Page 37 - Buku Siswa Bahasa Sunda Kelas 9_Neat

Kumaha kasang tukangna ieu kampung budaya Sindangbarang
téh?
Ceuk katerangan ti Ahmad Mikami Sumawijaya, nu kapapancénan
jadi Pupuhu Kampung, Kampung Sindangbarang téh geus aya ti jaman
Karajaan Pajajaran. Dina naskah Pantun Bogor ditétélakeun yén di ieu
kampung aya 33 pundén batu nu undak-undakan. Ieu pundén téh minangka
tempat paranti muja semédi urang Pajajaran. Rakéan Darmasiksa nu harita
nyekel kakawasaan di Pakuan Pajajaran, maréntahkeun sangkan nyieun
pundén batu di Sindangbarang. Dina carita pantun Bogor ditétélakeun;
“Ulah Sindangbarang geusan tata pangkat diganti deui. Sang Pamanah
Sang Darmajati, tanah lemah tutup bumi, tutup buana dat mulusna.”
Tina éta ungkara katémbong yén Sindangbarang téh dikaramatkeun,
dianggap tempat suci. Malah dianggap papayung buana sangka tetep
mulus rahayu.

Sumber: www.datasunda.com
Kampung Sindangbarang aya di wewengkon nu tanahna subur.
Ku sabab kitu hasil tatanén teu weléh cukul. Rahayat hirup tengtrem tur
raharja. Saban taun sok diayakeun upacara adat “Sérén Taun”. Minangka
tanda sukur ka Gusti Nu Maha Suci, ngeunaan hasil tatanén, sarta miharep
hasil nu leuwih punjul dina taun hareup. Tapi éta tradisi téh henteu
terus manjang. Kira-kira dina taun 70-an upacara “Sérén Taun” geus teu
dilaksanakeun deui, sarta imah-imah panggung mimiti lus-les laleungit.
Éta sababna pikeun ngariksa budaya titinggal karuhun, dina taun 2006

27
Pamekar Diajar BASA SUNDA
Pikeun Murid SMP/MTs Kelas IX