Page 53 - สอนสนุก สร้างสุข สไตล์สาธิตปทุมวัน เล่ม 4
P. 53
“Ê͹ʹء ÊÃéÒ§ÊØ¢ ÊäµÅìÊÒ¸Ôµ (»·ØÁÇѹ) àÅèÁ 4”
จากข้อความดังกล่าวทำให้เรียนรู้ได้ว่า การเรียนการสอนที่เน้น
ผู้เรียนเป็นสำคัญ เป็นการเรียนการสอนที่สอนให้ทำมากกว่าสอนให้จำ
สอนให้แย้งมากกว่าสอนให้เชื่อ สอนกระบวนการแสวงหาความรู้มากกว่า
สอนเนื้อหา สอนตามความสนใจของผู้เรียนมากกว่าสอนตามใจผู้สอน
หรือย้อนกลับไปในอดีต เมื่อวัยเด็กจะพบว่าผลงานนักเรียนติดอยู่บน
ปลายไม้เรียวเมื่อครูสอนหน้าชั้นเรียน นักเรียนนั่งเรียนอย่างเงียบกริบ
กิจกรรมการเรียนการสอนไม่ซับซ้อน มีวลีมาถึงปัจจุบัน “เลข คิด เลิก” ไม่
มีกลุ่มสาระการเรียนรู้ ครูเป็นผู้มอบความรู้จากตำราให้แก่นักเรียน
ซึ่งเป็นส่วนเล็กน้อยในชีวิตของเขา แม้นักเรียนจะมีความรู้มากน้อยเพียงใด
ใช่ว่าจะประสบความสำเร็จทุกประการ เพราะความรู้ที่ได้รับครูเป็นผู้
หยิบยื่นให้ หรืออาจเกือบถึงยัดเยียดโดยอาศัยความปรารถนาดีที่มากเกิน
ความจำเป็นของชีวิตและวัย นักเรียนไม่มีโอกาสแสดงความคิดในสิ่งที่
ตนเองอยากรู้ อยากเห็น หรืออยากทำ
ดังนั้น จะทำอย่างไรให้ผู้สอนได้ปรับเปลี่ยนวิธีการจัดการเรียนรู้
ที่อิงมาตรฐานของหลักสูตรและเน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ การปรับเปลี่ยน
พฤติกรรมเป็นเรื่องที่ไม่ง่ายนัก แต่ใช่จะหมดหนทาง หน่วยงานที่รับผิดชอบ
ดูแลการศึกษาพยายามสรรหาวิธีการที่เหมาะสม เพื่อให้ผู้สอนปฏิบัติ
หน้าที่ในชั้นเรียน ได้พัฒนาตนเอง เช่น การผลิตตำรา การสร้างสื่อการเรียนรู้
การเผยแพร่เอกสารวิชาการ การจัดอบรมสัมมนา การนิเทศและการสนับสนุน
หลากหลายรูปแบบ หากผู้สอนได้รับความรู้โดยวิธีการใฝ่รู้ ใฝ่เรียน
ด้วยตนเอง ย่อมนำมาซึ่งขั้นตอนและวิธีการที่จะพัฒนากิจกรรม
การเรียนรู้ในที่สุด ขอเสนอแนะการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการเรียน
การสอนของผู้สอน ไว้ 2 พฤติกรรม คือ
