Page 10 - วิจัยในชั้นเรียน-ม.1
P. 10
10
1. ความรู้ในเนื้อหาทางจริยธรรม
2. ความรู้สึกเกี่ยวกับจริยธรรม
3. พฤติกรรมทางจริยธรรม
ณัฐภัทร ธรณี (2548) กล่าวว่า การวัดความรับผิดชอบเป็นการวัดด้านความรู้สึกหรืออารมณ์ เป็น
เรื่องที่ละเอียดอ่อนและซับซ้อน จึงทำให้การวัดพฤติกรรมทางด้านนี้กระทำได้ยาก ทั้งนี้เพราะการสร้าง
เครื่องมือที่จะใช้วัดพฤติกรรมดังกล่าว เราไม่แน่ใจว่าวัดได้ตรงกับความเป็นจริงหรือไม่ แต่นักจิตวิทยาและนัก
วัดผลการศึกษาก็ได้หาวิธีการ และสร้างเครื่องมือที่มีคุณภาพดีเพียงพอที่จะ กระตุ้นให้เห็นลักษณะที่แท้จริง
ของผู้ถูกวัดเพื่อให้ได้ข้อมูลที่เชื่อถือได้
ผกา สัตยธรรม (2544 : 6) แบ่งการวัดหรือการประเมินความรับผิดชอบออกเป็น 2 รูปแบบ
่
ได้แก
1. ภาคปฏิบัติ ได้แก่ การสังเกตพฤติกรรม การสัมภาษณ์ การถามผู้ที่เกี่ยวข้องจะ ได้ข้อมูล
ตรงจุดมากขึ้น แต่ต้องใช้เวลาเป็นการบันทึกพฤติกรรมการแสดงออก เพื่อติดตามผลแก้ไข พฤติกรรมนั้น
2. ภาคทฤษฎี เป็นการประเมินด้วยข้อทดสอบ หรือแบบสอบถาม ตามระดับ ความมากน้อย
ซึ่งอาจจะมีระดับตั้งแต่ดีมาก ดี ค่อนข้างดี พอใช้ ต้องแก้ไข และต้องปรับปรุงใหม่
ดังนั้น สรุปได้ว่า การวัดความรับผิดชอบสามารถใช้เครื่องมือวัดได้หลายประเภท ซึ่งจะต้อง
พิจารณาตามความหมาะสมและลักษณะของผู้ถูกประเมิน โดยเครื่องมือที่ใช้วัดความรับผิดชอบได้แก่
แบบทดสอบ แบบสอบถาม แบบบันทึก พฤติกรรม และแบบสัมภาษณ์ ในการศึกษาครั้งนี้ ผู้วิจัยได้เลือกใช้
เครื่องมือวัด คือ แบบบันทึกพฤติกรรมเพื่อบันทึกพฤติกรรมความรับผิดชอบในรายวิชานาฏศิลป์ ชั้น
ประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนบ้านโป่งแมลงวัน (จิราธิวัฒน์อุปถัมภ์)
3. การเสริมแรงทางบวก
3.1 ความหมายของการเสริมแรงทางบวก
จีระพงศ์ เพียรเจริญ (2549 : 19) กล่าวว่า การเสริมแรง คือ การทําให้ความถี่ของพฤติกรรม
ี
เพิ่มขึ้น อันเป็นเนื่องมาจากผลกรรมที่ตามหลังพฤติกรรมนั้น ผลกรรมที่ทําให้พฤติกรรมมความถี่เพมขึ้น เรียกว่า
ิ่
ตัวเสริมแรง (Reinforcer) ตัวเสริมแรงที่ใช้กันอยู่นั่นแบ่งเป็น 2 ชนิดด้วยกัน คือ
1. ตัวเสริมแรงปฐมภูมิ (Primary Reinforcer) เป็นตัวเสริมแรงที่มีคุณสมบัติด้วยตัวมันเอง
เนื่องจากสามารถตอบสนองความต้องการทางชีวภาพของอินทรีย์ได้ หรือมีผลต่ออินทรีย์โดยตรง เช่น อาหาร
น้ำ อากาศ
2. ตัวเสริมแรงทุติยภูมิ (Secondary Reinforcer) เป็นตัวเสริมแรงที่ต้องผ่าน
กระบวนการพัฒนาคุณสมบัติของการเป็นตัวเสริมแรง โดยการนําไปสัมพันธ์กับตัวเสริมแรงปฐมภูมิ เช่น คํา
ชมเชย เงิน หรือตําแหน่งหน้าที่
ทิพย์วรรณ จุลิรัชนีกร (2552 : 28) การเสริมแรงทางบวก (Positive Reinforcement) หมายถึง
การเพิ่มความถี่ของพฤติกรรม เป็นเป้ามายอันเป็นผลเนื่องมาจากการได้รับสิ่งเร้าบางอย่างหลังจากที่บุคคล
