Page 67 - การวิเคราะห์อภิปรัชญาที่ปรากฎในสารัตถะแห่งคัมภีร์มิลินทปัญหา
P. 67

๕๓


                                 ขันธ์ ๕ นี้ในอภิธรรมลดลงเหลือ ๓ กลุ่ม คือ จิต เจตสิก รูป ซึ่งเทียบ กันได้ดังนี้ วิญญาณ
                       ขันธ์ได้แก่ จิต เวทนาขันธ์ สัญญาขันธ์และสังขารขันธ์ได้แก่  เจตสิก และรูปขันธ์ได้แก่ รูป บางครั้ง

                       ท่านย่อขันธ์ ๕ ลงเหลือ ๒ ส่วน คือ นามและรูป โดยรวมเรียกเวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณว่า
                                               ๖๑
                       นาม และ เรียกรูปขันธ์ว่า รูป

                                 ในงานวิจัยนี้ผู้วิจัยมุ่งจะวิจัยถึงปรมัตถสัจจะที่เกี่ยวข้องกับ จิต เจตสิก รูป นิพพาน เพอ
                                                                                                        ื่
                       น าข้อมูลที่ได้นี้ไปเป็นเครื่องมือในการวิเคราะห์ในการถามตอบระหว่างพระเจ้ามิลินท์ และพระนาค

                       เสน ในคัมภีร์มิลินทปัญหาที่มีเนื้อหาในการถามตอบเกี่ยวข้องกับจิต เจตสิก รูป นิพพาน ผู้วิจัยจึงขอ

                       น าเสนอสารัตถะแห่งปรมัตถธรรมทั้ง ๔ นั้นเพอเป็นแนวในการวิเคราะห์ในบทที่ ๓ ว่ามีเนื้อหา
                                                               ื่
                       สอดคล้องตรงกันหรือไม่และเนื้อหาสารัตถะแห่งปรมัตถธรรม มีดังต่อไปนี้


                                 ๑. จิต

                                 จิตเป็นสภาวะรับรู้อารมณ์ที่มีความหมายครอบคลุมถึงจิตทุกดวงทั้งที่เป็น กุศลจิต อกุศล

                       จิต และอัพยากตจิต ซึ่งผู้วิจัยได้จ าแนกประเด็นเพื่อการวิจัยไว้ดังนี้

                                 ๑.๑ ความหมายของจิต

                                 ค าว่า จิต มโน วิญญาณ ที่ปรากฏในพระไตรปิฎก พระพทธเจ้าทรงใช้ในความหมาย
                                                                                  ุ
                       เดียวกัน ดังพทธพจน์ว่า ภิกษุทั้งหลาย ธรรมชาติใดที่เรียกว่า จิตบ้าง มโน บ้าง วิญญาณบ้าง การที่
                                  ุ
                                                                          ้
                       ปุถุชนผู้มิได้เรียนรู้จะพึ่งเบื่อหน่าย คลายความยินดีหรือ หลุดพนในธรรมชาตินั้น (ย่อมเป็นไปไม่ได้) ๖๒
                                                                                                        ๖๓
                       ในความหมายของจิตสรุปได้ว่า จิต หมายถึง ธรรมชาติที่คิดอารมณ์ (อารมฺมณ  จินเตตีติ จิตต )
                                                                       ิ
                       อารมณ์ได้แก่ สิ่งที่จิตคิดถึงเป็นที่ยึดหน่วงของจิต (อาลมฺพตพพ)  มี ๖ ประเภท คือ รูป เสียง กลิ่น
                                                                            ๖๔

                                                                          ฺ
                                                   ์
                       รส สัมผัส และธรรมารมณ์ อารมณเป็นปัจจัยส าคัญของการเกิดขึ้นของจิตแต่ละขณะ  ถ้าไม่มีอารมณ์
                       ส าหรับคิด จิตก็เกิดไม่ได้ บางครั้งจิตอาจคิดถึงความว่าง คือนิพพาน ความว่างหรือนิพพานก็เป็น
                       อารมณ์ของจิต อย่างไรก็ตาม อารมณ์ไม่ใช่ปัจจัยเดียวที่ท าให้จิตเกิด จิตหรือวิญญาณอาศัยปัจจัย
                                                                                            ๖๕
                       หลายประการเกิดขึ้น พระพทธเจ้าตรัสว่า วิญญาณ อาศัยปัจจัยประชุมกันเกิดขึ้น มีค าอธิบายว่า
                                              ุ







                                 ๖๑ มหามกุฏราชวิทยาลัย, วิสุทธิมรรคฉบับบาลี ภาค ๓, หน้า ๒๑๐.
                                 ๖๒ ส .นิ. (ไทย) ๑๖/๖๑/๑๑๓.

                                 ๖๓  Mererk. Prayoon.op.cit. p. 129.
                                 ๖๔  Ibid, p. 131.
                                 ๖๕ ม.ม.(ไทย) ๑๒/๓๐๘/๔๑๙.
   62   63   64   65   66   67   68   69   70   71   72