Page 15 - ภาพรวมการศึกษาภาษาไทยถิ่นใต้ ผศ.ดร.ตามใจ (1)
P. 15

วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์     15

                                                ภาพรวมการศึกษาภาษาไทยถิ่นใต้



                                                                   ่
                                       ั
                                     ่
                                                     ่
                       ิ
                                               ี
                                               ้
                                                 ิ
                    �
                 ่
                                                           ่
                 ี
           ทศทางทจะดาเนนไปในอนาคตไดอยางชดเจน ดงน เดมพบวาแนวแบงเขตระหวางภาษาไทย
            ิ
                                             ั
                                   ้
            ิ
            ่
                                                          ี
                                                         ี
                                         ่
                                                                         ั
                                                           ั
                                                 ั
               ้
                          ิ
                          ่
                                              ั
                                 ่
                                                                    ี
                                 ู
                                                                           ์
                                                             ์
           ถนใตและภาษาไทยถนกลางอยทางตอนลางของจงหวดประจวบครขนธ (เกศมณ เทพวลย,
                                           ุ
                                                       ้
                                                        ่
                                     ั
                                                   ่
                                                                    ้
           2526; วรรณพร ทองมาก, 2526) ดงนันในยคแรกจงกลาวไดวาภาษาไทยถินใตคอภาษาที ่
                                       ้
                                                ึ
                                                                 ่
                                                                     ื
                   ่
                                                                   ั
                   ี
                                   ั
                                                                ั
                          ่
                          ู
                                ั
                                            ั
                      ั
                                                                           ้
             ้
           ใชโดยคนทอาศยอยใน 15 จงหวด (1 จงหวดในภาคกลาง  และ 14 จงหวดในภาคใต)
                                         ั
                                              ้
           ในเวลาตอมาการศกษาประเด็นนไดประยกต์เขากบแนวคิดทางภาษาศาสตรสงคม จึงม ี
                                          ุ
                                                ั
                                                                    ั
                                                                   ์
                         ึ
                                    ี
                                    ้
                                      ้
                  ่
                          ิ
           การตรวจสอบโดยเพมปัจจัยทางสังคมเข้ามาในการศึกษา ประกอบกับเวลาท่ผ่านไปกว่า
                          ่
                                                                   ี
                                                       ้
                      ุ
                            ่
                                                                      ี
                                   ่
                  ็
                                                           ้
                                                                         ์
                                                           ึ
                        ้
                                                                     ี
                                         ่
                                                                       ั
           10 ป เปนเหตใหพบวา แนวแบงเขตเคลอนตวลงไปทางใตมากขน (ประจวบครขนธ >
                                         ื
               ี
                                             ั
                              ์
                                    ่
                                              ั
                                 ี
                                                           ็
                                                             ่
           ชมพร / ระนอง / สราษฎรธาน) อยางไรกตาม นกวชาการบางคนเหนวาแนวแบงเขตภาษา
                         ุ
                                                                    ่
                                         ็
            ุ
                                                ิ
                                                  ื
                                                     ุ
                                    ้
                                                                         �
                                  ุ
                                            ั
                                    ื
            ี
                                       ี
           มความหลากหลายและครอบคลมพนทหลายจงหวด เรองสข คงทอง (2549) จงเสนอคาวา
                                       ่
                                                                          ่
                                                                   ึ
                                               ั
                                                                        ่
                                            ่
                                            ี
                                        ้
                 ั
                                           ่
                                        ื
                                                       ่
                                                       ิ
                                           ี
                      ี
                                ึ
                                ่
                                              ้
                                      ึ
                      ่
           “เขตปรบเปลยนภาษา” ซงหมายถงพนททใชภาษาไทยถนกลางและภาษาไทยถนใต     ้
                                                                        ิ
                                           ็
                                                                        ึ
                                                   ื
                 ั
                         ็
                                                     ั
           ปะปนกน อาจเปนการปะปนกนในประเดนเสยงหรอศพทกได ในอนาคตการศกษา
                                                        ์
                                                         ็
                                                           ้
                                              ี
                                   ั
