Page 26 - ประวัติศาสตร์วิทยาศาสตร์
P. 26

History of Science                                       25



                                                 ่
                     กำยภำพ ใกล้เคียงกับวิทยำศำสตร์ทีมักจะสงสัยในปรำกฏกำรณ์ธรรมชำติจน
                                                                      ่
                     น�ำไปสู่กำรเสนอทฤษฎี แต่นิยำมของปรัชญำธรรมชำติไม่ได้เน้นทีกระบวนกำร
                                                                  ้
                                                               ่
                                                                      ้
                     สังเกตและทดลองมำกเท่ำกับนิยำมของวิทยำศำสตร์ สิงนีตอกย�ำข้อแตกต่ำง
                     ระหว่ำงค�ำทังสอง โดยเฉพำะปรัชญำธรรมชำติให้น�ำหนักกับเป้ำหมำย (ศึกษำ
                              ้
                                                            ้
                                                               ่
                     ควำมจริงทำงธรรมชำติ) มำกกว่ำวิธีกำร และถือเป็นทียอมรับกันในสมัยหลัง
                     ด้วยว่ำวิธีการทางวิทยาศาสตร์คือเส้นแบ่งวิทยำศำสตร์ออกจำกปรัชญำ
                     ธรรมชำติอย่ำงแท้จริง
                                                                    ่
                                                                ่
                           ปรัชญำธรรมชำติยังมีข้อจ�ำกัดอีกประกำรหนึง  เนืองจำกปรัชญำ
                                              ่
                     ธรรมชำติมุ่งอธิบำยควำมจริงทีอยู่เบืองหลังปรำกฏกำรณ์ทำงกำยภำพใน
                                                   ้
                     ธรรมชำติ แต่ในช่วงก่อนสมัยใหม่ สังคมมนุษย์เกือบทังหมดผูกโยงเบืองหลัง
                                                               ้
                                                                           ้
                                                  ่
                     ของธรรมชำติเข้ำกับศรัทธำและควำมเชือ หรือไม่ก็โยงเข้ำกับศำสนำ หลำยกรณี
                     จึงพบว่ำกำรอธิบำยควำมจริงทีอยู่เบืองหลังปรำกฏกำรณ์ธรรมชำติได้น�ำเอำ
                                                 ้
                                             ่
                     ศำสนำมำใช้ประกอบอยู่เสมอ ส�ำหรับช่วงยุคสมัยอำรยธรรมโบรำณ ค�ำอธิบำย
                            ่
                     พืนฐำนเกียวกับธรรมชำติถูกเชือมโยงกับเทพเจ้ำเป็นส�ำคัญ ศำสนำสมัยโบรำณ
                                            ่
                      ้
                      ่
                                                          ่
                     ซึงแสดงออกด้วยรูปแบบเทวนิยมไม่เพียงมีหน้ำทีทำงสังคมในกำรก�ำหนดลัทธิ
                     ควำมเชือหรือศีลธรรมเท่ำนัน แต่จะพบว่ำศำสนำอำจมีส่วนก�ำหนดกรอบกำร
                           ่
                                          ้
                     อธิบำยเกี่ยวกับธรรมชำติได้ด้วย  หรือตัวอย่ำงโลกตะวันตกในยุคกลำงซึง ่
                     ศำสนำคริสต์ขึ้นมำเป็นศำสนำหลักและสถำปนำรูปแบบค�ำสอนให้เหนือกว่ำ
                     ศำสนำแบบเทวนิยมเดิม ปรัชญำธรรมชำติภำยใต้ศำสนำคริสต์ก็มีควำมลุ่มลึก
                     ขึนด้วย โดยเฉพำะกำรวำงต�ำแหน่งของพระเจ้ำให้สัมพันธ์กับโลกทำงกำยภำพ
                      ้
                     ซึงรำยละเอียดในข้อนีจะได้ขยำยควำมให้เห็นต่อไป
                                      ้
                      ่
                                                                  ่
                                                                          ่
                           ช่วงหนึ่งของประวัติศำสตร์วิทยำศำสตร์จึงหลีกเลียงไม่ได้ทีจะต้อง
                                                   ่
                     ศึกษำแนวคิดทำงปรัชญำธรรมชำติ  เพือศึกษำท่ำทีของมนุษย์ในอดีตทีเข้ำใจ
                                                                            ่
                     ปรำกฏกำรณ์ธรรมชำติภำยใต้อิทธิพลจำกสภำพแวดล้อมทำงประวัติศำสตร์
                     กล่ำวได้ว่ำสิงทีด�ำเนินมำในอดีตจนถึงช่วงก่อนกำรปฏิวัติวิทยำศำสตร์ยังคง
                                 ่
                               ่
                     ปรำกฏร่องรอยกำรน�ำศรัทธำ  ควำมเชือ  และกรอบคิดทีอิงกับศำสนำมำร่วม
                                                                 ่
                                                   ่
                     อธิบำยปรำกฏกำรณ์ธรรมชำติ เพรำะในสมัยโบรำณ ศำสนำมีอิทธิพลและช่วย
                                        ุ
                                                ่
                     ชดเชยควำมไม่รู้ของมนษย์  แต่เมือกำรปฏิวัติวิทยำศำสตร์ลดทอนพลังกำร
   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31