Page 83 - Buku Siswa Bahasa Sunda Kelas 9_Neat

Anis hideng mérésan simbut jeung bantal nu pasoléngkrah. Sanggeus
ka cai, solat subuh, duanana terus ka téras hareup. Kasampak Diran jeung
Emod keur tingsuruput nginum susu haneut.
“Kumaha ieu téh, pribumi nepi ka nembé garugah, kapiheulaan ku
sémah. Tuh, panonna gé barintit kénéh, Mod. Sidik kakara sibeungeut!”
cék Diran bari tutunjuk.
“Tong ngéra-ngéra kitu atuh!” Rina bareureuman.
“Ih, Emoood!” Anis ngoyag-ngoyag taktak Emod, terus nyidik-
nyidik beungeutna. “Mani asa sataun teu panggih jeung Emod. Kumaha
teu ku nanaon?”

“Henteu…tuh, awak uing jagjag kénéh..” cék Emod.
“Saha heula atuh nu manggihanana. Tah, ieu yeuh!” cék Diran bari
nepak dadana.
“Enya kitu Diran anu manggihan Emod téh?” Rina neuteup ka
Emod.
“Enya kituh, Mod. Engké ku uing dibéré tas anyar lamun manéh
nyebut enya..”
“Héhéhé, enya.”
“Lah, teu percaya,” cék Anis. “Mun bener gé kapanggih ku Diran,
moal kudu muruhan sagala ngarah Emod nyebut enya…”
“Kumaha dongéngna, Mod? Rina panasaran yeuh…”
“Cik piring goréng pisang kadieukeun heula…”
“Keur naon?” Anis kerung.
“Étah bet nanya keur naon. Rék dipindahkeun ka jero beuteung!”
“Rék mindahkeun piring ka jero beuteung? Duh, ulah, Mod, paur,
kajaba mun rék sulap!”
“Lain piringna Nis, tapi pisangna. Emh.. kieu yeuh caritana mah…”

Basa dititah motokopi téa, ngadadak uing hayang kahampangan.
Mani teu kuat. Berengbeng wéh ka WC heula. Ku lantaran sieun
kabaseuhan, keretas nu rék difotokopi téh ku uing diselapkeun heula
kana kastop nu napel dina panto WC.
Bérés kahampangan uing kaluar. Kasampak deukeut WC aya
lalaki ngajanteng duaan, langsung nyampeurkeun ka uing. Nu hiji maké
kacamata, nu hiji deui rada pendék. Duanana maké baju kantoran, maké
dasi sagala.

73
Pamekar Diajar BASA SUNDA
Pikeun Murid SMP/MTs Kelas IX