Page 15 - นาวิกศาสตร์ มีนาคม ๒๕๖๒

�
ั
้
�
ื
ปฏิบัติภารกิจได้อย่างมีประสิทธิภาพ กระน้นก็ตามแม้ เม่อขาดปืนบนดาดฟ้าเรือดานาจึงไม่สามารถยิงเตือน
ิ
ู
ิ
ั
การปรากฏของมันไม่มีใครร้ แล้วมนจะปฏบัตภารกิจ (Shot – across – the – bow) หรืออีกนัยหนึ่งขาด
�
้
�
ป้องปรามทางการทูตแบบเรือปืนได้อย่างไร หากเรือดานา ความสามารถสร้างความรุนแรงอย่างสมน�้าสมเนื้อ
่
�
บางคร้งจาเป็นต้องปรากฏตัวให้ฝ่ายตรงข้ามเห็น ซ่ง ึ ๓. การใช้อาวุธอานุภาพตาต่อเป้าท่จงใจ อาวุธ
ี
ั
�
้
แน่นอนว่าต้องช่งนาหนักว่าเป็นการสังเวยความได้เปรียบ ของเรือดานาในปัจจุบันเช่นตอร์ปิโดและอาวุธปล่อยครูซ
ั
�
�
�
้
ื
ิ
ึ
ทางยุทธวิธีหรือเพ่อแลกกับส่งหน่งส่งใดจากยุทธศาสตร์ (เช่น Tomahawk) ได้รับการออกแบบให้ยิงเป้าท ี ่
ิ
ี
ื
การทูต กินนาลึกและมีพ้นท่หน้าตัดเรดาร์ท่น่าพอใจ แต่ก็ไม่ใช่ว่า
ี
้
�
�
�
ี
้
ั
ื
๒. เรือดานามีอาวุธท่ไม่สมนาสมเน้อ หลง ต้องการให้ใช้ได้แก่ทุกเป้าท่เผชิญหน้าในสภาวะแวดล้อม
ี
้
�
�
ี
�
้
ั
ั
สงครามโลกคร้งท่ ๒ ปืนบนดาดฟ้าเรือดานาท้งท่ใช้ยิง ของการทูตทางเรือแบบบังคับ ในระหว่างสงคราม
ี
Iran – Iraq War และในสงครามอ่าวเปอร์เซีย กองทัพเรือ
สหรัฐอเมริกา ได้ยิงต่อสู้กับก�าลังรบทางเรือฝ่ายตรงข้าม
ซ่งเป็นเรือยนต์ติดท้าย น่เป็นตัวอย่างของเป้าท่ไม่
ึ
ี
ี
�
�
�
้
้
�
เหมาะสมสาหรับอาวุธของเรือดานา นอกจากน้นเรือดานา
�
ั
ไม่มีความสามารถโจมตีเป้าอากาศยานข้าศึกได้
้
เรือผิวนาและอากาศยาน (Flugabwehrkanone – Flak)
�
ไม่ปรากฏให้เห็นอีกต่อไป ขีดความสามารถในการรบท ่ ี
�
พอสมนาสมเน้อได้ถูกทดแทนด้วยการพัฒนาความ
ื
้
ิ
คล่องตัวในการดา การเพ่มความพยายามปรับปรุง
�
ความเร็วขณะดายังผลให้ตัวเรือมีรูปร่างเพรียวลมและ
�
ทาให้มี Freeboard (ระยะจากดาดฟ้าถึงเส้นแนวนา)
�
้
�
ึ
ส้นลง ซ่งยังผลให้การทรงตัวของเรือขณะอยู่ท่ผิวนาตา
่
�
ั
ี
�
้
ี
ื
�
�
และน่นหมายถึงอันตรายอย่างมากต่อกาลังพลท่อยู่ ๔. ความต้องการการส่อสารทาให้เส่ยงต่อการ
ั
ี
�
บนดาดฟ้าและหมดโอกาสใช้ปืน ปืนบนดาดฟ้ามีขีด ถูกตรวจจับได้ การส่อสารของเรือดานาใน mode
�
ื
้
ความสามารถจากัดในสภาวะแวดล้อมปัจจุบัน อาวุธของ การรับมีความน่าเชื่อถือสูง การส่งสัญญาณอิเล็กทรอนิกส์
�
ื
เรือดานาในปัจจุบันถูกออกแบบมาเพ่อสร้างความเสีย มีความน่าเช่อถือสูงเช่นกัน แต่อย่างไรก็ตามใน mode
้
�
ื
�
้
ี
ั
�
ื
�
้
�
หายให้มากท่สุดต่อเป้าพ้นนาและเรือดานา โดยไม่ต้อง การส่งโดยพนฐานแล้วต่างจากการรบเพราะทาให้ร้ว่า
ื
�
้
ู
�
�
�
้
�
�
ี
ิ
คานึงว่าเพียงตอร์ปิโดหรืออาวุธปล่อยนาวิถีเพียงลูกเดียว ผู้ส่งอยู่ตาบลท่ใด ย่งส่งบ่อยและนานเท่าใดเรือดานา
ี
จมเป้าได้ทุกเป้าทุกชนิด แต่มันคงเป็นไปได้ยากท่อาวุธ สร้างความเส่ยงต่อการถูกตรวจจับได้มากเท่าน้น
ี
ั
ี
ื
ชนิดเดียวสามารถยิงเป้าที่สมน�้าสมเนื้อได้ ซึ่งไม่ใช่วิธีการ การส่อสารท่มากซ่งเป็นปกติธรรมดาของสถานการณ์
ึ
�
�
้
ั
ที่การทูตทางเรือปรารถนาเสมอไป เพราะหากขาดอาวุธ ยามวิกฤติ แต่น่นเป็นการทาลายการซ่อนตัวของเรือดานา
�
�
ิ
ื
ั
ท่สมนาสมเน้ออาจน�าไปสู่การเร่มต้นสงครามโดยไม่ต้งใจ ท�าให้ภารกิจเกิดความเสี่ยงสูงขึ้น
้
ี
14 นาวิกศาสตร์ ปีที่ ๑๐๒ เล่มที่ ๓ ประจำ�เดือน มีน�คม ๒๕๖๒