Page 145 - Aardrijkskunde Vakstudie 2_1920

▪ Natuurlijke aangroei en migraties

De bevolkingsevolutie is het gevolg van twee componenten: het natuurlijk saldo en het
migratiesaldo. De natuurlijke aangroei in de verschillende delen van het stadsgewest is
gering en is het hoogst in de centrale steden omwille van de aanwezigheid van een hoger
percentage jonge inwoners van vreemde afkomst en van Belgische jongvolwassenen die
nog niet suburbaniseerd zijn. De invloed van de inwoners van vreemde herkomst komt
duidelijk tot uiting in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, Antwerpen en Gent. In de
Waalse grootsteden is de aangroei veel kleiner. Op Belgisch niveau is deze natuurlijke
aangroei voor 33% van de totale aangroei van de stadsgewesten verantwoordelijk. Voor
het stadsgewest Brussel is dit 39% zodat het belang van de natuurlijke aangroei in
Wallonië en Vlaanderen beduidend kleiner is. Stadsgewesten groeien dus meer door een
migratieoverschot. Het migratiesaldo is dan ook positief in alle geledingen.

Tabel 6: Natuurlijke aangroei in promille per jaar
Natuurlijke Centrale Stadsrand Agglome- Banlieue Forensen-
aangroei (‰) stad ratie woonzone
2010-2012 4,53 0,61 3,41 0,97 0,72

Tabel 7: Migratiesaldi in promille per jaar
Migratiesaldi Centrale Stadsrand Agglome- Banlieue Forensen-
(‰) stad ratie woonzone
1977-1984 -6.2 1.1 -4.2 7.5 2.5
1985-1992 -3.3 1.4 -1.9 5.8 3.1
1993-2000 -2.6 1.0 -1.6 4.4 3.6
2001-2002 1.9 0.2 1.4 1.0 1.3
2005-2006 1.1 1.2 1.2 1.8 2.4
2010-2012 6,5 5,3 6,1 4,9 6,8

Het migratiesaldo kan zelf opgesplitst worden in het externe saldo (t.o.v. het buitenland)
en het interne migratiesaldo (t.o.v. andere Belgische gemeente). De positieve saldi die
vandaag de dag in de centrale steden waargenomen worden, zijn het gevolg van externe
saldi die groter zijn dan de negatieve interne saldi. Op Belgisch niveau wordt de
bevolkingsgroei van de stadsgewesten voor meer dan 90% bepaald wordt door het saldo
op de externe migraties!

▪ Interne dynamiek

De herkomst of bestemming van de bevolkingsbewegingen tussen de geledingen geeft
een duidelijk beeld van de interne dynamiek. De centrale steden verliezen in termen van
interne migraties aan de stadsrand, de banlieue en de forensenwoonzone. Men merkt dat
de saldi ten opzichte van de gemeenten buiten de stedelijke leefcomplexen gelegen
gering zijn: dit zijn vaak gemeenten die meer perifeer gelegen zijn en die eerder afstoten
dan aantrekken.

De suburbanisatie is nog altijd een actueel fenomeen. Het positieve migratiesaldo uit de
kernstad en de stadsrand is weinig afgenomen. Het zijn eerder de saldi ten opzichte van

1 AA VS 2 145 © 2019 Arteveldehogeschool