Page 37 - version 4.2
P. 37
การศึกษาความเป็นไปได้ในทางปฏิบัติของการรักษาผู้ป่วยมาลาเรียชนิดไวแวกซ์ขั้นหายขาดอย่างเหมาะสม ฉบับที่ 4.2 วันที่ วันที่ 08 มีนาคม 2564
ด้วยยาทาฟีโนควินหรือไพรมาควินโดยใช้การตรวจวัดระดับเอนไซม์ G6PD เชิงปริมาณ ประเทศไทย
ผู้ป่วยทั้งหมดที่ได้รับการรักษาด้วย TQ กับผู้ป่วยที่มีระดับเอนไซม์ G6PD <70% (≤6 IU/g Hb) ที่ไม่ได้รับการ
รักษาด้วยยา TQ] ขนาดของตัวอย่างของการศึกษาพิจารณากำหนดไว้เพื่อให้ความแม่นยำของค่าร้อยละเป็นที่
พอใจ ทั้งนี้ได้คำนึงถึงการที่เชื้อไข้มาลาเรียชนิด P. vivax ในประเทศไทยมีอุบัติการณ์ต่ำแล้ว
ค่าความแม่นยำ (e) ที่ช่วงความเชื่อมั่น 95% เป็นค่าร้อยละ (คือ ครึ่งหนึ่งของความกว้างของช่วงความ
เชื่อมั่น) ได้กำหนดจากสูตรคำนวณดังนี้:
ค่า P คือร้อยละ และ n คือขนาดตัวอย่างของการศึกษา
ตารางต่อไปนี้แสดงค่าความแม่นยำตามช่วงความเชื่อมั่นที่ 95% ทั้งสองด้านตามร้อยละของผู้ป่วยชนิดเชื้อ P.
vivax ที่มีอายุ ≥16 ปี และมีระดับเอนไซม์ G6PD ≥70% (>6 IU/g Hb) ที่ได้รับยา TQ หรือที่มีระดับเอนไซม์
G6PD <70% (≤6 IU/g Hb) ที่ไม่ได้รับการรักษาด้วย TQ โดยแสดงค่าผันแปรระหว่าง 80% ถึง 99% และขนาด
ของตัวอย่างของการศึกษาคือผู้ป่วยชนิดเชื้อ P. vivax ระหว่าง 30 ถึง 300 ที่ได้รับการรักษาด้วย TQ หรือ ที่มี
ระดับเอนไซม์ G6PD <70% (≤6 IU/g Hb) ที่ไม่ได้รักษาด้วย TQ
หน้าที่ 37 จาก 63
