Page 183 - สอนสนุก สร้างสุข สไตล์สาธิตปทุมวัน เล่ม 3
P. 183
สอนสนุก สร้างสุข สไตล์สาธิต (ปทุมวัน) เล่ม 3 181
กำหนดเวลา เมื่อนักเรียนไม่สามารถเข้าห้องเรียนได้ ไม่ได้เรียนหนังสือ
แล้วจะมีผลต่อเขาอย่างไร จะทำให้พฤติกรรมนี้เปลี่ยนแปลงไปหรือไม่
(มีครูที่ทำการประเมินผลแห่งการให้โทษแบบนี้หรือไม่) การดุหรือว่า
กล่าวตักเตือนผู้เรียนในห้องเรียนไม่ว่าจะเป็นรายบุคคลหรือทั้ง
ชั้นเรียนในเรื่องใด ๆ ก็ตาม มีผลต่อนักเรียนหรือไม่ อย่างไร (การสูญเสีย
เวลา ความรู้สึกของผู้สอน คุ้มค่ากับการได้มาซึ่งเวลาที่ผู้เรียนตั้งใจเรียน
และความรู้สึกของผู้เรียนหรือไม่) การให้โทษแบบนี้มีส่วนในการเสริม
แรงและสร้างแรงจูงใจหรือไม่ อย่างไร ฯลฯ คงเป็นได้แค่เพียงคำถาม
ที่ครูอาจจะต้องสืบค้นข้อมูลหรือศึกษาวิจัยกันต่อไป ทั้งนี้ด้วยบทบาท
หน้าที่ของครูก็คงยังต้องมีการให้โทษเพื่อสร้างเป็นเงื่อนไขในการสอน
เพียงแต่การให้โทษนั้นอาจไม่มีเกณฑ์หรือข้อกำหนดที่จะจำกัดความ
ถึงความถูกต้องเหมาะสมได้แน่นอน ขอแค่ครูระลึกเสมอว่าการให้
โทษต้องเกิดจากบทบาทหน้าที่ของ “ครู” เป็นสำคัญ
ครูบางคนก็เลือกบทบาทที่จะทำหน้าที่เป็น “ครูผู้รับ”
ด้วยเป็นครูที่รับความรู้สึก รับรู้และเข้าใจเกี่ยวกับความสามารถและ
พัฒนาการของผู้เรียน ยอมรับการเปลี่ยนแปลงของสังคมกรณ์และ
โลกาภิวัฒน์ เป็นครูที่พยายามทำตัวกลมกลืนหรือสร้างความเป็น
กันเองกับผู้เรียน อาจอยู่ในบทบาทหน้าที่เสมือนเป็นเพื่อนหรือพ่อแม่
เพื่อลดช่องว่างระหว่างวัย ทำให้ผู้เรียนรู้สึกสนิทสนมและสนุกสนาน
อันจะส่งผลให้เกิดการเรียนรู้ได้ง่ายขึ้น ซึ่งถ้าครูยังคงสถานภาพของ
ความเป็นครูที่ต้องเป็นแบบอย่างที่ดีไปด้วยในตัว ก็คงจะเป็นการ
เหมาะสมแต่ครูบางคนอาจให้ความเป็นกันเองมากเกินไป เพราะ
มองสัมพันธภาพของตนเองกับผู้เรียนหรือคิดว่าเป็นสิทธิส่วนบุคคล
ไม่ว่าจะเป็นการใช้ภาษา กิริยาท่าทางที่แสดงต่อกัน ซึ่งอาจลืมไปว่า
