Page 133 - ماهنامه شماره 18 برای فردا
P. 133
133 ﺧیاﺑان ﮐاوه
..........................................................................
..........................................................................
.............................................................................
.............................................................................
دﯾوار نگاری
خواهنـد داشـت .هویـت مـواد و مصالـح هـر شـهری چهارطبقـه بسـازیم؟ بـه چـه قیمتـی مـا ایـن اثـر را کـه زاییـدۀ محیـط پیرامـون خویـش هسـتند و عوامـل
بـا شـهر دیگـر فـرق م یکنـد .مـواد کنونـی بـه طـرح و اثـر فروختیـم؟ فضـای محیطی بـرای کاربردهای محیطی علمـی بـه طـراح نشـان م یدهنـد کـه چگونـه بـا آ نهـا
آسـیب م یرسـاند و مه متریـن مشـکل در ایـن زمینـه از دانـش و هنـر اسـتفاده م یکنـد. برخـورد کنـد .بنابرایـن شـناخت اصـول طراحی بصری
ببـهوادیننایجرنیااسـن اتسـکهتا.صسـل ًاؤاایـل ان اصثلریماپنیدگاشر نگاه سرسـری فرمودیدپیشینۀتاریخیوب هروز رسانی؛بهنظر و طراحـی شـهری بـا توجـه بـه نیازهـای اجتماعـی و
از توسـع هپذیر شما چه چیز این دو را به هم پیوند م یدهد؟ برخـورداری از فرهنـگ بومـی اسـت کـه چگونگـی رفتـار
اسـت یـا خیـر .اینکـه روی دیـوار زیرگـذر اتوبـان طرحـی کاربـردی ومطهانلرعـهـۀاعلیمـدسیـبتـر تی بـمـاا ُمم آثدـااقـرهم(عبامـرایر کیبیصنـناییـ)عو مـارادر شـهرمشـخصم یکنـد؛از ایـ نروهـرمـکانوهر
پـرکار نصـب کنیـم ،آیـا فضـای درسـتی را بـرای ایـن کار پژوهـش شـهری سـاختار و اسـلوب خویـش را طلب م یکنـد و در
انتخـاب کرد هایـم؟ م یتوانـد هنـر مـا را بـ هروز و در عیـن حـال نیـاز محیـط ایـن میان هیچ نسـخۀ مشـترکی وجود نـدارد؛ بنابراین
چـه راهـکار یـا توصیـ های بـرای بهبـود ایـن امـروز اجتماعـی را فراهـم کنـد .در جای یکـه در گذشـتۀ دانـش آ کادمیـک ،تجربـۀ علمـی ،موقعیـت و هویـت
وضعیـت پیشـنهاد م یکنیـد؟ ن هچنـدان دور ،زندگـی مـا مملـو از وسـایل و امکاناتـی مکانـی عواملـی هسـتند کـه در ایجـاد چنیـن شـناختی
فقـط م یگویـم مـا در شـهری بـزرگ شـد هایم کـه بـود کـهزاییـدۀهنـرپیرامـونبـود.ا کنـوننتوانسـت هایم دخی لانـد و رعایـت نکـردن آ نهـا باعـث ایجـاد اختالل
اولیـن و آخریـن معلـم مـا در و دیـوار آن بـوده اسـت. شـرایط امـروزی بـرای زندگـی شـهری بـهوجـود آوریـم. در ارتباطـات م یشـود.
ا گـر نتوانیـم از آن درس بگیریـم و از عهـدۀ حفـظ آن معمـاری قـو سدار بـا تزئینـات بسـیار فاخـر ،جـای باتوج هبـه اقلیـم و هویـت تاریخـی اصفهـان،
برنیاییـم هیهـات اسـت .مـا ای نهمـه فضاهـای زیبـا خـود را بـا مکع بهـای مسـطح بـا مصالـح ناهماهنـگ گرافیکمحیطیمتناسبباآنچهویژ گ یهایی
داریـم؛ تنهـا بایـد بیاموزیـم کـه چگونـه از آن اسـتفاده عـوض کـرده اسـت؛ ظـروف زیبـای فلـزی و سـفالین دارد؟
کنیـم و چگونـه آلودگـی و هر جومـرج را کـم کنیـم. بـا نگار ههـای خیالـی فرامـوش شـدند .میزهـا و در و اصفهـان پیـش از اینکـه بـه تزئیـن احتیاجـی داشـته
وقتـی بـه میـدان نق شجهـان نـگاه م یکنیـم ریتـم را پنجر ههـای نیلگـون مـا کجاسـت؟ رنـگ زندگـی در باشـد ،بـه حراسـت و نگهبانـی نیازمند اسـت؛ حراسـت
یـاد م یگیریـم کـه اسـاس آن نظـم ،تشـابه و هماهنگـی محیـط مـا از میان رفته اسـت؛ زیرا نتوانسـتیم همراه با از گنجین های که از گذشـتگان به ما رسـیده و ما باید با
اسـت .ا گـر جایـی در میـدان ،یکـی از ای نهـا خدشـ هدار زمان و کیفیت روز پشـتوان های برای هنر خویش ایجاد نهایـت دقـت آن را بـه آینـدگان تحویـل دهیـم .ما نباید
شـده باشـدتحم لپذیر اسـت؟ حال ا گر همین ریتم را کنیـم .در حالـی در شـهر جهانـی صنای عدسـتی زندگـی هویـت ایـن گنجینـه را فرامـوش کنیـم؛ زیـرا مـا فقـط بـا
