Page 105 - Kelas 8 Buku Siswa Bahasa Sunda -new_Neat

Anu disebut bumi ageung téh paranti ngariungna
masarakat lamun aya pasualan anu kudu dibadamikeun.
Biasana dijejeran ku sesepuh lembur, anu disebutna
Sesepuh Girang . Tah, ngeunaan leuit, lamun dina basa
Indonésia mah disebutna “lumbung” téa, paragi neundeun
paré. Wangunna jiga imah, ngan leuwih leutik. Sisina
ditutupan ku bilik, hateupna ku injuk. Leuit téh perenahna
di sisi pakampungan. Unggal imah, pasti ngabogaan leuit.
Jadi moal pacorok pangaboga. Di deukeut wangunan
leuit, diwangun saung lisung nyaéta saung paranti nutu
sakumna pangeusi lembur. Saung lisung mah ngan
hiji, dipaké ku salelembur. Ku kituna, mangpaat saung
lisung téh lian ti paranti nutu, ogé tempat campur gaulna
(sosialisasi) urang lembur.
Aya sababaraha adat kabiasaan anu tetep dipiara ku
urang Ciptagelar. Rupa-rupa upacara geus biasa dipigawé.
Geus puguheun anu patali jeung kahirupan hiji jalma
mah, ti mimiti ngandung, ngalahirkeun, ngubur bali, méré
ngaran, nyunatan keur budak lalaki, ngawinkeun, nepi ka
maotna, teu weléh dibarengan ku upacara anu dikokojoan
ku sesepuh Girang.

Anu béda ti batur, dina upacara tatanén. Dina prak-
prakkanana rék tatanén, biasana dimimitian ku jarah ka
makam karuhun lembur anu aya di wewengkon Bogor
Kidul jeung Banten Kidul. Anu indit jarahna mah teu
kudu saréréa ngabring, cukup diwakilan ku sesepuh
girang jeung réngrénganna. Di kuburan para karuhun ieu,
sesepuh girang jeung réngrénganana ngagalantangkeun
do’a amit rék ngamimitian ngabaladah.

Geus réngsé jarah, sesepuh girang balik deui ka
lembur, mawa iber iraha ngamimitian ngagarap huma.
Peutingna rék ngabaladah, di imah sesepuh girang
diayakeun upacara salametan anu dihadiran sakabéh
tokoh adat jeung sesepuh lembur.

94 Pamekar Diajar BASA SUNDA
Pikeun Murid SMP/MTs Kelas VIII