Page 34 - นาวิกศาสตร์ มกราคม ๒๕๖๕
P. 34
ี
รายงานสภาพอากาศที่ทันสมัยท่สุดของกองทัพอากาศ ไม่สามารถมองเห็นอะไรได้เลย”
�
ั
สหรัฐอเมริกาในขณะนั้น สถานการณ์ในขณะน้นทาให้นักบินมีทางเลือก
การพยากรณ์จึงเช่อถือได้ถูกต้องร้อยเปอร์เซนต์ ๓ หนทาง กล่าวคือ หนทางแรก นาเฮลิคอปเตอร์
�
ื
ี
ึ
ิ
มาโดยตลอดแต่ไม่มีใครเฉลียวใจเลยว่า ส่งท่หน่วย ไต่ข้นไปอยู่ในระยะสูง เพ่อหนีจาก “พายุทราย” แต่
ื
ี
พยากรณ์ทางอากาศไม่สามารถทานายได้ก็คือ ก็จะเส่ยงกับการถูกตรวจพบด้วยเรดาร์ของอิหร่าน
�
ึ
ื
“ปรากฏการณ์” ทางธรรมชาติซ่งอยู่นอกเหนือการ หนทางท่สอง นาเคร่องลงจอดรอให้พายุสงบเสียก่อนแล้ว
�
ี
ึ
ี
คาดเดา และเป็นปรากฏการณ์ท่เกิดข้นในภูมิประเทศ จึงจะเดินทางต่อ แต่หนทางนี้จะท�าให้เกิดปัญหาตามมา
ซึ่งมี “ลักษณะเฉพาะ” อย่างทะเลทราย ที่ฝ่ายอเมริกา สองประการ กล่าวคือ
มองข้ามไปอย่างไม่น่าเชื่อ “เวลา” ที่ก�าหนดไว้ในแผนจะคลาดเคลื่อนไปหมด
ั
ื
ี
ี
ี
และบัดน้ปรากฏการณ์ธรรมชาติท่ว่าได้อุบัติข้นกับ และท่อันตรายกว่าน้นก็คือ หากดับเคร่องแล้วนักบิน
ึ
ื
หมู่บินเฮลิคอปเตอร์ในปฏิบัติการ “อีเกิล คลอว์” ! จะไม่สามารถติดเคร่องได้อีก เพราะเฮลิคอปเตอร์
เบ้องหน้าของนักบินไม่ใช่ความมืดธรรมดา เพราะพวก “ซ สตัลเลียน” จาเป็นจะต้องใช้อุปกรณ์จากฐาน
ื
�
ี
�
เขามองเห็น “กาแพงเมฆ” ตระหง่านสูงข้นไปหลายพันฟุต ภาคพื้นดินเพื่อช่วยในการติดเครื่องยนต์
ึ
�
่
ในคร้งแรกนักบินอเมริกันคิดว่าเป็นกลุ่มเมฆตา ถึงแม้ว่าเฮลิคอปเตอร์แต่ละล�าจะมี “ขวดอากาศ”
ั
�
ื
บริเวณชายฝั่ง หรือท่รู้จักกันในนามของ “หมอกทะเล” สารองอยู่บนเคร่อง เพ่อเตรียมไว้เป็นอุปกรณ์พิเศษ
ี
ื
ื
แต่เม่อพิจารณาอีกท มันก็ไม่น่าจะเป็นไปได้ เพราะ สาหรับการติดเคร่อง เม่อเฮลิคอปเตอร์ลงจอดท ่ ี
�
ื
ื
ี
ี
ั
ั
ิ
ั
เมฆท่เห็นอยู่ไกลจากฝั่งทะเลหลายร้อยไมล์ และใน “เดทเสร์ท-วน” แต่มนอาจจะใช้ไม่ได้ผลหลงจาก
ข้อเท็จจริงปราการท่ขวางหน้าพวกเขาอยู่ก็ไม่ใช่หมอก เฮลิคอปเตอร์ต้องเผชิญกับสภาวะอากาศท่มีผงฝุ่น
