Page 42 - นาวิกศาสตร์ เดือน ตุลาคม ๒๕๕๔
P. 42
Lueth เป็นผู้บังคับการเรือคนหนึ่งที่เห็น “Ex scientia, tridens” ซึ่งเป็นภาษาละติน หมายถึง
ความสำคัญเรื่องการให้ความรู้แก่ทหาร เขาพยายาม “จากความรู้ สู่สมุททานุภาพ” พระเจ้าเฟรเดอริค
ทำในรูปแบบต่าง ๆ ตามที่ท่านได้อ่านผ่านตามาแล้ว มหาราชของปรัสเซีย, ในคำแนะนำสำหรับนายพล
เป็นลักษณะนิสัยประจำชาติของคนเยอรมันที่สนใจ ของพระองค์ เมื่อ ค.ศ.๑๗๔๗ : “สงครามมิใช่เรื่อง
ใฝ่หาความรู้ ใส่ตัวอยู่ตลอดเวลา แม้เรือปฏิบัติการ ของโชค แต่ความรู้อันมากมาย การศึกษาและ
อยู่ในสนามรบซึ่งมีภัยอยู่รอบด้านเกือบตลอดเวลา การไตร่ตรองเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการดำเนินการ
พวกเขาก็ยังสรรหาโอกาสให้มีการเปิดชั้นเรียน สงครามได้อย่างดี”
ซึ่งคิดดูแล้วแทบเหลือเชื่อเหมือนกันแต่มันก็เป็น แม้เป็นที่ชัดเจนแล้วว่าผู้บังคับการเรือต้อง
ข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้นแล้ว ห่วงใยและดูแลทหารภายใต้บังคับบัญชาของตน
อย่างไรก็ตาม นอกจากการบรรยายหรือเปิด อีกทั้ง ยังไม่เป็นการเพียงพอที่ออกคำสั่งและลงโทษ
ชั้นเรียนในเรือแล้ว Lueth ยังให้ความสำคัญมากต่อ ทหารบางครั้งเมื่อพวกเขาไม่ยอมทำตามระเบียบ
หนังสือสำหรับให้ทหารอ่าน เขาคงคิดว่าหนังสือเป็น วินัยและการฝึกแบบโหด ๆ ในตารางการปฏิบัติงาน
อาหารที่จำเป็นสำหรับมนุษย์แต่เป็นอาหารสมอง ประจำวัน ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องสำคัญที่สุดสำหรับ
หนังสือดี ๆ มีพลังทั้งพลังความรู้ พลังใจ และพลัง ผู้บังคับการเรือหากเขาต้องการประสบความสำเร็จ
ความคิด หรือกล่าวอีกนัยหนึ่ง เสริมคุณค่าแก่ชีวิต แต่เรื่องนี้เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้ว ผมไม่ขอลงใน
ทำให้สมองมีระดับสูงขึ้น เมื่อคนเรามีระดับสมอง รายละเอียดอีก แต่เหนือกว่านั้น อย่างไรก็ตาม
สูงขึ้นการทำงานย่อมมีประสิทธิผลสูงขึ้นตาม มันเป็นสิ่งที่ขาดเสียไม่ได้คือ ทหารประจำเรือดำรง
นี่เป็นข้อเท็จจริงที่ไม่มีใครปฏิเสธได้ ชีวิตอยู่เพื่อเรือของพวกเรา และยอมทำตามคำสั่ง
ลองหันมาดูกองทัพเรือของเราบ้าง อย่าเพิ่ง ของผู้บังคับการเรือด้วยความยินดีและเต็มใจ
ท้อใจว่าคนไทยอ่านหนังสือเฉลี่ยปีละ ๘ บรรทัด ตอนนี้ผมใคร่แสดงให้เห็นถึงพื้นฐานของความ
เป็นหน้าที่ของผู้นำของกองทัพเรือในระดับต่าง ๆ ผิดพลาดบางอย่างเท่าที่ผมผ่านประสบการณ์มาซึ่ง
ต้องใส่ใจและให้ความสำคัญต่อการให้อาหารสมอง อยู่ในสถานการณ์ที่ไม่สามารถคุมได้ง่าย ๆ โดยใช้
ของคนในกองทัพเรือ การจัดการเรื่องดังกล่าวนี้ เพียงคำสั่ง และมีการเชื่อฟังเท่านั้น ในกรณีเช่นนั้น
ไม่ใช่ของยากและเกินความสามารถของนายทหาร ผู้บังคับการเรือต้องตระหนักถึงข้อเท็จจริงว่าทั้งเขา
เรือไทยเลย เพียงแต่ว่ามีการตระหนักหรือไม่เท่านั้น และทหารประจำเรือร่วมชะตากรรม หรือมีหัวใจร่วม
แม้เรื่องดังกล่าวเป็นนามธรรม จับต้องได้ยาก และ กันในสิ่งเดียวกัน
บังเกิดผลช้า แต่ก็ต้องทำเพราะเราทุกคนในกองทัพเรือ เมื่อเราออกไปปฏิบัติการได้ราว ๑๐๐ วัน ทุกอย่าง
คงไม่ต้องการเห็นนายทหารเรือในอนาคตเป็น ดำเนินไปด้วยดี ทันใดนั้นเราต้องดำฉุกเฉิน แต่เรือ
ประเภท “กร่าง ปัญญาทึบ” แน่ ของเรากลับดำลงไม่ได้ แน่นอนว่าต้องมีปัญหาอะไร
เกี่ยวกับความสำคัญของความรู้ที่มีต่อคนโดย สักอย่าง ผมมองไปที่มาตรวัดความลึกแต่เข็มของ
เฉพาะทหารนั้น มีผู้รู้กล่าวกันไว้มากมาย เช่น : มันนิ่ง ไม่กระดิกเลยแม้แต่น้อย จนทำให้ผมคิดตอน
พลเรือเอก R.K.Turner ของ กองทัพเรือสหรัฐ ฯ นั้นว่า “อ๋อ! มันก็เคยเป็นเช่นนั้นบ้างเหมือนกัน”
เขียนตอนหนึ่งในจดหมายถึง พันเอก Warren หรือว่าเมื่อเรารีบเร่งทำอะไร เวลาดูช่างผ่านไปช้าจังเลย
T. Clear, 1961 ว่า “การขาดความรู้ที่มีอยู่ในตัว แล้วปรากฏว่าช่องระบายอากาศในห้องเครื่องยนต์
นายทหารเป็นการไร้ความสามารถที่ถาวรและ ดีเซลไม่เปิดออก มันเกิดอะไรขึ้นหลังจากทุกอย่าง
เบ็ดเสร็จ มันเป็นความบกพร่องที่ไม่น่าให้อภัย” เคยทำงานได้ราบรื่นมาแล้วเป็นร้อยครั้ง ก่อนหน้านั้น
คำขวัญ (Motto) ของโรงเรียนนายเรือแอนนาโปลิส : ขณะที่เรือของเราแล่น บนผิวน้ำจ่าพรรคกลินคนหนึ่ง
๐40 นาวิกศาสตร์ ปีที่ ๙๔ ฉบับที่ ๑๐ ตุลาคม ๒๕๕๔
