Page 26 - หนังสือการเลี้ยงโคเนื้อ

การเลียงโคเนือ 21
้ ้

่
้
โคทีทดสอบสมรรถภาพที่อายุ 400 วันจะมีนาหนักเฉลีย 460 กิโลกรัม ให้ผลผลิตซากทีประมาณ 200
่
่
่
่
กิโลกรัมเมืออายุ 450 ถึง 500 วันเมือเลียงด้วยอาหารหยาบ ซากมีคุณภาพดี มีสัดส่วนซากส่วนท้าย
้
่
้
(hind-quarters)สูง จึงมีสัดส่วนของเนือแดงทีมีราคาสูงมาก
ถึงแม้ว่าผู้เลียงโคพันธุ์แองกัสจะนิยมเลียงกันเฉพาะโคพันธุ์แองกัสทีมีสีด าก็ตาม แต่ในฝูงโค
้
้
่
้
แองกัสด าเหล่านีก็ยังมีลักษณะด้อย (recessive gene) ซึงลักษณะด้อยเหล่านีจะท าให้เกิดลูกทีสีแดง
้
่
่
่
่
่
ลักษณะอืนๆก็ยังคงเหมือนพ่อแมทีมีสีด า ใน
สมดทะเบียนประวัติโคแองกัสของอังกฤษเอง
ุ
่
โคแองกัสแดง ก็มีการจดทะเบียนโคแองกัสทีมีสีแดงเหล่านี ้
ซึ่งลูกโคแองกัสทีมีสีแดงเหล่านีต่อมาได้เปนที ่
้
็
่
้
ยอมรับ ของผู้ผ ลิตโคเนือใน ประเท ศ
สหรัฐอเมริกา จนมีการจัดตั้งสมาคมของผู้
เลียงโคแองกัสแดง(Red Angus)ขึนมาในป ี
้
้
พ.ศ. 2497 ลักษณะอืนๆเหมือนกับโคแองกัส
่
ด า ยกเว้นมีสีขนเปนสีแดงเข้ม
็

พันธุเฮียร์ฟอร์ด (Hereford)
์
เปนโคเนือทีนิยมเลียงกันมากที่สุดในโลก เริ่ม
็
่
้
้
ก าเนิดในป พ.ศ. 2285 โดยกลุ่มเกษตรกรใกล้เฮียร์
ี
ฟอร์ดในเขตเฮียร์ฟอร์ดไชร์(Herefordshire) ประเทศ
อังกฤษ
โคเฮียร์ฟอร์ดมีทั้งชนิด(type)มีเขา(Horned
่
Hereford) และไมมีเขา(Poll Hereford) ลักษณะเด่น
้
ประจ าพันธุ์ได้แก่ ล าตัวส่วนใหญ่มีสีแดง มีหนาสีขาว
อกสีขาว เหนียงสีขาว พืนท้องสีขาว อวัยวะเพศและถุง
้
หุ้มลูกอัณฑะมีสีขาว พู่หางขาว และข้อเท้าทั้งสีขาว
่
่
้
้
สามารถเลียงดูได้ในสภาพทุ่งหญ้าธรรมชาติ โคพันธุ์นีเรียกอีกชื่อหนึงว่า โคหนาขาว (the white faces)
้
ี
ในสมัยแรก(ระหว่างป พ.ศ. 2243 ถึง 2253) โคเฮียร์ฟอร์ดจะมีขนาดใหญ่ หนักประมาณ 1,440
่
ถึง 1,741 กิโลกรัม โดยเฉพาะในป พ.ศ. 2493 มีการปรับปรุงพันธุ์โคเฮียร์ฟอร์ดตามความนิยมโคเนือทีมี
ี
้
ี
่
โครงร่างใหญ่ ลักษณะอ้วนตัน เพือให้ชนะในการประกวดโค(show ring) ต่อมาระหว่างป 2506 ถึง 2512
ความนิยมลักษณะโคเนือสมัยใหม่แพร่หลายมากขึน โคเฮียร์ฟอร์ดจึงถูกปรับปรุงพันธุ์ให้มีลักษณะให้เนือ
้
้
้
ี
มากขึน จากการทดสอบสมรรถภาพโคเพศผู้ของอังกฤษระหว่างป พ.ศ. 2512 ถึง 2523 ทีอายุ 400 วัน
่
้
โคเฮียร์ฟอร์ด 1,620 ตัวหนักระหว่าง 264 ถึง 298 กิโลกรัม

้
กลุ่มวิจัยและพัฒนาโคเนือ กองบ ารุงพันธุ์สัตว์ กรมปศุสัตว์