Page 204 - KÜLTÜR ATÖLYESİ III

202

rabbim!” Bana ruhumu ve gövdemi Ve aşağıya aldığımız parçalardan verdiği mühletin artık bittiğini,
iğrenmeden görecek kuvveti ve anlıyoruz: Bunlar, hep sevgi yönüdür: Yunus da sezmiş, ruh temizliğinin
cesareti ver!” gerçek yaşama için bir zorunluluk
Acep değil deli olsa aşk oduna yanan olduğunu anlamış, süren hayat için
Paralel çatışmadan can sıkıntısının kişi geçici hayatın zevkleri ölmüştür.
büyük sanatçısı, vicdan azabından Aşka yakın yürümesin iyi adın Artık bundan sonra uzun savaşla
kalacak ve kader Yunus’u daha sanan kişi kazanılmış imanın huzur içindeki
ilerilere sürükleyecektir. Iztırabı Kim sakınır iyi adın bıraksın elden şiirleri birbirini kovalar. Ama nihayet
daha derin olacak, kötümserliği sona aşk odun bu ruh serüveni de, son durağa varmış.
varacaktır. Alttaki şiir buna örnektir. Tezcek yoldurur kanadın daldan Yunus en Doğru’yu benimsemiş
dala konan kişi ve kendinin berrak suyunu kana
Sene bu cihan mülkünü Kaftan Kafa kana içtiği pınara, çevresindekileri
tuttun tut Bundan sonra insanın ancak çağırmaya başlamıştır. Yani moralist
Ya bu alem malını oynayuben günlüğüne yazabileceği sonsuz olmuştur. Şu son aktaracağım parça
tuttum tut özleme alt mısralar gelir: finalin en tipik örneğidir.
Süleyman’ın tahtına hükümleri
ettin tut Acep değil senin için bin can feda Her kim bize yanı yanar Hak dileğin
Dive periye düpdüz hükümleri ettin kılur isem versin ana
tut Senin varlığın can yeter hoşdur Vurmaklığa kasdedenin düşem
Firavunun hazinesin Nuşirevan’ın sansız kalır isem öpem ayağını
genciyle Kim bize taş atar ise güller nisar
Karın malına katup sen malına Nice ki ben seni sevem ecel eli olsun ana
kattın tut ermeyiser Çırağıma kasdedenin Hak yandırsın
Bu dünya bir lokmadır ağzında Kaçan suna Azrail el, ben seni çırağını.
çiğnenmiş bil canlanır isem
Çiğnenmişe be yutmak ha sen anı Burada Yunus’un manevi hayatı
yuttun tut Aşkın aldı bende beni bana seni çamber olarak kapanmıştır. Onun
Her bir nefes kim gelir keseden gerek seni bu ahlak sistemini sanat konusu
ömür eksilir Ben yanaram dün-ü günü bana seni olarak ele almasına şaşmamalıdır.
Çün kese ortalandı sen anı tükettin gerek seni Onun düşüncelerinin bu yolda sona
tut ermesi zorunlu idi. Çünkü idealler
Çün denize gark oldun boğazına Ne varlığa sevinirim, ne yokluğa yalnız türküsünü çağırmak için değil,
geldi su yerinirim her şeyden önce ve özellile yaşamak,
Deli gibi talpınma ey biçare battın Aşkın ile avunurum, bana seni yaşatmak için yaratılmıştır.
tut. gerek seni

Bu çağda yani Hicri 707 –M. 1329 Bu durakta Yunus’un özlemi o kadar
tarihlerinde tarikata girdiğini “Yere engindir ki, dervişlikten bile ümidini
bünyad urulmadan var olduğunu; keser:
dünyaya çok gelip gittiğini, deryanın
kendisinin karesi olduğunu, şeriatın Dövene elsiz gerek
ise hakikatın kapısında kaldığını” Sövene dilsiz gerek
söyleyen devriyerden ve en sonunda Derviş gönülsüz gerek
şu ünlü sözünden: Sen derviş olamazsın.

Tarih dahii 707 idi Bununla birlikte bu hayatın olduğı
Yunus canı bu yolda kodu idi gibi sürmeyeceği bellidir. Kendisine