Page 95 - Buku Siswa Bahasa Sunda Kelas 9_Neat

kaampeuh. Urang maksakeun cengkat. Blus ka kamar.
Cetrék, ngerem manéh. Gauk wé ceurik bari nanangkeup
bantal.
Ti saprak kajadian si Aa ngajaran baju si Mamah,
haté urang mindeng seseblakan, Li. Urang watir ka si
Aa. Komo ayeuna mah si Aa kaluar ti sakolana. Era ku
babaturanana, nyaritana mah. Sok dipoyokan, cenah,
ngaranna kawas awéwé.

Ti keur SD kenéh ogé si Aa sok mindeng ngangluh
ka Bapa, majarkeun téh bet méré ngaran awéwé, “Susan
Basari”. Mamah nu sok ngupahan téh. Henteu kawas
istri, da aya ‘Basari’-an, ceuk Mamah. ‘Basari’ téh
ngalambangkeun lalaki anu gagah. Tapi si Aa keukeuh
henteu narima.

Urang jeung si Aa mah tibalik nya, Li! Si Aa siga
awéwé, ari urang siga lalaki. Tapi béda kétang. Luarna
wungkul siga lalaki téh. Da haté urang mah, tetep haté
awéwé!

Manéh ogé pan apal, urang mah jalingkak. Pakéan
hayang kawas lalaki waé. Buuk pondok. Kana tataékan
satérékél-satérékél. Teu kawas si Aa. Naékan tangkal
jambu nu pendék ogé teu bisaeun. Sarua, jeung manéh,
Li!

Beuki dieu, si Aa beuki rapékan. Ti mimiti
ngamandian Ila, ngistrika, ngepél, nyeuseuh, nepi ka
masak, kabéh ditangkes ku sorangan. Komo ayeuna mah
geus teu sakola kapan. Beuki suhud wé barang-gawéna
téh. Éta ogé sok dicaram ku Ceu Amah. Ceuk Ceu Amah,
padamelan istri ieu mah, sanés padamelan pameget.
Tapi si Aa sok pundung dikitukeun téh. Ceu Amah surti
kadieunakeun mah tara daékeun curam-caram deui.
****

(Dicutat tina novel Catetan Poéan Réré,
karangan Ai Koraliati)

85
Pamekar Diajar BASA SUNDA
Pikeun Murid SMP/MTs Kelas IX