Page 11 - LADY DEATH: The Memoirs of Stalin's Sniper
P. 11
โมเดล 1891/30 ติดกล้องเล็งพีอี (ต่อมาจึงใช้กล้องดัดแปลงรุ่น
ึ
พีอีเอ็ม) และปืนเล็กยาวก่งอัตโนมัติ เอสวีที-40 โมซินคือปืน
ำ
ุ
ี
เล็กยาวใช้งานในกองทัพร่นเก่าท่ออกแบบในปี 1891 ลากล้องยาว
73 เซนติเมตร ใช้แมกกาซีนกล่องบรรจุกระสุนห้านัด และหนัก
4 กิโลกรัม ยิงกระสุนชนวนริมขนาด 7.62x54 มม. เป็นปืนท ี ่
ออกแบบไว้นานแล้ว ประเทศส่วนใหญ่ท่ใช้งานจึงต้องปรับเปล่ยน
ี
ี
ี
ั
ี
ุ
มาใช้กระสุนชนวนริมในสงครามโลกคร้งท่ 2 ร่นท่แตกออกไปของ
โมซินใช้กล้องเล็ง 4x พีอีท่ถอดแบบมาจากกล้องไซส์ของเยอรมัน
ี
ยิงได้แม่นท่ระยะมากกว่า 1,000 หลา แต่ต้องยิงในสภาพอากาศ
ี
ที่เหมาะสม และพลซุ่มยิงคนนั้นต้องมีประสบการณ์ มันเป็นปืน
ำ
โปรดของปัฟลีเชนโค ทนทาน ซ่อมบารุงได้ง่ายในสนามและม ี
้
ี
กลองเล็งประสิทธิภาพสูง ปืนแบบน้ยังผลิตจนถึงต้นทศวรรษ 1940
ี
ุ
ก่อนท่ผลิตปืนร่นใหม่ติดศูนย์พียูพร้อมกล้องกาลังขยาย 3.5x
ำ
ที่เล็กและเบากว่า
ึ
เม่อเปรียบเทียบกัน ปืนก่งอัตโนมัติ เอสวีที-40 คือ
ื
ี
ื
เทคโนโลยีใหม่เม่อเทียบกับ เอสวีที-38 เดิมท่ด้อยกว่า มันใช ้
กระสุนแบบเดียวกันคือขนาด 7.62x54 อาร์ มม. แต่การบริหาร
ำ
ื
้
ลูกเล่อนด้วยแก๊สทาให้ยิงซาได้เร็ว มีประโยชน์อย่างสูงในการรบ
ำ
ระยะประชิด เป็นปืนอีกแบบท่ใช้ศูนย์พียูใหม่ท่ไม่มีกาลังขยาย
ี
ี
ำ
ำ
เหมือนกล้องเล็งพีอี เพราะระบบการทางานด้วยแก๊สอันสลับ
ซับซ้อนน้เอง เอสวีทีจึงยิงได้ไม่ไกลและไม่แม่นยาเท่าโมซิน
ี
ำ
ี
ี
่
ี
้
ำ
และระยะ 600 เมตรนคือระยะหวังผลทเป็นไปได้ท่สุดแล้วสาหรับ
ื
ำ
การซ่มยิง ปืนของปัฟลีเชนโคน้นแน่นอนว่าเป็นปืนเพ่อการนา
ุ
ั
ออกแสดง แต่เธออาจไม่ได้เลือกปืนด้วยตัวเอง กระน้นเธอก็กล่าว
ั
ำ
ุ
ำ
ว่าอานาจการยิงของมันมีประโยชน์มากในการท่มกาลังทหาร
เข้าโจมตี โดยท่วไปแล้ว ปืนเอสวีทีในฐานะปืนซ่มยิงกลับม ี
ั
ุ
