Page 167 - สอนสนุก สร้างสุข สไตล์สาธิตปทุมวัน เล่ม 4
P. 167
“Ê͹ʹء ÊÃéÒ§ÊØ¢ ÊäµÅìÊÒ¸Ôµ (»·ØÁÇѹ) àÅèÁ 4”
เมื่อทำการสุ่มถามครูปฏิบัติการ หรือครูทดลองงานจากสถาบัน
การศึกษาใดก็ตามคงพบผลการสำรวจหนึ่งว่า เมื่อสถานภาพของอาจารย์
นิสิตหรือนิสิตฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูผ่านพ้นตามกาลเวลาและฝังแน่น
อยู่ในความทรงจำกลายเป็นคำสรรพนามที่นักเรียนกล่าวเรียกหรือกล่าวถึง
เพียงคำสั้น ๆ ว่า “ ครู ” หรือ “ อาจารย์ ” นั้นจะนำภาระที่ยิ่งใหญ่ซึ่งขัดแย้ง
อย่างยิ่งกับคำเรียกขานที่สั้นลง
นอกจากภาระด้านการสอนแล้ว ผู้เขียนในฐานะอาจารย์โรงเรียน
สาธิตสังกัดมหาวิทยาลัยของรัฐยังมีหน้าที่ที่สำคัญ อาทิ ให้คำแนะนำ
และนิเทศการจัดการเรียนรู้ของนิสิต โดยทำหน้าที่เป็นอาจารย์นิเทศ
ฝ่ายโรงเรียน และทำหน้าที่สรรค์สร้างงานวิจัยตามยุทธศาสตร์หนึ่งของ
โรงเรียนในการพัฒนาฃนวัตกรรมทางด้านการเรียนการสอนและการจัดการ
ชั้นเรียน
“ จากประสบการณ์การเรียนรู้…”
ครูผู้สอนจำเป็นต้องศึกษาทฤษฎี/หลักการเรียนรู้ที่มีอยู่อย่าง
หลากหลายเพื่อจะได้นำมาใช้อย่างเหมาะสมกับสภาพของตน
ทฤษฎี / หลักการเรียนรู้ดังกล่าว เป็นทฤษฎีที่ได้ผ่านการพิสูจน์
ทดสอบมาแล้ว จึงเป็นสิ่งที่มีความน่าเชื่อถือเพียงพอที่ครูจะนำไปใช้ได้
แต่อย่างไรก็ตามทฤษฎีทุกทฤษฎีก็มีข้อจำกัด เพราะแต่ละทฤษฎีล้วน
ให้คำอธิบายในแง่มุมที่ทฤษฎีนั้นสนใจเท่านั้น ไม่มีทฤษฎีใดที่สามารถ
อธิบายปรากฏการณ์การสอนได้อย่างครอบคลุมทุกด้าน ทฤษฎี / หลักการต่าง ๆ
มีทั้งทฤษฎีทั่วไป (generic) หลักการเฉพาะ (specifi c) ซึ่งมีความเหมาะสม
กับการเรียนเฉพาะเรื่อง เช่น ทฤษฎี/หลักการเรียนรู้ภาษา คณิตศาสตร์
วิทยาศาสตร์ ประวัติศาสตร์ สังคมศึกษา สุนทรียภาพ เป็นต้น ดังนั้น
