Page 91 - การวิเคราะห์อภิปรัชญาที่ปรากฎในสารัตถะแห่งคัมภีร์มิลินทปัญหา
P. 91

๗๐


                                                                                         ิ
                       ความหลับดุจลิงครอบง าจึงฝันสมจริงดังค าที่พระนาคเสนเถระกล่าวไว้ว่ามหาบพตรคนถูกความหลับ
                                             ๘
                       ดุจลิงหลับครอบง าจึงฝันแล

                                 ๒)ในอรรถกถาพระสูตร

                                 อมพฏฐสูตรกล่าวถึงอมพฏฐมาณพเห็นมหาปุริสลักษณะ๓๒ประการของพระพทธเจ้า
                                                                                                    ุ
                                                   ั
                                                      ั
                                  ั
                                     ั
                                                                     ั
                       แล้วแต่มีความสงสัยใน๒ประการ คือคุยหะเร้นอยู่ในฝักกบพระชิวหาใหญ่จึงไม่เชื่อและไม่เลื่อมใสพระ
                                                                                   ั
                                           ิ
                       พทธองค์จึงทรงบันดาลอทธาภิสงขารให้อมพฏฐมาณพได้เห็นพระคุยหะอนเร้นอยู่ในฝักและทรงแลบ
                        ุ
                                                            ั
                                                         ั
                       พระชิวหาสอดเข้าช่องพระกรรณทั้ง๒กลับไปกลับมาสอดเข้าพระนาสิกทั้ง๒กลับไปกลับมาแผ่ปิดจน
                       มิดมณฑลพระนลาตส่วนอรรถกถาอมพฏฐสูตรได้กล่าวอางคัมภีร์มิลินทปัญหาดังข้อความว่า “ข้อนี้
                                                                      ้
                                                        ั
                                                     ั
                       พระนาคเสนเถระถูกพระเจ้ามิลินท์ตรัสถามว่าข้าแต่พระนาคเสนผู้เจริญพระผู้มีพระภาคเจ้าทรง
                                                                                                 ิ
                       กระท าสิ่งที่ทาได้ยากหรือดังนี้ได้กล่าวไว้แล้วฯพระนาคเสนเถระกราบทูลว่าข้าแต่มหาบพตรทรงท า
                       อะไรหรือฯพระเจ้ามิลินท์ตรัสว่าข้าแต่ท่านผู้เจริญพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงโอกาสที่มหาชนเขาถอ
                                                                                                        ื
                                         ั
                       ว่าเป็นความอายแก่อนเตวาสิกของพรหมายุพราหมณ์แก่พราหมณ์๑๖คนผู้เป็นอันเตวาสิกของ
                       พราหมณ์อตตระ และของพราหมณ์พาวรีและแก่มาณพ๓๐๐คนผู้เป็นอันเตวาสิกของเส
                                 ุ
                       ลพราหมณ์ฯ
                                 พระนาคเสนกราบทูลว่าข้าแต่มหาบพิตรพระผู้มีพระภาคเจ้ามิได้ทรงแสดงพระคุยหะพระ

                                                                               ี
                       ผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงพระฉายาทรงบันดาลด้วยพระฤทธิ์แสดงเพยงพระรูปเป็นเงา ๆยังทรงนุ่งผ้า
                       สบงอยู่ยังทรงคาดรัดประคดอยู่และยังทรงห่มผ้าจีวรอยู่มหาบพตรฯพระเจ้ามิลินท์เมื่อเห็นพระฉายา
                                                                           ิ
                       แล้วก็เป็นอนเห็นพระคุยหะด้วยใช่ไหมขอรับฯพระนาคเสนข้อนั้นยกไว้เถิดสัตว์ผู้เห็นหทัยรูปแล้วรู้ได้
                                ั
                       พงมีพระสัมมาสัมพทธเจ้าก็พงน าพระหทัยมังสะออกมาแสดงพระเจ้ามิลินท์ท่านนาคเสนขอรับท่าน
                                               ึ
                                       ุ
                        ึ
                       พูดถูกต้องแล้วฯ
                                    ๙
                                 อรรถกถาพรหมายุสูตรได้กล่าวอางการบันดาลอทธาภิสังขารเห็นปานนั้นแก่พวก
                                                                            ิ
                                                              ้
                                                                                    ้
                       พราหมณ์ศิษย์ของพาวรีแก่มาณพและศิษย์ของเสลพราหมณ์ได้กล่าวอางคัมภีร์มิลินทปัญหาดัง
                       ข้อความว่า









                                 ๘ มหามกุฎราชวิทยาลัย, พระวินัยและอรรถกถาแปลมหาวิภังค์เล่ม๑ภาค๓, พิมพ์ครั้งที่ ,
                                                                                                        ๔
                       (กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย, ๒๕๔๓), หน้า๑๐๔.
                                 ๙ มหามกุฎราชวิทยาลัย, พระสูตรและอรรถกถาแปลทีฆนิกายสีลขันธวรรคเล่ม๑ภาค๑, พิมพ์ครั้งที่

                       ๔, (กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย, ๒๕๔๓), หน้า๕๘๒.
   86   87   88   89   90   91   92   93   94   95   96