ี
ี
ทะเลอย่างที่คิด เพราะสิ่งที่เฮลิคอปเตอร์ก�าลังบินเข้าหา และเม็ดทรายมากมายขนาดนี้
ี
มีชื่อเรียกในภาษาพื้นเมืองว่า “ฮาบูบ” (HABOOB) สาหรับ หนทางสุดท้าย ท่นักบินอเมริกันไม่อยาก
�
ี
นิยามของฮาบูบคือ ฝุ่นธุล และเม็ดทรายท่ถูกลมพาย ุ เลือกก็คือบิน “ฝ่าพายุ” ต่อไปตามแผนโดยไม่สนใจ
ี
ึ
หอบข้นไปในอากาศ แล้วเข้ารวมตัวกันเหมือนกลุ่มเมฆ กับอุปสรรคที่ขวางหน้า
ความสูงหลายพันฟุต และมีฐานกว้างหลายไมล์ ไม่ว่าจะเป็นด้วยโชคชะตา หรือด้วยความมุ่งมั่นอัน
ไม่เคยมีใครเตือนนักบินอเมริกันมาก่อนถึงส่งน่ากลัว น่ายกย่องของเหล่านักบินนาวิกโยธินก็ตาม ในท้ายที่สุด
ิ
ั
จากปรากฏการณ์ธรรมชาติเหล่านี้ แล้วหมู่บินเฮลิคอปเตอร์ท้งหมดก็ตัดสินใจลุยฝ่าพาย ุ
ื
เพ่อป้องกันเรดาร์ของฝ่ายอิหร่าน แผนการ ต่อไปยัง “เดทเสิร์ท-วัน” ตามแผนที่ก�าหนดไว้
จึงกาหนดให้นักบินเฮลิคอปเตอร์นาเคร่องลงไปอยู่ ตลอดเวลาน้น ผลกระทบอีกประการหน่งของ
�
ื
ั
�
ึ
ื
ี
ั
เหนือพ้นดินเพียง ๕๐ ฟุต แต่น่นกลับเป็นการบิน การบินฝ่าพายุทรายก็คือ ฝุ่นผง และเม็ดทรายท่ปลิวเข้ามา
ท่อันตรายมาก เพราะภายในพายุทรายท่เกิดข้นอย่าง ปะทะกับใบพัดเฮลิคอปเตอร์ ได้ทาให้เกิดประกายไฟ
ี
ี
ึ
�
ี
ี
ฉับพลัน ผงทรายจะหนาแน่นในบริเวณท่อยู่ใกล้กับ จนเป็นผลรบกวนอย่างมากกับนักบินท่ต้องสวมกล้อง
พื้นดินมากที่สุด มองกลางคืน ซึ่งไม่เคยเห็นภาพเช่นนี้มาก่อน
นักบินคนหนึ่งกล่าวในภายหลังว่า นักบินทุกนายจึงต้อง “เค้น” ความสามารถและ
ื
“ตอนท่เราพบฮาบูบ มันเหมือนกับเรากาลังบินอยู่ใน ศักยภาพทุกอย่างท่พวกเขามี เพ่อให้เฮลิคอปเตอร์ซ่ง ึ
ี
�
ี
ชามใส่นมซ่งทัศนวิสัยลดตากว่าศูนย์ แม้จะใช้กล้อง อยู่ในความควบคุมสามารถบินต่อไปได้ มันเป็นคร้งแรก
�
ั
่
ึ
ส่องกลางคืนตรวจการณ์ไปข้างหน้าก็ไร้ผล เพราะ ในชีวิตของพวกเขาท่ต้องบินในสภาวะท่ไม่สามารถ
ี
ี
นาวิกศาสตร์ 32
ปีที่ ๑๐๕ เล่มที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๕
