Page 193 - KÜLTÜR ATÖLYESİ III
P. 193
191
bir “hayal şehir” olarak, İstanbul’u ACIYLA SÖZLENME Bense, eskinin küf kokusuna hasret
peri kâşanelerine benzetmiş. çekerek, kotü yeninin iç bunaltıcı
“Ah İstanbul,” diyor. “Beni Adnan Özer haliyle İstanbul’u Orhan Veli’nin
büyüleyen isimlerden en başta şu dizeleri ile güzelleştirmeğe
sen varsın. Adın tekrarlandığı Naylon çiçeklerdesin şimdi çalışırım: “İstanbul’u dinliyorum/
zaman gözlerimin önüne bir hayal Gölgeler dağınık saçlarını masaya Gözlerim kapalı.”
gelir. Muazzam, başka ülkeler ile sarkıtıyor
kıyaslanamayacak bir şehir silueti Kuşkonmaz dalı gür kirpikleriyle Ara sıra benden iltifatlarını
görür gibi olurum. Bu camilerin Pembe badanayı tırmanıyor esirgemeyen, bunlarla övündüğüm
ayaklan dibinde vaktiyle hayatımın Prof. Hıfzı Veldet Velidedeoğlu
en unutulmaz demlerini geçirdim. Gölgelerdesin şimdi da 1965 yılı aralık ayının son
İç çekişlerimin ezgisi pazar günkü Cumhuriyet’te,
Hızla uzaklaşan mesut günlerin O gönül çelen köçek “Erenköy’de Yeşilin Ölümü”
daimi şahidi yine bu camilerdir. Şiirimin başını döndürüyor başlıklı yazısında şunları söyler:
Aralık ayının soğuk gecelerinin “Şimdi dolaşıyorum Erenköy’ün
kararsız mehtabında uyuyan Kız kardeşim etaminler işliyor sokaklarında, eski semtleri, eski
İstanbul’un kıyılarından sessizce Tombul, güleç güneşler köşkleri, özellikle eski bahçelik ve
geçerken de onları görürüm. Sarkan kiraz dalları çamlıkları anımsamaya, hayalimde
Onlar ebedidirler. Gittikçe, yerli yerine koymaya çalışarak.
onların hayatına karıştıkça bu Halılardasın şimdi Çamlık ve bahçelik diye pek az şey
camileri daha çok ve bambaşka Şark desenlerinde kalmış Erenköy’de. Mevsim zaten
türlü sevmeye başlarım. Bu millete Annem oyalar işliyor hüzünlü, yeşilin yok olması da
gün geçtikçe bağlanıyorum.” Söz kesti ilmekleri atıyor bana ayrı bir üzüntü veriyor.”
Oğlunun muradına
Claude Farrere de, “Biraz ilerde Üstad Hıfzı Veldet’in Erenköy’de
Süleymaniye... Bu cami Türklerin Bense şiirler yazıyorum ölümüne acıdığı yeşili ben de çok
Kanuni Süleyman adını verdikleri Kedi yavrucukları sıralanan eskiden anımsıyorum. Birinci
Fransızların ise Görkemli takvimde Cihan Savaşında askerliğimi
Süleyman diye, andıkları Birinci Günler geçiyor buralarda yaptım, ben de o
Francoios’nın dostu ve kendisini köşkleri, o çiçek bahçelerini, ben de
Chârles Quınt’e müdafaa etmeyi Örtülerdesin şimdi gördüm. Şimdi Göztepe’de Orhan
göze alan padişah tarafından İri karanfillerde Erinç’in çocukluk günlerinde top
yapılmıştır. Ay ışığı kendisine Tavus kuşu kuyruğu oynadığı arsa üzerinde yükselen
vurduğu zaman hüzünlü ve Göçmen yastıklarında beton kulesinden bakıyorum
azametli bir görünüşü vardır” diye o taraflara. O bahçelerden, o
söz etmiş İstanbul’ dan. Şiirlerdesin şimdi köşklerden tek bir tane kalmamış.
İmgeler göz ışıltılarınla parlıyor
Sesinin bir buğuyu yumaklayan Yarın yine Şahap Balcıoğlu’na
tadı var beni Çamlıca’ya götürmesini
uyaklarda rica edeceğim. Yine avunmaya
ihtiyacım var.
Sanat Olayı - 1982
