Page 27 - ประวัติศาสตร์การสงคราม บทที่ 6-9

27

์
คอมมิวนิสต ในต้นปี ค.ศ.1952 กองทหารสหรัฐได้พยายามกันเชลยศึกที่ไม่ใช่คอมมิวนิสตให้ออกจากอิทธิพล
์
์
ของเชลยศึกที่เป็นคอมมิวนิสตต เหตุการณ์ร้ายนี้ได้บรรลุถึงจุดยอดในเดือน ค.ศ.1952 เมื่อเชลยศึกที่เป็น
ี่
์
ั
คอมมิวนิสต ได้ใช้กำลังเข้าจบกุมตัวผู้บังคับค่ายเชลยศึกแห่งนั้น กรมทหารราบส่งทางอากาศสหรัฐท 193 ได ้
รีบเข้าปฏิบัติทันทีจนเป็นผลสำเร็จ และสามารถแยกเชลยที่ไม่ใช่คอมมิวนิสต์ได้อย่างเด็ดขาด
ความเสียหายในเกาหลี

นับตั้งแต่หน่วยรบเฉพาะกิจของสมิท เริ่มปะทะข้าศก เมื่อ 5 กรกฎาคม ค.ศ.1950 จนกระท่งถึงวันท ี่
ั
ึ
24 กรกฎาคม ค.ศ.1953 ซึ่งเป็นวันสุดท้ายแห่งสงครามเกาหล กำลังของสหรัฐอเมริกันได้สูญเสียไปเป็นจำนวน
ี
136,937 คน จำนวนนี้ไม่นับเชลยศึก ที่ถูกส่งกลับไปยังสหประชาชาติเนื่องจากผลเจรจาสงบศึก และไม่นับรวม

ทหารที่ไม่ยอมกลับปิติภูมิ ซึ่งมีจำนวนเพียงเล็กน้อย ต่อไปนี้เป็นตารางแสดงความสูญเสีย
จำหน่าย กองทัพบก นาวิกโยธิน กองทัพเรือ กองทัพอากาศ รวม

ตายในการรบและตายเพราะ 21,264 03,858 0,302 390 025,801

บาดเจบจากการรบ
็
สูญหายซึ่งคาดว่าตาย 6,440 00,422 0,156 810 007,828

็
บาดเจบเนื่องจากการรบ 77,596 23,745 1,576 368 103,284
หายไปหลังจากแลกเปลี่ยนเชลย 00,000 00,000 0,009 15 000,024
จากสถิติการรักษาพยาบาล ปรากฏว่าทหารที่บาดเจ็บเนื่องจากการรบ แล้วได้รับการรักษาพยาบาล

ตามสายการแพทย์นั้น ตายประมาณร้อยละ 2 จำนวนผู้ที่ได้รับการรักษาหายแล้วส่งกลบไปยังแนวรบประมาณ
ั
ร้อยละ 85
ความสูญเสียของทหารชาติอื่น ๆ ไม่คิดรวมทหารเกาหลใต้ตายประมาณ 3,000 คน บาดเจ็บ 12,000
ี
คน และสูญหาย 4,000 คน ส่วนทหารเกาหลีใต้นั้น ตายและบาดเจ็บในการรบประมาณ 200,000 คน ความ
เสียหายของฝ่ายข้าศึกประมาณว่าจีนคอมมิวนิสต์เสียทหารไป 900,000 คน และเกาหลีเหนือเสียทหารไป

520,000 คน

บทเรียนจากการรบ
ั้
การยกทัพขึ้นบกทอินซอน นับว่ามีความสำคัญทางยุทธศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่ในประวัตศาสตร์ครั้งหนึ่ง ทง
ี่
ิ
ในด้านแนวความคิด การปฏิบัติ และผลที่เกิดขึ้น อันอัจฉริยของแมคอาร์เธอร์ นำไปสู่ชัยชนะอันน่ามหัศจรรย์
ทั้ง ๆ ที่สถานการณ์ตั้งรับกำลังจะหมดหวังอยู่แล้ว การยึดครองเกาหลีใต้ของคอมมิวนิสต์ ถ้าประสบ

ความสำเร็จ หมายถึง การที่สามารถเข้าครอบครองผืนแผ่นดินใหญ่ของเอเชียได้ทั้งหมด ต้องถูกตีถอยร่นกลับ

ขึ้นไปทางเหนือ แมคอาร์เธอร์ตกลงใจที่จะปฏิบติการในขณะทกองทัพที่ 8 กำลังต่อสู้อย่างหนักทจะตรึงทมั่นท ี่
ี่
ี่
ี่
ั
ปูซานเอาไว้ให้ได้ ในวันที่ 12 ส.ค. 1950 แมคอาร์เธอร์สั่งให้เริ่มปฏิบัติการ และเพียงหนึ่งเดือนเขาก็สามารถ
ประสบความสำเร็จ ซึ่งถ้าตามธรรมดาแล้ว ต้องใช้เวลาหลายเดอนทีเดียว ความเข้มแข็งและเด็ดเดี่ยวของเขา
ื
สามารถขจัดความสงสัยใดของคณะเสนาธิการผสมสหรัฐไปได้ (ทางเทคนิคพื้นที่แถบอินซอนเปนที่เสียเปรียบใน
็
ทางการยกพลขึ้นบกมากที่สุด) เขาได้รับการสนับสนุนจากกองพลนาวิกโยธินที่เขาต้องการ (มาจากปริมณฑล