Page 16 - เส้นทางความรู้สู่ความเป็นเลิศด้านการปรับวงดนตรีไทย
P. 16
ุ
ี
ิ
ิ
วิทยาลัยดรยางคศลป มหาวิทยาลัยมหดล ดศ.บ. (ดนตร) / 9
ิ
์
ิ
้
ตามโครงสรางทางวิชาการ ดังกล่าวข้างต้น นอกจากแบบแผนเชงโครงสรางดังกล่าวน้ ี
้
ี
ี
ั
ปจจัยของความเปนลักษณะเฉพาะของวง ดนตรแต่ละประเภท ย่อมส่งผลให้มความ
็
ี
็
ั
แตกต่างกันในสาระของรายละเอยดด้วย เช่น แบบแผนของวงปพาทย์เสภา อันจะเปนปจจัย
ี่
ี
่
ี
ู
ี
ึ
หลักในการน าไปส่สาระในรายละเอยดทเกียวข้อง โดยประเดนแห่งกรณศกษาทจะได้กล่าว
่
ี
็
่
ึ
ี่
ั
เน้นถงแบบแผนการปรบวงปพาทย์เสภาโดยล าดับไป
่
ั
็
2.4 กลไกการปรบวงสูความเปนขนบ
ึ
ู
ค าว่า “กลไกการปรบวงส่ความเปนขนบ” สามารถจ าแนกความตามการศกษา
็
ั
ึ
ี่
ค้นคว้าได้ ประกอบด้วย “กลไก” หมายถง ระบบทจะให้งานส าเรจตามประสงค์ “การปรบ
ั
็
ุ
ึ
ุ
ี
ื
ั
ี
ื
วง” หมายถงการปรบปรง หรอ ปรงแต่ง หรอตกแต่งการบรรเลงดนตรให้ดข้น ถกต้องตาม
ู
ึ
ู
ั
ิ
็
ี
หลักมาตรฐานและกฏเกณฑ์ต่าง ๆ จนเปนทนยมและยอมรบกันว่าดและถกต้อง “ขนบ”
ี่
ึ
ี
ี
ึ
หมายถง แบบอย่าง, แผน, ระเบยบ “ขนบ”หมายถง ระเบยบแบบแผน
ุ
เมอน าความหมายของค าส าคัญดังกล่าวข้างต้นมาพิจารณาแล้ว สามารถสรปได้ว่า
ื
่
กลไกการปรบวงส่ความเปนขนบ คอ ระบบการปรบปรงตกแต่งการบรรเลงดนตรไปตาม
็
ั
ั
ี
ู
ื
ุ
ั
็
แบบแผนทวงวิชาการดรยางค์ไทยก าหนดรปแบบไว้เปนมาตรฐาน โดยกรอบทผู้ปรบวง
่
ี่
ี
ุ
ู
ิ
จะต้องใช้บรบททางวิชาการทเกียวข้องมาท าการปรบให้ผลการบรรเลงปรากฏได้ตามเกณฑ์
ั
ิ
ี
่
่
ททางวิชาการก าหนดข้นไว้เปนแบบแผน
ึ
็
่
ี
ิ
2.5 แนวคิดเชงความงามตามขนบ
ี
แนวคดเชงสนทรยภาพเกียวกับความงามของดนตรไทยมลักษณะทแตกต่างกับ
ี
่
ิ
ี
ุ
ิ
่
ี
่
ี
แนวคดเชงความงามของวัฒนธรรมดนตรโดยทั่วไปตรงท วงวิชาการดนตรไทยมแนวคด
ิ
ี
ิ
ิ
ี
ี
ิ
ิ
ในเชงความสมบูรณแห่งความงามไปตามประเภทของวงดนตร และชนดของการใช้เพลง
์
ี
ุ
ี
็
ึ
อันก าหนดไว้เปนแบบแผน ซงไม่สามารถจะส่งผลให้น าเอาสนทรยภาพแห่งความงามของ
่
ื
่
ึ
ึ
การบรรเลงแต่ละประเภทมาตรวจสอบหรอวัดให้ปรากฏถงความยิ่งหย่อนในความงามซง
็
็
กันและกันได้ ซงความงามอันเปนลักษณะเฉพาะตัวดังกล่าว ส่งผลให้เกิดความเปนแบบ
่
ึ
ิ
แผนข้น โดยวงวิชาการดรยางค์ไทยมความเชอเปนปจจัยแห่งความคาดหวังว่า โดยแบบ
ื
ุ
็
ั
่
ึ
ี
ุ
แผนของการบรรเลงแต่ละประเภท แต่ละชนด จะส่งผลให้เกิดการสนับสนนในเชง
ิ
ิ
ี
์
ั
สนทรยรสทมความสมบูรณได้ตามแต่กรณ อันมลักษณะทสามารถปรบปรนให้สอดคล้อง
ุ
ี
ี
ี่
ี
ี
่
กับการปรบเปลยนสังคมได้อย่างต่อเนอง จนมค ากล่าวไว้โดยทั่วไปในวงวิชาการว่า “ระบบ
ี
่
ื
่
ั
ี
ของการบรรเลงดนตรไทยนั้นสามารถปรบตัวเองให้สอดคล้องกับกาลเทศะได้อย่างไม่มท ่ ี
ั
ี
ี
