Page 54 - ประวัติศาสตร์การสงคราม
P. 54
52
4. การรบทางภาคใต้ เม่อื เกงหวนุ่ แมงยีมหาสหี ะสรุ ะ เป็นแม่ทัพท่ี 1 ของพม่าแทน แมงยเี มงข่อง
กระยอท่ีถกู ประหารชีวิต นำกำลงั ชุมพลทเี่ มอื งมะรดิ และมอบภาระกจิ แมท่ ัพนายกอง ดังน้ี
- ให้ ยห่ี วุ่น ทพั เรอื 3,000 คน เขา้ ตีเมอื งถลาง (ภเู กต็ )
- เกงหวุ่นแมงยี เข้าตีทางบกยึดกระบุรี – ระนอง (ขณะนั้นกระบุรี ,ระนอง ขึ้นกับจังหวัดชุมพร)
โดยให้ เนมโยคคงนะวัดเป็นกองทัพหน้ามีกำลัง 2,400 คน กำลังที่เหลือ 4,500 คนอยู่ในการควบคุม
เกงหวุ่นแมงยี
กองทัพที่ 1 ของพม่าพร้อมแล้วเคลื่อนที่จากมะริด ยึดชุมพร โดยเข้ามาทางปากจั่น ผู้รั้งตำแหน่ง
กรมการเมืองชุมพรเห็นว่าไม่มีทางสู้เพราะกำลังน้อยจึงอพยพหนีเข้าป่า พม่าเก็บทรัพย์สินเผาเมืองชุมพร
และยกกำลังเขา้ ตเี มอื งไชยา กรมการเมอื งเหน็ วา่ ไมม่ ที างสู้อพยพหนีเช่นเดยี วกัน
ฝ่ายเจ้าพระยานครพัฒน์ เจ้าเมืองนครศรีธรรมราชทราบว่า พม่ายึดเมืองชุมพร ไชยา จึงเตรียมกำลัง
เพื่อรักษาเมืองโดยกำลัง 1,000 คน มารักษาท่าข้ามตรงสะพานข้ามแม่น้ำตาปี พม่าเห็นกองทัพไทยตั้งอยู่
จึงออกอบุ ายเอาคนไทยทจ่ี ับเป็นเชลยได้ที่เมืองไชยาบงั คบั ให้ประกาศบอกว่า พมา่ ยึดบางกอกไดแ้ ล้ว มาตั้งอยู่
เช่นนี้จะสู้ได้หรือให้ไปบอกเจ้านายมาอ่อนน้อมโดยดี ถ้าขืนต่อสู้จะฆ่าเสียให้หมดทั้งเมืองแม้แต่ทารกก็มิให้
เหลอื ไว้ (จะโยนขึน้ ฟ้าและเอาดาบแทงให้ตายทุกคน)
บรรดาทหารรักษาท่าข้ามได้ยินเชื่อว่าเป็นจริงเพราะตั้งแต่ทราบข่าวพม่าจะยกกำลังมาตีภาคใต้
ทางกรุงเทพก็ไม่ยกกำลังมาช่วยเพราะไม่ทราบข่าวคราวจากกรุงเทพฯเ ลยจึงเชื่อว่าพม่ายึดกรุงเทพได้แล้ว
จึงนำความไปบอกเจ้าพระยานครพฒั น์ทราบและวิเคราะห์ดูเห็นว่าเหลือกำลังจะต้านทาน จึงได้อพยพราษฎร
ขา้ มเขาบรรทดั ไปซุ่มซ่อนอยูใ่ นอำเภอ ฉวาง พมา่ จงึ ยดึ นครศรธี รรมราชได้โดยไมม่ ีการสรู้ บ จบั ราษฎรที่หนีไป
ไมท่ ันพาลหาเหตุฆ่าเสยี จำนวนมาก จับเดก็ และผู้หญงิ ไปเป็นเชลย เกบ็ รวบรวมทรัพยส์ มบัติไปยงั พม่า ปรากฏ
พงศาวดารพม่าวา่ เรอื บรรทุกสมบตั จิ ากนครศรธี รรมราชถกู มรสุมเรือแตกลม่ หาได้ไปถึงเมอื งพมา่ ไม่
ฝ่ายทพั เรอื พม่า ยีห่ วุ่นควบคุมเข้าตีเมอื งถลาง ระหวา่ งเคล่อื นท่ีเขา้ ตีเมืองตะก่วั ป่า ตะกัว่ ทุ่ง แล้วข้าม
ไปตเี มอื งถลาง ซึ่งเป็นเกาะอยดู่ ้านนอกและตัง้ ค่ายล้อมเมือง ก่อนน้ันพระยาถลางถงึ แกอ่ นิจกรรม เมื่อพม่าไป
ถึงคุณหญิงจันทร์ภรรยาเจ้าเมืองเป็นเชื้อสายเจ้าเมืองถลางมาแต่ก่อนกับน้องสาวชื่อมุก จึงได้ปรึกษากับ
กรมการเมืองเกณฑไ์ พล่พลเขา้ ต้งั ค่ายใหญ่ 2 คา่ ย ปอ้ งกันเมอื งถลาง ได้ระดมตอ่ สู้กับพม่าล้อมเมืองอยู่ – เดือน
เศษ พมา่ เสบยี งหมดจึงถอนกำลังกลบั ไปไมส่ ามารถตเี มืองถลางได้
ฝ่ายเกงหวุ่นแมงยี แมท่ ัพท่ี 1 ของพม่า เมอ่ื ยึดนครศรธี รรมราชไดแ้ ล้วมคี วามประสงคย์ ดึ เมอื งพัทลุง –
เมอื งสงขลาต่อไป พระยาแกว้ โครพ ผู้ว่าราชการเมืองพัทลุงและกรมการเมืองทราบวา่ นครศรธี รรมราชเสียแก่
พมา่ แล้ว จงึ หนเี อาตัวรอดไปโดยลำพงั
ที่เมืองพัทลุงมีภิกษุรูปหนึ่ง ชื่อ มหาบุญช่วย ชาวพัทลุงนับถือมากเพราะเป็นผู้มีวิชาอาคม
พระมหาบุญช่วยชักชวนชาวเมืองให้ร่วมกันป้องกันเมืองพัทลุง ทำตะกรุด ผ้าประเจียด แจกราษฎรรวบรวม
ราษฎรและชาวบ้านได้ประมาณ 1,000 คน หาเครื่องศาสตราวุธครบมือ เชิญพระมหาบญุ ช่วยข้ึนคานหามยก
กำลงั จากเมอื งพัทลุงเพ่อื หาชยั ภูมิเพอ่ื วางกำลงั สกัดกน้ั ในทิศทางที่พม่าจะยกมาจากนครศรีธรรมราช
