Page 166 - physics6
P. 166

152  ฟิสิกส์ เล่ม 6      ฟิสิกส์ เล่ม 6                บทที่ 20 | ฟิสิกส์นิวเคลียร์และฟิสิกส์อนุภาค  153




                                                                              ั
             ครูให้นักเรียนศึกษา ความสัมพันธ์ระหว่างกัมมันตภาพกับค่าคงตัวการสลาย จากน้น อภิปรายร่วมกัน
         จนสรุปได้สมการ (20.8) ตามรายละเอียดในหนังสือเรียน

             ครูให้นักเรียนศึกษาตัวอย่าง 20.6 และ 20.7 จากนั้น ให้นักเรียนตอบคำาถามตรวจสอบความเข้าใจ
         20.2 ข้อ 5  6  7 และ 8 และทำาแบบฝึกหัด 20.2 ข้อ 4. ทั้งนี้ อาจมีการเฉลยคำาตอบและอภิปรายคำาตอบ
         ร่วมกัน



            ความรู้เพิ่มเติมสำาหรับครู



            หน่วยวัดรังสี
                การพิจารณาว่า  รังสีจากธาตุกัมมันตรังสีจำานวนหนึ่งมีปริมาณของมากน้อยเพียงใด  อาจ
            พิจารณาได้  2  วิธี  วิธีแรกคือ  พิจารณาจากอัตราการสลายหรือที่เรียกว่า  กัมมันตภาพ  (activity)
            ของธาตุกัมมันตรังสีจำานวนนั้น ธาตุจำานวนหนึ่งที่มีกัมมันตภาพสูง ย่อมให้ปริมาณรังสีมากกว่าธาตุ
            อีกจำานวนหนึ่งที่มีกัมมันตภาพต่ำาในช่วงเวลาเท่ากัน  อีกวิธีหนึ่งพิจารณาจากการเปลี่ยนแปลงของ

            สิ่งแวดล้อมหรือสิ่งมีชีวิตเมื่อได้รับรังสี เช่น เมื่อให้รังสีนั้นผ่านเข้าไปในอากาศจะทำาให้อากาศแตก
            ตัวเป็นไอออนมากน้อยเพียงใด  วิธีนี้จะมีความสัมพันธ์กับปริมาณรังสีที่ธาตุกัมมันตรังสีนั้นแผ่ออก
            มาโดยตรง จึงเรียกว่า ปริมาณการได้รับรังสี (radiation dose) หน่วยการวัดปริมาณรังสีจึงจำาแนก

            ออกเป็น 2 หน่วยคือ
            ก.  หน่วยของกัมมันตภาพ (activity units) ได้แก่
                    ี
                คูร (Ci) เป็นหน่วยแรกที่ใช้วัดกัมมันตภาพ กำาหนดว่า 1 คูรี คือ กัมมันตภาพของ
                                                     10
            เรเดียม –226 มวล 1 กรัม ซึ่งมีการสลาย 3.7 × 10  นิวเคลียสต่อวินาที
                                                 10
                                  1 Ci  =  3.7 × 10  s -1
                เบ็กเคอเรล (Bq) เป็นหน่วยมาตรฐานในระบบ เอสไอ กำาหนดว่า 1 เบ็กเคอเรลเท่ากับอัตรา
            การสลายของนิวเคลียส 1 นิวเคลียสต่อวินาที หรือ 1 disintegration per second (dps)
                                            -1
                                  1Bq  =  1 s   =  1 dps
            ข.  หน่วยของปริมาณการได้รับรังสี (radiation dose units) อาจแบ่งได้เป็น 3 ประเภท ดังนี้
                1.  ปริมาณรังสีที่ทำาให้อากาศแตกตัว (exposure dose) เป็นหน่วยที่กำาหนดขึ้นโดยการวัด
                  ปริมาณการแตกตัวเป็นไอออนของอากาศเมื่อได้รับรังสี ซึ่งในอดีต หน่วยที่ใช้คือ เรนตเกน
                                                                                   ิ
                                                                                      ์
                  (R) โดยกาหนดว่า 1 เรินต์เกน คือปริมาณรังสีเอกซ์หรือรังสีแกมมาท่สามารถทาให้อากาศ
                            ำ
                                                                                ำ
                                                                         ี
                  แห้งปริมาตร 1 ลูกบาศก์เซนติเมตร ที่ S.T.P แตกตัวเป็นไอออนที่มีประจุไฟฟ้า
                              -10
                  3.33 × 10  คูลอมบ์ ในปัจจุบันในระบบเอสไอ หน่วยที่ใช้ระบุปริมาณรังสีที่ทำาให้
                  อากาศแตกตัว คือ คูลอมบ์ต่อกิโลกรัม (C/kg)


                                                          สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี
   161   162   163   164   165   166   167   168   169   170   171