Page 24 - นาวิกศาสตร์ เดือน ตุลาคม ๒๕๕๔

ทางไฟฟ้า/อิเล็กทรอนิกส์เป็นหลัก แต่การบูรณาการ เป็นการลดเวลาตายในการควบคุมสั่งการลง ทำให้
ในด้านแมคคานิคมักใช้คำว่า Combined แต่ปัจจุบัน รูปแบบการสั่งการและควบคุมอาวุธบนเรือ เปลี่ยนจาก
การบูรณาการทางด้านแมคคานิคจะมีความเกี่ยวข้อง การบังคับบัญชาจากศูนย์กลางและแยกการควบคุม

กับไฟฟ้าอิเล็กทรอนิกส์มากขึ้น จนมีการเปลี่ยนแปลง (Centralized Command & Decentralized Control)
การเรียกเป็น Integrated ด้วย ไปที่ระบบอาวุธต่าง ๆ มาเป็น การบังคับบัญชา/ควบคุม
การที่ระบบอิเล็กทรอนิกส์มีพัฒนาการอย่าง และการปฏิบัติทั้งหมดจากศูนย์กลาง (Centralized
รวดเร็ว มีผลอย่างมากต่อการพัฒนาระบบต่าง ๆ Command & Control and Execution) โดยทุกอย่างคิด
บนเรือรบเป็นอย่างมาก ทั้งนี้เนื่องจากเดิมอุปกรณ์ วางแผน ตัดสินใจ สั่งการและปฏิบัติ กระทำจากระบบ
ต่าง ๆ บนเรือทำงานแยกส่วนกัน เช่น ปืนเรือ เรดาร์ อำนวยการรบของเรือที่อยู่ในศูนย์ยุทธการ (Combat
โซนาร์ ระบบคำนวณ ตอร์ปิโด อุปกรณ์เดินเรือ ต่างคน Information Center : CIC) ที่มีระบบตรวจจับและระบบ

ต่างทำงานของตนเอง ข้อมูลต่าง ๆ ไม่ตรงกัน อาวุธทำงานโดยอัตโนมัติสนับสนุนการทำการรบ
้
สร้างความสับสนและเสียเวลาในการแกไขความสับสน ศูนย์กลางของการอำนวยการรบบนเรือจะสามารถ
เหล่านั้น การทำงานจึงต้องการการประสานการปฏิบัติ บริหารงานในการรุกและป้องกันเรือและกองเรือ

ที่เป็นทีม ซึ่งต้องใช้คนประจำเรือที่เชี่ยวชาญระบบ จะรู้ภาพสถานการณ์จากอุปกรณ์ตรวจจับ สถานภาพ

และมีการฝึกฝนกันอย่างคล่องตัว จึงจะสามารถ ของอาวุธต่าง ๆ รวมทั้ง การกำหนดเป้าหมาย
้
ทำให้เกิดประสิทธิภาพในการรบในภาพรวมของเรือได การโจมตี และควบคุมอาวุธต่าง ๆ นอกจากนี้ยัง
จนกระทั่งระบบอาวุธได้พัฒนาเป็นอาวุธประเภท สามารถทราบสถานะและควบคุมระบบอื่น ๆ ของเรือ
นำวิถีเข้าหาเป้า ที่ใช้ยิง/ปล่อยจากเรือผิวน้ำ เรือดำน้ำ เช่น ระบบควบคุมเครื่องจักร ระบบเดินเรือ ระบบ
หรืออากาศยานต่าง ๆ ในการต่อสู้กับอากาศยาน สื่อสาร และระบบป้องกันความเสียหายได้ในเวลา

เรือผิวน้ำและเรือดำน้ำ (ซึ่งย่อมต้องพัฒนามาจาก เดียวกันอีกด้วย
ความก้าวหน้าด้านอิเล็กทรอนิกส์เช่นเดียวกัน) ทำให ้
เวลาในการต่อตีและในการตั้งรับลดน้อยลงมาก ทั้งนี้ สภาวะแวดล้อมทางเรือที่เรือรบต้องเผชิญ
เนื่องจากความเร็วของอาวุธต่าง ๆ ที่เพิ่มมากขึ้น ในปัจจุบัน

การใช้วิธีการเดิมในการควบคุมสั่งการอาวุธบนเรือรบ สภาวะแวดล้อมทางทะเล โดยเฉพาะลักษณะ
ย่อมไม่สามารถตอบสนองต่อเวลาที่มีน้อยมากใน ของภัยคุกคามที่เปลี่ยนแปลงไป เรือรบต้องเผชิญ
การทำลายเป้าหมายที่มีความเร็วสูงได้ อีกทั้งจำนวน กับความสับสนของเป้ายานต่าง ๆ ที่อยู่ในทะเล

ภัยคุกคามที่เพิ่มมากขึ้นในทุกทิศทุกทางทำให้ ในอากาศ สภาพอากาศ และภัยคุกคามที่มาจากบนบก
การป้องกันของเรืออิ่มตัว (Saturated) จนการป้องกัน ในทะเล และในอากาศในเวลาเดียวกัน ทำให้การ
ไม่สามารถกระทำได้ทันเวลา และในปัจจุบันความเร็ว อำนวยการรบต้องเปลี่ยนแนวคิดไปมากเช่นกันจาก
ของภัยคุกคามได้เพิ่มขึ้นถึงระดับความเร็วเหนือเสียง เดิมขั้นตอนของการตัดสินใจและดำเนินการรบจะขึ้น
(Supersonic) ดังนั้น วิธีการในการป้องกันตัวของ อยู่กับหลักการ ค้นหา (Search) ตรวจจับ (Detect)
เรือรบจำเป็นต้องเปลี่ยนแปลง และด้วยความสามารถ พิสูจน์ทราบ (Identify) กำหนดเป้าหมาย (Target
ของระบบอิเล็กทรอนิกส์ที่ก้าวหน้าไปอย่างไม่หยุดยั้ง Allocation) กำหนดและส่งเป้าให้อาวุธ (Target
ทำให้เรือรบสามารถนำระบบต่าง ๆ ที่ทำงานในเรื่อง Acquisition) และการใช้และควบคุมอาวุธ (Engagement)
เดียวกัน มาบูรณาการทำงานเป็นระบบร่วมกัน (Integrated จนเป้าหมายถูกทำลาย ได้เปลี่ยนมาใช้หลักการและ

Systems) และพัฒนาระบบอาวุธและอุปกรณ์ตรวจจับ ทฤษฎี OODA Loop ของ John Boyd โดยนำมาใช้
ต่าง ๆ ให้มีความเป็นอัตโนมัติโดยไม่ต้องใช้คนประจำ ทั้งในหลักการอำนวยการรบและในการติดตาม

๐22 นาวิกศาสตร์ ปีที่ ๙๔ ฉบับที่ ๑๐ ตุลาคม ๒๕๕๔