             ี
             ่
                                 ื
                                    �
           เกยวกบการแปรของภาษาเพอนามาระบุแนวแบงเขตระหว่างภาษาไทยถนกลางและ
                                                ่
                                 ่
                                                                   ่
                                                                   ิ
                ั
                                                  ั
                                                ี
                                                                       ิ
                       ้
                                                            ่
                                                                  ้
                      ้
                   ่
                                ่
                                                               ็
           ภาษาไทยถินใตนัน ผูวจยคดวาในระยะ 10 – 20 ป หลงจากนี้ คงไมจ�าเปนตองด�าเนนการ
                            ั
                          ้
                           ิ
                              ิ
                                                 ้
                                                               ั
                                                                        ็
             ่
             ิ
                                                        ี
                                                        ่
           เพมเตม เนองจากงานวจยทเกดขนแลวหลายเรองใหคาตอบทคอนขางชดเจนและเปนไป
                    ื
                    ่
                                                   �
                                                         ่
                ิ
                            ิ
                                              ื
                                 ิ
                                ่
                                              ่
                                    ึ
                                       ้
                                                             ้
                                    ้
                                ี
                             ั
                                                   ี
           ในทศทางเดียวกน คอ แนวแบงเขตปรากฏชัดมากทสุดบรเวณทเปน “จงหวดรอยตอ
                                                   ่
                                                                     ั
                                                                          ่
                                                           ี
              ิ
                           ื
                                                           ่
                                                             ็
                        ั
                                   ่
                                                       ิ
                                                                  ั
                                                                   ่
                                           ั
           ระหวางภาคกลางกบภาคใต” (ประจวบครขนธ ชมพร ระนอง) หากจะมการเพิมปจจยทาง
                                         ี
                                                                       ั
                               ้
                                             ์
                                                                     ั
                         ั
               ่
                                         ี
                                              ุ
                                                              ี
                                     ็
                                ้
                                            ่
                                         ่
                              ้
            ั
           สงคมขึนมาในการศกษา ขอคนพบกคงไมเปลียนไปเทาใดนก
                         ึ
                ้
                                                 ่
                                                     ั
                  ข. การแปรระหว่างภาษาไทยถิ่นใต้
                       ่
                         ั
                                                  ่
                                                              ่
                            ั
                                                                 ่
                     หนึงจงหวด การศกษาลกษณะทางภาษารวมกบปจจยถินทีอยแสดงใหเหนวา ่
                                                      ั
                                                        ั
                                                                 ู
                                                                        ็
                                                                       ้
                                 ึ
                                                            ่
                                      ั
                                                          ั
                   ี
           คนท่มีถ่นท่อยู่แตกต่างกันน้นใช้ภาษาเหมือนหรือแตกต่างกันอย่างไร หากเหมือนกันก็จะ
               ี
                 ิ
                               ั
                                                     �
            �
           จาแนกเป็นเขตภาษาเดียวกัน หากแตกต่างกันก็จะจาแนกเป็นคนละเขตภาษากัน
           นอกจากน้ยังสามารถตีความเพ่มเติมได้ว่า พ้นท่ท่ใช้ภาษาคล้ายคลึงกันย่อมมีความ
                                                  ี
                                                ี
                                              ื
                                   ิ
                   ี
                                                           �
           สัมพันธ์ทางเช้อสายใกล้ชิดกันมากกว่า เช่น เสียงท่ปรากฏไม่สมาเสมอในสิบส่จังหวัด
                                                                      ี
                                                           ่
                      ื
                                                  ี
                                         �
                    ั
                               ี
           เสียงเหล่าน้นเป็นประเด็นท่นักวิชาการนามาศึกษาว่ามีการแปรอย่างไร เพ่อนาข้อค้นพบ
                                                                   �
                                                                 ื
                           ์
                                    ้
                                       ่
                     ็
           เหลานันมาเปนเกณฑิในการลากเสนแบงเขตภาษา เชน ภาษาไทยถินนครศรธรรมราชแบง ่
              ่
                ้
                                                 ่
                                                           ่
                                                                  ี
                                                             ์
           ออกเป็นสองเขตตามการแปรของพยัญชนะต้น // (จเรวัฒน เจริญรูป, 2548)
           แตแบงออกเปนสามเขตตามการแปรของพยญชนะทาย // (จรยา สมนก, 2525)  สวน
             ่
                                           ั
                                                 ้
                                                                         ่
                                                         ิ
                     ็
                                                                ึ
                ่
   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20