Page 25 - ไฟล Combine ส.ค.64 (1)_Neat
P. 25
�
แต่ถึงเวลาสถานการณ์จริงแล้ว เราต้องทางานของเรา ประจ�าสถานีใด ๆ สิ่งที่ส�าคัญส�าหรับผู้เขียนมี ๓ อย่าง
ให้ได้ “ถ้าเราไม่ทาแล้วใครจะทา – If not us then who” คือ ความสามารถในการปฏิบัติหน้าท่โดยเฉพาะการ
ี
�
�
ั
ื
ั
ดังน้นอันตรายและความผิดพลาดน้นลดได้ด้วยการฝึก ใช้งานอาวุธและอุปกรณ์ต่าง ๆ การส่อสารกับส่วนท ่ ี
�
�
ี
�
�
ให้เกิดความชานาญ มิใช่ละเลยงดเว้นไม่ทาการฝึกเพราะ เก่ยวข้องในวงจรท่กาหนด และการปฏิบัติตามข้อกาหนด
ี
้
กลัวอันตราย แน่นอนว่าการควบคุมความปลอดภัย ด้านความปลอดภัย โดยผู้เขียนเน้นยาว่าจะต้องไม่ม ี
�
�
ในการฝึกเป็นเรื่องส�าคัญ การทาความเคารพกันในระหว่างการประจาสถาน ี
�
ิ
ผู้เขียนมีหลักคิดว่าย่งจัดการฝึกบ่อยมากเท่าไหร่ การรายงานใช้การมองสบตาขานรับให้แน่ใจว่าเข้าใจ
เสมือนจริงมากเท่าไหร่ เวลาปฏิบัติงานจริงก็จะต่นเต้น ซ่งกันและกัน ส่วนการยืนตรงตามองไปข้างหน้า
ื
ึ
ั
ั
ิ
ี
ขาไม่หย่อนน้นไม่ใช่ส่งท่ควรถือเป็นสาระ นอกจากน้น
ภายหลังการเลิกสถานีเดินเรือในร่องนาออกไปในทะเล
้
�
�
จนกลับมาประจาสถานีเดินเรือในร่องนาก่อนเข้าท่า
้
�
อีกครั้ง สัญญาณต่าง ๆ ภายในเรือ ไม่ว่าจะเป็นสถานีรบ
สถานีป้องกันความเสียหาย หรือสถานีฉุกเฉินต่าง ๆ เว้น
กรณีการทาความเคารพระหว่างลา จะมีเพียงการกด
�
�
ชุดตรวจค้นขณะพยายามเข้าควบคุมเรือเป้าหมายในเวลากลางดึก
ั
เสียงสัญญาณผ่านระบบอัตโนมัติเท่าน้น ซ่งหมายรวมถึง
ึ
ี
น้อยลง และปลอดภัยยิ่งขึ้นเท่านั้น – Train hard, fight สัญญาณในการฝึกป้องกันความเสียหายขณะท่เรือจอด
�
easy ! แม้หลายคนมองว่าการไม่ทาอะไรท่เส่ยงเลย ในท่าด้วย - “รบอย่างไรฝึกอย่างนั้น” -
ี
ี
ในระหว่างการเป็นผู้บังคับการเรือคือการปฏิบัติหน้าท ่ ี
้
ู
้
ี
้
ื
้
ี
ั
ี
ดวยความเรยบรอย แตในทรรศนะของผเขยนแลวหนาท ี ่ ภาวะผนาของผบงคบการเรอ (ในทรรศนะของผเขยน)
้
ู
ั
ู
�
่
้
้
ู
้
ี
้
ื
ั
�
ู
ุ
ื
่
้
ี
ั
ี
่
ื
้
�
ทสาคญทสดของผบงคบการเรอคอทาใหเรอมความพรอม “ชาวเรือเท่านั้นที่จะรู้ว่าเรือแต่ละล�าเปรียบเสมือน
ั
ในการปฏิบัติการ ถ้าผู้บังคับการเรือหลีกเล่ยงภาระ กระจกเงาท่สะท้อนถึงอุปนิสัย และความสามารถ
ี
ี
�
ึ
่
่
ี
ในการฝึกทแน่นอนว่ามนมความเสยงปะปนอย่เสมอ ของคน ๆ หน่ง ซ่งก็คือผู้บังคับการเรือ สาหรับคนบกแล้ว
ึ
ี
ู
ั
ี
ี
ี
�
ก็ไม่น่าจะเป็นการทาหน้าท่ท่สมบูรณ์แบบ แต่คือการ มันยากที่จะเข้าใจ หรือแม้แต่พวกเราเองก็ตาม
�
ึ
ี
ผลักภาระและความเส่ยงท่จะเกิดอันตรายไปยังเรือและ เรือลาหน่งในทะเลเป็นเหมือนอีกโลกหน่ง ด้วย
ึ
ี
ี
ก�าลังพลประจ�าเรือที่อาจจ�าเป็นต้องท�าอะไรเสี่ยง ๆ โดย ธรรมชาติของการปฏิบัติการทางเรือท่ห่างไกลและยาวนาน
ิ
ั
�
ไม่ได้รับการฝึกท่เพียงพอ ดังน้นบนเรือของผู้เขียนจึงม ี ส่งผลให้อานาจและความรับผิดชอบอันย่งใหญ่ถูกมอบ
ี
�
ู
ี
ั
่
ื
ู
การฝึกเหตุฉุกเฉินเสมือนจริงบ่อย ๆ (จนหลายคนแอบบ่น) ให้ผ้ทได้รบเลอกให้เป็นผ้นาหน่วย - ผ้บงคบการเรอ -
ั
ู
ื
ั
ี
แต่ในท่สุดก็ทาให้ทุกคนรู้สึกเป็นเร่องธรรมดา ไม่ว่าจะเป็น ในช่วโมงท่วิกฤตท่สุดในทะเลมีคน ๆ หน่งท่ไม่
ึ
ี
ื
ั
�
ี
ี
ึ
สถานีรบ การปะทะฉุกเฉิน (Rapid reaction engagement) สามารถหันหน้าไปพ่งใครได้อีก เขาคนเดียวเท่าน้น
ั
�
�
ี
้
้
ชุดตรวจค้น คนตกนา ไฟไหม้ นาท่วม หางเสือขัดข้อง ฯลฯ ท่แบกรับความรับผิดชอบสูงสุดของความปลอดภัยในการ
�
ั
ี
“รบอย่างไรฝึกอย่างน้น” เป็นคากล่าวท่ผู้เขียน เดินเรือ ความแม่นยาในการใช้อาวุธ และประสิทธิภาพ
�
ั
ื
ั
ได้ยินต้งแต่เร่มปฏิบัติงานในเรือใหม่ ดังน้นเม่อมีโอกาส กลจักร เขาคือ - ผู้บังคับการเรือ - เขาคือ - เรือ -”
ิ
ี
�
เป็นผู้บังคับการเรือผู้เขียนจึงใช้โอกาสน้ดาเนินการให้เป็น - Joseph Conrad, “The Prestige,
ไปตามนั้นมากที่สุด เช่น ในการฝึกสถานีรบ หรือในการ Privilege and the Burden of Command
นาวิกศาสตร์ 23
ปีที่ ๑๐๔ เล่มที่ ๘ สิงหาคม ๒๕๖๔
