Page 72 - การวิเคราะห์อภิปรัชญาที่ปรากฎในสารัตถะแห่งคัมภีร์มิลินทปัญหา
P. 72

๕๘


                                    (๒) มหาวิบากจิต หมายถึง จิตที่เป็นผลของมหากุศลจิตโดยตรง เพราะเมื่อว่าโดย
                       เวทนาสัมโยคะและสังขารแล้วเหมือนกันทุกประการ กล่าว คือ มหากุศลจิตที่บริบูรณ์ด้วยเจตนาทั้ง ๓

                                                                         ๗๖
                       กาล ประกอบด้วย ปุพพเจตนา มุญจนเจตนา และอปรเจตนา
                                    (๓) มหากิริยาจิต หมายถึง จิตที่เป็นมหากุศล ที่เกิดขึ้นในบุคคลที่เป็นอรหันต์

                       กล่าว คือ มหากิริยาจิตนี้ ได้แก่ มหากุศลจิตนั้นเองเพราะเมื่อว่าโดยชื่อและสภาพแล้วเหมือน
                       มหากุศลจิตทุกประการการกระท า การพูด การคิด ของพระอรหันต์จึงไม่เป็นเหตุที่จะส่งผลเป็น

                                                                                           ๗๗
                                                         ื่
                       วิบากให้เกิดในภพใหม่ต่อไปแต่เป็นไปเพอกระท ากิจนั้น ๆ ให้ส าเร็จลงได้เท่านั้น
                                 ๒) รูปาวจรจิต ๑๕ ดวงหมายถึง จิตที่มีความเกี่ยวข้องกับอารมณ์ที่เป็นรูปวัตถุ ได้แก่

                              ี่
                                        ั
                                                                                 ึ
                                                                                              ์
                       อารมณ์ทเกี่ยวเนื่องกบรูปฌานและความเป็นรูปภพหรือรูปพรหม รวมถงบัญญัติอารมณที่เป็นอารมณ์
                       ของรูปาวจรจิตนั้น หมายถึงรูปาวจรจิตที่เกิดขึ้นโดยการเจริญสมถกรรมฐานที่มีรูปบัญญัติเป็นอารมณ์
                       มีกสิณ เป็นต้นจนสภาพจิตมีความสงบระงับประณตขึ้นตามล าดับและเข้าถงความแนบแน่นในอารมณ์
                                                                                    ึ
                                                                ี
                       เดียวเป็นอัปปนาสมาธิ
                                         ๗๘
                                 ๓) อรูปาวจรจิต ๑๒ ดวงเป็นสภาพจิตที่เกี่ยวข้องกับการรับอรูปวัตถุ คืออารมณ์ที่

                       เกี่ยวข้องกับสภาพที่ไม่มีรูปหรืออรูปฌาน และอรูปภพ คือความเป็นอรูปพรหมหรือเป็นสภาพจิตที่
                                                                                      ี
                                                                                                    ุ
                       เกิดขึ้นโดยการเจริญสมถกรรมฐานที่มีรูปกรรมฐานเป็นอารมณ์ องค์ฌานมีเพยง ๒ อย่าง คืออเบกขา
                       และเอกัคคตา ได้แก่  กสิณุคฆาฏิมากาสบัญญัติ อากาสานัญจายนนิมิต นัตถิภาวบัญญัติ และอา

                                                                                                       ั
                       กิญจัญญายตนนิมิต ตามล าดับของอรูปฌาน ๔ จนเข้าถึงความแนบแน่นในอารมณ์อย่างยิ่งเป็นอปป
                       นาสมาธิ จัดป็นอปปนาจิตหรือฌานจิต ที่มีสภาพหนักแน่นมั่นคงกว่ารูปาวจรจิต เรียกว่า อาเนญชจิต
                                     ั
                                                                      ่
                       แปลว่า จิตที่ก าลังหนักแน่นไม่หวั่นไหว มี ๑๒ ดวง ได้แก  อรูปาวจรกุศลจิต ๔ อรูปาวจรวิบากจิต ๔
                                        ๗๙
                       อรูปาวจรกิริยาจิต ๔
















                                 ๗๖ เรื่องเดียวกัน, หน้า ๒๐๑.

                                 ๗๗ อ้างแล้ว.
                                 ๗๘ อภิ.สง. (บาลี) ๓๔/๑๔๑๘/๓๑๓, อภิ.สง. (ไทย) ๓๔/๑๔๑๘/๓๕๐.
                                                               ฺ
                                       ฺ
                                 ๗๙ อ้างแล้ว.
   67   68   69   70   71   72   73   74   75   76   77