Page 40 - Buku Siswa Bahasa Sunda Kelas 9_Neat

nyarieun batik jeung sapatu. Sapatu ti Sindangbarang dijual ka Pasar
Anyar Bogor jeung ka Pasar Pagi atawa Jatinegara, Jakarta. Tadina mah
kawilang loba anu nyaireun sapatu téh. Ngan tuluy malencar, muka usaha
di tempat séjén. Ari batik mah umumna sok dijarual di Sindangbarang
baé, ka wisatawan nu daratang ka dinya. Ieu batik tradisional nu henteu
ngagunakeun bahan kimia téh hargana kawilang mahal, baju upamana,
hargana bisa tepi ka 150 rébu.
Kasenian ogé dipiara. Barudak loba anu dialajar nabeuh gamelan
atawa tari. Saban malem minggu kolot-kolot sok nabeuh gamelan di Saung
Talu. Tapi kasenian nu kawilang unik mah nyaéta “parebut séeng”. Ieu
kasenian téh saenyana kaasup penca. Diayakeunana upama aya jajaka anu
rék ngalamar mojang. Tah, si jajaka téh kudu némbongkeun kamahéran
menca sarta kudu bisa ngarebut sééng ti hiji lalaki. Upama sééng bisa
karebut, mojang anu dipikahayang bisa dikawin. Tepi ka ayeuna éta
tradisi “parebut sééng” téh
masih aya. Ngan ayeuna
mah béda. Keurna sééng teu
bisa karebut, si jajaka angger
bisa ngalamar. Pangna kitu
lantaran kungsi aya kajadian
riributan ku sabab si jajaka
teu bisa ngarebut sééng sarta
teu bisa ngalamar mojang
anu dipikabogohna.

Batu nu dipelakkeun. Sumber: dokumen pribadi

Aya deui tradisi nu ahéng di Sindangbarang téh, nyaéta upacara
melak batu, anu ilahar sok disebut Makukeun. Ieu upacara téh ngaruntuy.
Dimitian ku Ngunduh Watu, nyaéta néangan atawa milihan batu di
walungan. Upama geus manggih, sok tuluy meuleum menyan sarta sasadu
ka lelembut nu ngageugeuh walungan yén éta batu téh rék dipindahkeun.
Batu anu dipilih téh batu anu teuas sarta alus rupana jeung wangunna.
Éta batu téh disebut Ungkal Biang (ungkal = batu, biang = indung), batu

30 Pamekar Diajar BASA SUNDA Pamekar Diajar BASA SUNDA 31

Pikeun Murid SMP/MTs Kelas IX Pikeun Murid SMP/MTs Kelas IX