Page 158 - Kelas 8 Buku Siswa Bahasa Sunda -new_Neat

4. Latar/setting/ tempat kajadian éta carita di sakola, di
imahna Si Odéd, jeung di tempat ngala cai.
5. Anu jadi téma karanganna nyaéta ulah sok éra ku
kaayaan sorangan, nganggap sorangan taya harega.
6. Amanat anu aya dina éta carpon nyaéta ulah sok
ngalelewang kaayaan anu tacan kasorang, kudu
percaya kana kamampuh sorangan.

2. Gaya Basa keur Ngawangun Suasana

a. Dina carita pondok di luhur aya kalimah kieu:

“Barang nyah panon dibeuntakeun, pulpén ngigel
luhureun keretas”

Dina kalimah di luhur, pulpén téh saolah-olah mahluk
hirup anu bisa ngigel (ngibing/jogéd). Sok padahal pan
pulpén mah ukur barang paéh anu pamohalan bisa ngigel.
Maksud ngigel di dinya mah pulpén téh gerak dipaké
nulis dina keretas. Tangtu baé digerakkeun ku Odéd, nu
nulisna. Disebut ngigel sotéh lantaran pangarang hayang
nuduhkeun suasana basa keur nyieun karangan téh Odéd
jiga anu teu sadar kana naon anu keur ditulisna. Tah
gaya basa anu ngupamakeun barang paéh jiga hirup téh
disebutna gaya basa mijalma.

b. Lian ti éta aya deui kalimah:

“Awak nguniang, leumpang semu teunangan.”

Kecap nguniang jeung teunangan nuduhkeun
suasana haté Odéd nu taya sumanget sama sakali. Hudang
nguniang, biasana antaré rada harésé rék cengkat téh. Kitu
deui leumpang teunangan ngalénghoy semu taya tanaga.
Gerak awak anu kitu téh tangtu baé kapangaruhan ku
suasana haté nu sagala horéam loba kahariwang.

Pamekar Diajar BASA SUNDA 147
Pikeun Murid SMP/MTs Kelas VIII