در خیابا نهـا پیـاده بکنیـم نتیجـه چیسـت؟ مـا حتـی م یکنیـم کـه حتـی یـک مـوزۀ تخصصـی صنایع دسـتی تکیـه بـر همیـن گنجینـه م یتوانیـم حرفـی بـرای گفتـن
م یتوانیم فضاهای الگویی برای کشـور داشـته باشـیم نداریـم و ایـن ب یتوجهـی باعـث عقـب مانـدن از چرخـۀ داشـته باشـیم؛ بنابرایـن ،پیش از انجام هـر کاری برای
گکراهفدییکـگراینوازشـماهتربعیی داتشکـنتنهدب.اا گشـرد،شهمـرردیمساازصماا ًل ندخهطـای زمان خواهد شـد .حمایت علمی و آموزش ریشـ ههای اصفهـان بایـد از آن حفاظـت کنیـم و بـر اسـاس محـور و
هنـر بومـی همـراه بـا مطالعـات علمـی ،هزینـه نیسـت؛ هویتی کهاز قبلبرایماتعیینشدهفکر کنیم.دانش
نم یکننـد .ا گـر همـان ریتم را از میـدان نق شجهان یاد بلکـه سـرمای هگذار یهایی اسـت کـه مـا را از گـرداب حسـی مـا از کیفیـت برم یآیـد نـه از کمیـت؛ تولیـدات
بگیریـم م یتوانیـم بهتریـن فضـای تصویـری را در شـهر مصر فگرایـی خارجـی نجـات م یدهـد. عناصر متعدد و ب یریشـۀ ما را از هویت خویش دور می
ایجـاد کنیـم .در ایـن میـدان ،جایـگاه مرا کـز سیاسـی، گرافیـک شـهری چـه تأثیـری در توسـعۀ شـهری سـازد .مـا بایـد بـ هروز حـرف بزنیـم و ایـن از ایـدۀ اولیـه و
دینـی و اجتماعـی بـا کاخ عال یقاپـو و مسـجد و بـازار دارد؟ فضاهای د مدسـتی بر نم یآید و احتیاج به دانش فنی
رشعـاوید؛تمثشـا ًلدهجاایـسـگاته.مهوتمویرسنـتینکالس تبهباایمدشـدرخ شصهبرارعشـاید تات مـن در ایـن فضـا کاری ندیـد هام کـه باعـث توسـعۀ دارد .مـا حـدود 400سـال اسـت کـه قل مزنـی داریـم؛ امـا
شهری شود و تنها ک جسلیقگی را رواج م یدهد .کسی آیـا تاب هحـال ترکیـب امـروزی بـرای قل مزنـی داشـت هایم؟
پیاد هروها شـلوغ نشـود .مشـکل ،نبودن دانش اسـت که میدان نق شجهان را طراحی کرده به سلیقۀ مردم مـا م یتوانیـم بسـیاری مـوارد را بـ هروز کنیـم و در فضای
و اینکـه از افـرادی هـم کـه دانـش و صلاحیـت دارنـد، فکـر نکـرده اسـت ،وگرنـه چنیـن میدانـی را نداشـتیم. شـهری اسـتفاده کنیـم .باای نحـال ،ا گـر بتوانیـم در
اسـتفاده نم یکنیـم .تنهـا فضـا را ایجـاد م یکنیـم. او بـه چیـزی فراتـر از سـلیقۀ مـردم اندیشـیده و بسـیار درجـۀ اول فضاهـای موجـود را بـه نمایـش بگذاریـم،
سـودجویان هـم در پـی چنیـن فضاهایـی هسـتند. ایدئالیسـتیفکـر کـردهاسـتوازای نروسـت که مـا آن را بهترین کاری اسـت که کرد هایم .بسـیاری از دیوارها یا
آد مهای حرف های باید دعوت به کار شوند و مسئولان یکـی از نمادهـای غـرور ملـی م یدانیـم .پـس کار کـردن درهـاب هجـایسـیمان کشـیدنبهقاب گرفتـنوایجاد
ایـن کار را نم یکننـد .حـالا هـم ،علـت ای نکـه پـس از بـر اسـاس سـلیقۀ مـردم شـاید مرد مپسـند باشـد ،امـا یکنمادنمایشینیاز دارند.بسیاریاز اما کندر حال
بیسـت سـال ،در فضای شهری شـروع به کار کرد هایم، تخصصـی نیسـت .هنـر مـا یـا ارز شهـای شـهری مـا تخری باند و با وفور چنین فضاهایی ما نم یدانیم چه
عقـب نمانـدن از دیگـر شهرهاسـت و کار سرسـری وقتـی م یتوانـد اتفاقـی نـو و اثـری مانـدگار باشـد کـه کنیـم؛ مـا به دیوارنگاره احتیاج داریم اما بدون طراحی
انجـام م یشـود .بایـد بـا درایـت بیشـتری عمـل کـرد. کارشناسـان حرف های را تهییج کند ،قائ مب هذات باشـد بـر اسـاس محیط ،طراحـی محیطی معنایی نـدارد؛ آن
هـر توریسـتی کـه بـه ایران بیایـد صددرصد بـه اصفهان و بـا ریشـ ههای خـودش عجیـن باشـد .گاهـی مـا کاری کمننـاارسـ یاب اشسـمشتـ.خمثا ًلص فضـای اطرافـش و دیـوار دیـوار بـا
م یآیـد و اصفهـان شـهری اسـت بی نالمللـی کـه بایـد م یکنیم که هنر نیست؛ اما کاری است بجا که تبدیل کـه چـه طرحـی بـرای آن م یکنـد
بـرای آن بی نالمللـی اندیشـید. بـه هنـر م یشـود و مـردم آن را م یپسـندند و دوسـت چـرا بایـد کنـار س یوسـ هپل و پـ ل خواجـو سـاختمان
