Page 63 - สอนสนุก สร้างสุข สไตล์สาธิตปทุมวัน เล่ม 4
P. 63
“Ê͹ʹء ÊÃéÒ§ÊØ¢ ÊäµÅìÊÒ¸Ôµ (»·ØÁÇѹ) àÅèÁ 4”
เริ่มที่จิตสำนึกที่ระบุไว้ในวิสัยทัศน์ และจุดมุ่งหมายของหลักสูตรแกนกลาง
การศึกษาขั้นพื้นฐาน พ.ศ.2551 จิตสำนึกที่ 1 ที่ต้องปลูกฝัง คือ มีจิตสำนึก
ในความเป็นพลเมืองไทยและพลเมืองโลก นั่นหมายถึงการปลูกฝัง
ให้นักเรียนรู้หน้าที่ของความเป็นพลเมืองไทย ต้องมีความรักชาติ ศาสนา
และเทิดทูนพระมหากษัตริย์ และในฐานะเป็นคนไทย พูดภาษาไทย
ก็ต้องรักษ์ภาษาไทย (พูด อ่าน เขียน ให้ถูกต้อง) นอกจากภาษาแล้วยังมี
ศิลปะ วัฒนะธรรมประเพณีที่ดีงามของไทย ดังนั้นจึงต้องปลูกฝังจิตสำนึก
ที่ 2 ตามมา
จิตสำนึกที่ 2 คือ จิตสำนึกในการอนุรักษ์วัฒนธรรมและ
ภูมิปญญาไทย หมายถึง การช่วยกันดูแล รักษา สืบสาน และเผยแพร่
ต่อ ๆ ไป โดยเฉพาะภูมิปัญญาไทย เป็นสิ่งที่ต้องอนุรักษ์ไว้อย่างยิ่ง เพราะ
เป็นเรื่องที่เด็กรุ่นใหม่ไม่เห็นคุณค่า ต้องให้เขาเปลี่ยนแนวความคิดให้ได้
ต้องแสดงให้เห็นว่าดีอย่างไร มีคุณค่าอย่างไร และในความเป็นพลเมืองไทย
ต้องอยู่ในสังคมของความเป็นไทย การจะให้สังคมไทยมีความสงบสุข
มีแต่สันติสุข นักเรียนก็ต้องมีจิตสำนึกที่ 3 ตามมา
จิตสำนึกที่ 3 คือ จิตสำนึกประชาธิปไตย ต้องปลูกฝัง
ให้นักเรียนรู้สิทธิ หน้าที่ของตนเอง มีความรับผิดชอบต่อหน้าที่ของตนเอง
เคารพสิทธิและหน้าที่ของผู้อื่น มีความเกรงใจ ให้ความร่วมมือ ยอมรับ
ในมติหรือข้อตกลงของเสียงข้างมาก เคารพและปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ กติกา
และกฎหมาย อีกทั้งต้องปลูกฝังให้มีน้ำใจที่จะช่วยกันดูแลสังคมไทย
และสิ่งแวดล้อม โดยเน้นให้มี จิตสำนึกที่ 4 คือ จิตสำนึกสาธารณะด้วย
จิตสำนึกที่ 4 คือ จิตสำนึกสาธารณะ หรือจิตสำนึก
ของสังคม (Social Consciousness) ราชบัณฑิตยสถาน ได้ให้ความหมายว่า
คือการตระหนักรู้และคำนึงถึงส่วนรวมร่วมกัน หรือการคำนึงถึงผู้อื่น
