Page 24 - โครงงาน เรื่อง การศึกษาและรวบรวมคำโบราณในสมัยอยุธยาเปรียบเทียบกับคำที่ใช้ในปัจจุบันจากละครย้อนยุค
P. 24
๑๖
ขึ้นอยู่กับปัจจัยภายใน เช่น การเปลี่ยนแปลงด้านเสียง ด้านคำ ด้านความหมาย เป็นต้น นอกจากการ
ี่
ี่
เปลยนแปลงภายในแล้ว ยังมีการเปลี่ยนแปลงภาษาทเกิดจากปัจจยภายนอก เช่น ด้านภูมิศาสตร์ ด้านศาสนา
ั
ด้านเทคโนโลยี เป็นต้น ซึ่งปัจจัยนี้ทำให้เกิดการยืมภาษาขึ้นนั่นเอง การศึกษาการเปลี่ยนแปลงภาษานั้น
หากผู้ศึกษาต้องการศึกษาเปรียบเทียบย้อนไปถึงอดีต คงเป็นไปไม่ไดที่จะได้ศึกษาจากเสียงพูด เพราะไม่มี
้
หลักฐานใดที่จะสืบสาวได้เลย
ภาษาในสมัยอยุธยา
สำเนียงดั้งเดิมของกรุงศรีอยุธยามีความเชื่อมโยงกับชนพื้นเมืองตั้งแต่ลุ่มน้ำยมทเมืองสุโขทัยลงมาทาง
ี่
ลุ่มน้ำเจ้าพระยาฝั่งตะวันตกในแถบสุพรรณบุรี, ราชบุรี, เพชรบุรี ซึ่งสำเนียงดังกล่าว มีความใกล้ชิดกับสำเนียง
หลวงพระบาง โดยเฉพาะสำเนียงเหน่อของสุพรรณบุรีมีความใกล้เคียงกับสำเนียงหลวงพระบาง
่
ซึ่งสำเนียงเหน่อดังกล่าวเป็นสำเนียงหลวงของกรุงศรีอยุธยา ประชาชนชาวกรุงศรีอยุธยาทั้งพระเจ้าแผนดิน
จนถึงไพร่ฟ้าราษฏรก็ล้วนตรัสและพูดจาในชีวิตประจำวัน ซึ่งปัจจุบันเป็น ขนบอยู่ในการละเล่นโขนที่ต้องใช ้
สำเนียงเหน่อ โดยหากเปรียบเทียบกับสำเนียงกรุงเทพฯในปัจจุบันนี้ ที่ในสมัยนั้นถือว่าเป็นสำเนียงบ้านนอก
ถิ่นเล็ก ๆ ของราชธานีที่แปร่งและเยื้องจากสำเนียงมาตรฐานของกรุงศรีอยุธยาและถือว่าผิดขนบธรรมเนียม
์
ภาษาดั้งเดิมของกรุงศรีอยุธยาปรากฏอยู่ในโองการแช่งน้ำ ซึ่งเป็นร้อยกรองที่เต็มไปด้วยฉันทลกษณท ี่
ั
แพร่หลายแถบแว่นแคว้นสองฝั่งลุ่มแม่น้ำโขงมาแต่ดึกดำบรรพ์ และภายหลังได้พากันเรียกว่า โคลงมณฑกคต ิ
เนื่องจากเข้าใจว่าได้รับแบบแผนมาจากอินเดีย ซึ่งแท้จริงคือโคลงลาว หรือ โคลงห้า ที่เป็นต้นแบบของโคลงดั้น
และโคลงสี่สุภาพ โดยในโองการแช่งน้ำเต็มไปด้วยศัพท์แสงพื้นเมืองของไทย-ลาว ส่วนคำที่มาจาก
บาล-สันสกฤต และเขมรอยู่น้อย โดยหากอ่านเปรียบเทียบก็จะพบว่าสำนวนภาษาใกล้เคียงกับข้อความใน
ี
จารึกสมัยสุโขทัย และพงศาวดารล้านช้าง
้
้
ด้วยเหตุที่กรุงศรีอยุธยาตั้งอยู่ใกลทะเลและเป็นศูนย์กลางการคานานาชาติทำให้สังคมและวัฒนธรรม
เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว ต่างกับบ้านเมืองแถบสองฝั่งโขงที่ห่างทะเลเป็นเหตุที่ทำให้มีลักษณะที่ล้าหลังจง
ึ
สืบทอดสำเนียงและระบบความเชื่อแบบดั้งเดิมไว้ได้เกือบทั้งหมด ส่วนภาษาในกรุงศรีอยุธยาก็ไดรับอิทธิพล
้
ของภาษาจากต่างประเทศจึงรับคำในภาษาต่างๆมาใช้ เช่นคำว่า กุหลาบ ที่ยืมมาจากคำว่า กุล้อบ
้
ในภาษาเปอร์เซีย ที่มีความหมายเดิมว่า น้ำดอกไม้ และยืมคำว่า ปาดรื (Padre) จากภาษาโปรตุเกส แลว
ออกเสียงเรียกเป็น บาทหลวง เป็นต้น
กล่าวสรุปได้ว่า ภาษาในสมัยอยุธยา ได้รับอิทธิพลจากภาษาต่างประเทศเป็นอย่างมากเนื่องจาก
กรุงศรีอยุธยาตั้งอยู่ใกล้ทะเลและเป็นศูนย์กลางการค้านานาชาต ได้มีการยืมคำจากประเทศต่าง ๆ มาใช ้
ิ
มากมายมีการพูดคุยกันโดยใช้สำเนียงเหน่อซึ่งเป็นสำเนียงหลวงของกรุงศรีอยุธยา หากเปรียบเทียบกับสำเนียง
