Page 161 - Kelas 8 Buku Siswa Bahasa Sunda -new_Neat

“Enya, ti mimiti isuk mah rék ka jalan Otista wé, kajeun rada
nguriling,” waler Bapa.
“Naha moal waka diangkut kitu, runtah téh?” Mamah naros.

“Wah, duka iraha diangkutna, apan pamiceunan runtahna gé can
aya nepi ka ayeuna gé,” waler Bapa.

“Naha meni dugi ka numpuk kitu runtah téh nya Pa? Naha henteu
diduruk waé?” ceuk kuring ngarasa héran.

“Di duruk gé moal teurak, da runtahna baseuh,” waler Bapa.
“Eta tuda ari miceun runtah téh sok padu bra-bru waé, tara dipisah-
keun runtah baseuh jeung jeung runtah garing téh,” ceuk Mamah bari
ngaléos ka jero imah. Teu lila Bapa jeung kuring ogé nuturkeun asup ka
jero imah.

Isukna, jeung saterusna ari indit jeung mulang ti kantor téh, cenah,
Bapa tara ngaliwat ka Pasar Antay.

Enya wé ari teu ngaliwat ka dinya mah teu bau deui bangké di
imah téh. Ngaliwat-ngaliwat deui ka Pasar Antay téh sanggeus aya kana
sabulanna, sabada runtah nu tingtalambru diangkutan ku mobil ti Dinas
Kebersihan Kota. Ayeuna mah, cenah, geus aya pamiceunan runtah téh,
di daérah Padalarang.
(Dicutat tina Manglé alit no. 1108-6-12 Maret 2008)

1. Sangkan hidep leuwih paham kana eusi carita pondok di luhur, hayu
urang pesék deui eusina babarengan.
a. Galur ieu carita téh nyaéta nyaritakeun Tatan nu geus
sababaraha poé ngambeu bau bangké di imahna. Sanggeus
ditéangan, singhoréng lain bau bangké, tapi bau tina runtah
ti Pasay Antay anu kagéléng ku ban mobil bapana sarta bauna
kabawa ka imah. Sanggeus bapana teu ngaliwat ka Pasar Antay
mah bau bangké téh leungit.
b. Anu jadi palaku utama dina ieu carita pondok téh nyaéta Tatan.
Palaku panambahna Bapana jeung Mamahna.
c. Watek Tatan téh apik sarta berséka. Daékan deuih, teu hésé
nitah.

150 Pamekar Diajar BASA SUNDA
Pikeun Murid SMP/MTs Kelas VIII