกน้ำให้บังคับตามกฎหมายทะเล ซึ่งเป็นกฎหมายระหว่างประเทศที่

ั
ื่
บัญญัติไว้ในกรณีที่ผู้เก็บทรัพย์สินที่ทิ้งจากเรือเพอไม่ให้เรืออบปราง แต่ถ้าเป็นทรัพย์สินเก็บได้ในลำ
น้ำ หรือน้ำซัดขึ้นฝั่งภายในประเทศไทย ให้บังคับตามพระราชบัญญัติการเดินเรือในน่านน้ำไทย พ.ศ.

ื่
ั
2456 มาตรา 128 บัญญัติว่า “ผู้ใดพบและเก็บทรัพย์สิ่งของในแม่น้ำอนเป็นของๆ คนอนที่หายไป