Page 119 - Kelas 8 Buku Siswa Bahasa Sunda -new_Neat

Tah pasosoré téh
susuguh sapuratina
geus ngabarak di
tengah jalan, persis dina
parapatanana. Biasa
ngampar samak sagala.
Menyan ngelun ti
tengah-tengah susuguh.
Susuguh téh dipapaésan
ku tangkal tiwu ka
pucukna, daun kawung,
daun kalapa, atawa
tangkal hanjuang, sarua
kapucukna. Engkéna,
éta tatangkalan téh
dicecebkeun di tempat
Sumber:commons.wikimedia.org
anu kamusibahan téa.
Mun nu dihajatanna sawah, nya dicecebkeunna ogé di sawah.
Sanggeus “susuguh” ngabérés diriung ku bapa-bapa jeung kokolot
lembur, jul-jol ibu-ibu marawa congcot sabakina-sabakina. Tuluy ditunda
ngurilingan susuguh nu geus nyampak téa. Mun sakabéh imah geus
ngirimkeun congcotna, kakara hajat dimimitian. Biasa baé, dimimitian ku
rajah ka parakaruhun, ka dituna disambung ku do’a-do’a nu dicampur
antara ka karuhun sareng ka Gusti Allah nu Murbéng Alam. Do’ana
digalantangkeun. Sabot kokolot ngado’a, nu séjén niupan menyan sangkan
tuluy ngelun. Panjang pisan do’a téh sarta ditungtungan ku pertobat
sangkan ulah aya musibah deui keuna ka sakumna warga lembur.

Nu resepna mah, mun do’a jeung pertobat réngsé. Saréréa nu
ngariung, kaasup ibu-ibu nu najan teu milu ngariung ogé tapi caricingna

teu jauh tina riungan, parebut dahareun anu ngabayak. Loba nu patukeur-
tukeur congcot jeung deungeunna. Tuluy dalahar balakécrakan di dinya
nepi ka dur bedug magrib. Malah kalan-kalan mah, bedug magrib- bedug

magrib, nu balakécrakan jongjon nepi ka anggeus. Mun nyésa, dahareun
téh dibawara ka imahna séwang-séwangan. Ari susuguh keur karuhun
mah sok dipérénan ku kokolot, duka di kamanakeun.

108 Pamekar Diajar BASA SUNDA
Pikeun Murid SMP/MTs Kelas VIII