Page 20 - นาวิกศาสตร์ มีนาคม ๒๕๖๒
P. 20
�
ื
้
ื
ั
เรือรบผิวนาได้รับการยอมรับว่าเป็นเคร่องมือช้นเลิศ ในระดับสากลในเร่องดังกล่าวหรือไม่ เพียงใด อย่างไร
(par excellence) สาหรับการทูตทางเรือแบบบังคับ ก็ดี การสรุปการเข้าใจโดยปริยายน้นบางคร้งอาจกลายเป็น
�
ั
ั
ื
ื
เน่องจากได้รับความเช่อถือ และมีการนาไปใช้อย่าง ธรรมเนียมปฏิบัติได้ เหตุผลอีกประการเป็นไปได้ว่า
�
ได้ผลดีมาแล้วในอดีต หากเรือรบไม่เคยยิงปืนแม้แต่ การมีส่วนร่วมของเรือดานาในบทบาทการทูตทางเรือ
�
�
้
ึ
นิดเดียวในสถานการณ์ก่อนสงครามปะทุ จึงไม่เป็น แบบบังคับโดยข้อเท็จจริงแล้วอาจปรากฏว่าเกิดข้นจริง
�
ี
�
ั
ี
ึ
ประเด็นสาคัญว่าเรือลาน้นมองเห็นได้หรือไม่ และไม่ม ี มากกว่าท่มีการรายงาน ซ่งในกรณีน้ข้อพิจารณาทางด้าน
ความหมายสาหรับการทูตทางเรือเท่าใดนัก ประเทศท ่ ี การทหารบางทีอาจเห็นว่ามีนาหนักมากกว่าคุณค่าของ
�
�
้
ั
ื
ตกเป็นเหย่อคงเห็นเป็นเพียงแค่เรือสีหมอกเท่าน้นจึง การทูตระยะสั้น ๆ หรือเป็นไปได้ง่าย ๆ ว่าการเกี่ยวข้อง
ี
ไม่ต้องกังวลใจนัก ลักษณะเช่นน้เหมือนกับสถานะของ ของเรือดานาถูกจากัดเฉพาะการใช้ป้องกันกาลังรบ
�
้
�
�
�
�
�
้
�
ั
เรือดานาอังกฤษก่อนเกิดความขัดแย้งกรณีหมู่เกาะ ของฝ่ายตนเท่าน้น ไม่มีเจตจานงให้คุณค่าต่อการทูตแบบ
ั
ฟอล์กแลนด์ ปี ค.ศ. ๑๙๘๒ จนกระท่งเกิดเหตุการณ์ บังคับใด ๆ ความคิดประเด็นหลังนี้พอยอมรับได้ถ้าหาก
ี
เรือดานาจึงได้รับการรับรู้ว่าเป็นเรือรบท่มีประโยชน์ในยาม ตัดสินกันว่าคุณค่าของการป้องปราม (เชิงป้องกัน) ของ
้
�
�
ั
�
�
ี
�
้
้
�
วิกฤติหรือยามสงครามเท่าน้น ความคิดของหลายคน เรือดานา (โดยเฉพาะเรือดานาโจมตี) ทาหน้าท่ป้องกัน
�
่
ั
็
ุ
เปนเชนนน อยางไรกตามภยคกคามทมองไมเหนไดกลาย หมวดเรือรบ (Battle Group) ซึ่งเป็นหน่วยแสดงก�าลัง
้
่
็
ี
็
่
่
้
ั
เป็นภัยท่น่าเช่อถือทันที หลังจากเรือดานาอังกฤษได้ ทางเรือที่ส�าคัญ
ี
้
�
�
ื
จมเรือลาดตระเวน General Belgrano ของอาร์เจนตินา
ี
ประเด็นสาคัญอยู่ท่ว่าขีดความสามารถและเจตนา
�
ทางการเมืองได้แสดงออกมาว่าจะใช้กาลังรบทางเรือ
�
�
ั
�
แบบจากัดต้องเกิดข้นก่อนท่กาลังรบน้นจะกลายเป็น
ึ
ี
ภัยคุกคามท่น่าเช่อถือได้ ขีดความสามารถเพ่อปฏิบัติการ
ื
ี
ื
ื
ึ
ั
อย่างรุนแรงซ่งได้แสดงให้เห็นน้น (ภายใต้เง่อนไขทาง
การทูตทางเรือแบบจ�ากัด) ต้องส�าคัญกว่าการยอมรับว่า
�
่
้
�
เรือดานามีขีดความสามารถเชิงบังคับแค่ระดับตากว่า
�
ความรุนแรงของการสู้รบในสงคราม หากการทูตโดยใช้
ุ
เรือดานาได้รับความน่าเช่อถือ ประเทศท่ถูกป้องปรามจะ เหตผลท่กล่าวมานต่างเสริมกันและกันได้อย่าง
ี
�
�
้
ื
ี
้
ี
้
ี
�
ี
�
้
�
มองเห็นทะเลว่างเปล่า แต่ยังกังวลต่อเรือดานาท่อาจ เหมาะเจาะ โดยข้อเท็จจริงแล้ว ถ้าหากเรือดานาเก่ยวข้อง
�
�
�
้
ดาอยู่ในสถานการณ์ก่อนสงครามปะทุ แต่หากเรือดานา กับการทูตทางเรืออย่างเป็นปกติแล้ว ธรรมชาติของ
�
ขาดความน่าเช่อถือทะเลท่มองเห็นว่างเปล่าไม่น่ากังวลนัก เรือดานาย่อมท�าให้การปฏิเสธดูน่าจะยอมรับฟังได้ ดังน้น
ั
ื
ี
�
้
�
ั
เอกสารเปิดด้านการทูตทางเรือท่มีการนามา ปัจจัยด้านความม่นคงของเหตุผลท่สองเกิดข้นจากการ
ี
ี
�
ึ
ถกแถลงกันเกี่ยวกับประเภทต่าง ๆ ของก�าลังรบทางเรือ รับรู้สอดคล้องกับเหตุผลข้อแรก แต่หากเป็นการสมคบคิด
ื
ึ
�
้
�
�
่
ี
ทนาไปใช้แต่น้อยมากทกล่าวถงเรอดานา คงเป็นด้วย เพื่อปฏิเสธคุณค่าที่แท้จริงของเรือด�าน�้าในบทบาทการทูต
่
ี
�
ี
เหตุผลท่เรือดานาไม่ค่อยเก่ยวข้องง่าย ๆ ในขอบเขต ทางเรือเพ่อเพียงทาให้ต่นเต้นซ่งเม่อสุดท้ายแล้วหลีกเล่ยง
ี
ื
้
�
�
ื
ื
ี
ึ
ี
�
�
�
ื
ท่กว้าง ซ่งมีนัยว่าความรู้สึกโดยท่วไปแล้วเรือดานา การใช้เรือดานาไม่พ้น (หรือเพ่อประโยชน์ทางด้านอ่น)
้
�
ั
้
ึ
ื
�
ไม่เหมาะบางประการกับภารกิจดังกล่าว แต่ก็ใช่ว่าเป็น กรอบของสมมติฐานไม่สามารถทาให้ดีข้นได้ น่มิใช่เป็น
ี
ึ
็
ิ
ฉันทามติระดับสากล น่าสงสัยอย่างยิ่งว่ามีการพูดคุยกัน ความพยายามสร้างทฤษฎีสมคบคด อย่างไรก็ดีมันกช ี ้
นาวิกศาสตร์ ปีที่ ๑๐๒ เล่มที่ ๓ ประจำ�เดือน มีน�คม ๒๕๖๒ 19

