Page 73 - หลักสูตรนิติศาสตรบัณฑิต
P. 73

73





                       ว่าอย่างไรจึงถือว่าเลิกการครอบครองด้วยเจตนาสละกรรมสิทธิ์ เช่น ถูกแฟนบอกเลิกด้วยความโกรธ
                       จึงโยนแหวนหมั้นทิ้งถังขยะ แม้ภายหลังเกิดเปลี่ยนใจตามมาค้นหาที่ถังขยะ แต่ปรากฏว่ามีคนเก็บไป


                       แล้ว ดังนี้คนที่เก็บไปย่อมได้กรรมสิทธิ์เพราะเจ้าของสละกรรมสิทธิ์แล้ว เป็นต้น (ม.ร.ว. เสนีย์
                       ปราโมช.  2521 : 180) แต่การทำทรัพย์สินหายไม่ใช่การเจตนาสละกรรมสิทธิ์ เว้นแต่เจ้าของเลิก


                       ติดตามแล้วอาจถือว่าเป็นการสละกรรมสิทธิ์ ทั้งนี้ผู้เก็บทรัพย์สินหายจะได้กรรมสิทธ์ก็ต่อเมื่อเป็นไป

                       ตามบทบัญญัติแห่งมาตรา 1325 เท่านั้น

                                                                              ั
                                   2.3  สัตว์ป่าอิสระถือว่าไม่มเจ้าของ ถ้าเจ้าของหวงกนไว้ถือว่ามีเจ้าของ กล่าวคือ หาก
                                                          ี
                                                                                                    ิ
                       ไม่มีกฎหมายเฉพาะและกฎข้อบังคับในเรื่องสัตว์บังคับห้ามเอาไว้ ย่อมทำให้สัตว์ป่าที่อยู่อย่างอสระนั้น
                                                ั
                       ไม่มีเจ้าของ แต่ถ้าเจ้าของหวงกนไว้ถือว่ามีเจ้าของ ได้แก่ สัตว์ป่าในสวนสัตว์ ปลาในบ่อหรือในที่น้ำซึ่ง
                       เจ้าของกั้นไว้ คำว่า สัตว์ป่า หมายถึง สัตว์ที่มีนิสัยปกติไม่อยู่กับมนุษย์ อาจเป็นสัตว์ดุร้ายหรือไม่ก็ได้

                       เช่น หมูป่า หมาป่า แมวป่า จระเข้ ปลา เหยี่ยว นกแร้ง เป็นต้น (บัญญัติ  สุชีวะ.  2540 : 150) แต่

                                                                                                   ี
                       แมว สุนัขที่เป็นสัตว์เลี้ยง ไม่ใช่สัตว์ป่า คำว่า อิสระ คือสัตว์สามารถไปไหนมาไหนได้อย่างไม่มขอบเขต
                       จำกัดไม่มีอะไรกีดกั้น เช่น หมูป่าในป่าดงดิบ ผึ้งบินตอมดอกไม้ ปลาในน้ำสาธารณะ นกเกาะอยู่บน

                       ต้นไม้ เป็นต้น (บัญญัติ  สุชีวะ.  2540 : 150) และถ้ามีคนจับสัตว์ป่าได้ ผู้นั้นย่อมเป็นเจ้าของสัตว์ป่า

                       นั้น แต่ถ้าสัตว์นั้นกลับคืนอิสระและเจ้าของไม่ติดตามหรือเลิกติดตามโดยพลัน ถือว่าไม่มีเจ้าของ คำว่า

                                                                              ิ
                       โดยพลัน หมายความว่าทันทีทันใดและการติดตามโดยพลันยังต้องพจารณาถึงประเภทชนิดของสัตว์ที่
                       ต้องติดตามด้วย เช่น จับจระเข้มาเลี้ยงไว้ แล้วมันหลุดไปตามน้ำท่วม การติดตามย่อมต้องใช้เวลา

                       เตรียมเครื่องมือหรืออาวุธ แต่ถ้าเป็นกระรอกที่เลี้ยงไว้ในกรงเห็นมันหลุดออกจากกรงวิ่งเข้าป่าไปแล้ว

                       หลังจากนั้นอก 3 วันจึงติดตามเช่นนี้ไม่ถือว่าโดยพลัน (บัญญัติ  สุชีวะ.  2540 : 151) ถ้าจับสัตว์มา
                                  ี
                                                                        ี
                       เลี้ยงไว้จนเชื่องแล้ว ถ้ามันทิ้งที่ไปเลยไม่กลับมาหาเจ้าของอกแล้ว เช่นนี้ถือว่าไม่มีเจ้าของไปทันทีโดย
                       ไม่ต้องพิจารณาว่าเจ้าของได้ติดตามโดยพลันหรือเลิกติดตามหรือไม่ เช่น จับแมวป่ามาเลี้ยงไว้จนเชื่อง

                       ต่อมามันได้หนี้เข้าป่าไปและไม่ยอมกลับมาอยู่กับคนอีก ดังนี้ย่อมกลายเป็นสัตว์ป่าที่ไม่มีเจ้าของทันที

                       (บัญญัติ  สุชีวะ.  2540 : 151)

                                   2.4  สัตว์ในที่รกร้างที่สาธารณะหรือที่มีเจ้าของและเจ้าของไม่หวงกัน กล่าวคือ หากมี

                       บทกฎหมายเฉพาะและกฎข้อบังคับบัญญัติไว้แล้ว จะต้องบังคับตามบทกฎหมายเฉพาะและกฎ

                       ข้อบังคับนั้นๆ ก่อน เช่น ตามพระราชบัญญัติการประมง พ.ศ.2490 พระราชบัญญัติสงวนและ

                       คุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ.2535 ดังนั้นถ้าจับสัตว์ป่าคุ้มครองได้ก็ไม่ทำให้ผู้นั้นได้กรรมสิทธิ์ แต่หากผู้ใดจับ
   68   69   70   71   72   73   74   75   76   77   78